,,SILVA RERUM"-KRISTINA SABALIAUSKAITE

Źródło

Wielkie Księstwo Litewskie, 1659 rok. Bliźniaki Kazimierz i Urszula Narwojszowie są świadkami ciężkiego smutku i żalu w jakim pogrążyli się ich rodzice Jan Maciej i Elżbieta, po nagłej śmierci malutkiej Anny Magdaleny. Rodzina przeżywa ciężkie chwile po ucieczce z Wilna przed kozackim najazdem i po śmierci niemowlęcia. Stopniowo jednak wyrywa się ze zgryzoty, odsuwa zasłonę rozpaczy i zwątpienia wiszącą nad ich domem, powraca do zwykłej codzienności. Jan Maciej przekształca Milkonty w zaciszny dwór pośród lasów, w którym można skryć się przed intrygami, polityką, kłótniami i wojną. Mijają kolejne lata, bliźniaki dorastają, uczą się, kochają, żyją...

,,Silva rerum" to wspaniała saga litewska o szlacheckiej rodzinie Narwojszów. Wydarzenia opisane przez autorkę wzruszają i wzbudzają silne emocje. Przejmujący jest opis pijanych Kozaków grabiących pałac Radziwiłów, którzy wypijają spirytus z wielkich słojów, w których przechowywane były odpychające dziwy natury. Sprofanowane ołtarze, obcięte dłonie z których nie mogli ściągnąć pierścieni, zgwałcone i okaleczone siostry bernardynki. Nie brakuje w tej książce też pięknych, sielankowych opisów, jak chociażby ogrodu Jana Macieja pełnego klonów, kasztanowców, przyciętych żywopłotów, przeróżnych kwiatów kwitnących o różnych porach roku. Opisy i brak dialogów są bardzo mocną stroną tej powieści w moim odczuciu.

Bohaterowie zostali nakreśleni w całej okazałości swoich zalet i wad. Dokonują życiowych wyborów, które nie zawsze są właściwe. Urszula wybiera życie w klasztorze, które nie do końca odpowiada jej temperamentowi. Pod wygładzoną, lśniącą powierzchnią w zakamarkach duszy Urszuli pełzały karaluchy niewyobrażalnej złości, mrowiły się pluskwy pychy, rozrastała pleśń gniewu właściwego podlotkom, chrobotały korniki bezmyślnego okrucieństwa karmione głupotą beztroskiego dzieciństwa, a pod tym wszystkim znajdowało się jeszcze drugie dno uparte przeświadczenie, że zostanie świętą. Kazimierz ukrywa swoje wewnętrzne pragnienia, bo wie, że zostanie potępiony przez otoczenie. Z lekko wyczuwalną pogardą i drwiną obserwuje toczące się wokół niego życie, nie może zdecydować się na wybranie jednej drogi i sensu życia. 

Książki Kristiny Sabaliauskaite są dla mnie arcydziełami, które mogłabym czytać bez końca. Wspaniały, bogaty język, rewelacyjne, sugestywne i barwne opisy. Żywi, wielowymiarowi bohaterowie, którzy kochają, nienawidzą, przeżywają wzloty i upadki. Tło historyczne odmalowane w każdym szczególe jak na doktora historii sztuki przystało, którym jest autorka. Cudowna powieść porywająca duszę i umysł. Jak najbardziej polecam:)

WPISY POWIĄZANE: ,,Silva rerum II"-Kristina Sabaliauskaite

Tytuł: Silva Rerum

Autor: Kristina Sabaliauskaitė

Wydawnictwo: Wydawnictwo Literackie

Kategoria: literatura piękna

Tytuł oryginału: Silva Rerum

Data wydania: 2020-10-21

Liczba stron: 400

ISBN: 9788308073094

Tłumacz: Izabela Korybut-Daszkiewicz

Cytaty: str. 25, 39

,,OPOWIEŚCI: BIAŁE NOCE. CUDZA ŻONA. SEN WUJASZKA. KROKODYL"-FIODOR DOSTOJEWSKI

Źródło

Mam słabość do książek Fiodora Dostojewskiego i kiedy tylko mam okazję, to sięgam po kolejne tytuły z jego pokaźnego dorobku. Tym razem wybrałam cztery nowele:,,Białe noce", Cudza żona", ,,Sen wujaszka" i ,,Krokodyl".

Najbardziej podobały mi się opowieści ,,Białe noce" i ,,Sen wujaszka". W pierwszej z nich młody, samotny młodzieniec mieszkający w Petersburgu nie potrafi nawiązywać znajomości. Włóczy się po mieście i jest coraz bardziej przerażony tym, że nie ma bratniej duszy. Wzrusza się petersburską przyrodą budzącą się do życia, spaceruje bulwarami i rozmyśla, aż pewnej nocy spotyka płaczącą kobietę i popchnięty nagłą odwagą zagaja z nią rozmowę...

Bardzo podobało mi się w jaki sposób Dostojewski przedstawił Nastusię i marzyciela. W każdym słowie mężczyzny czuć emocje, gdy rozmawia z Nastusią, o tym, że nie jest zdolny żyć zwyczajnym życiem, gdyż dawno stracił związek z rzeczywistością. Jego ideały legły w gruzach. Dusza prosi go o inne życie, ale proza dnia codziennego zmusza go do jednostajności, szarości i powtarzalności. I nadaremnie marzyciel grzebie jak w popiele w swych dawnych marzeniach, szukając choćby najmniejszej iskierki, żeby ją rozdmuchać, żeby rozpalonym na nowo ogniem ogrzać oziębłe serce, wskrzesić w nim znów to wszystko, co było dawniej takie miłe, co wzruszało duszę i rozgrzewało krew, co wyciskało łzy z oczu i tak rozkosznie oszukiwało. 

W ,,Śnie wujaszka" Maria Aleksandrowna Moskalewa, największa plotkarka w Petersburgu próbuje wydać za mąż swoją córkę Zinę za starego księcia K., któremu całe dnie upływają na toalecie, przymierzaniu peruk, doczepianiu bokobrodów oraz na graniu w karty i przejażdżkach konnych. Autor rewelacyjnie oddaje uczucia towarzyszące bohaterom, a szczególnie matki, która brutalnie dotyka najboleśniejszych punktów serca Ziny. 

Wszystkie opowieści są melancholijne, smutne i sięgają do najgłębszych zakamarków ludzkiej duszy. Ich wspólnym mianownikiem jest miłość w różnych przejawach-miłość romantyczna, miłość z rozsądku, miłość zakazana, miłość szlachetna, heroiczna, miłość własna i ukryta. Dostojewski jak zawsze nie zawodzi i doskonale opisuje stany wewnętrzne bohaterów. I choć lata mijają rozterki ludzi są wciąż takie same, czy to w wieku dzięwiętnastym, czy też dwudziestym pierwszym. Klasyka zawsze się sprawdza, a nowele polecam miłośnikom twórczości Fiodora Dostojewskiego.

WPISY POWIĄZANE:

,,Młokos"-Fiodor Dostojewski

,,Biesy"-Fiodor Dostojewski

,,Idiota"-Fiodor Dostojewski

,,Wspomnienia z martwego domu"-Fiodor Dostojewski

,,Skrzywdzeni i poniżeni"-Fiodor Dostojewski

Tytuł: Opowieści: Białe noce, Cudza żona, Sen wujaszka, Krokodyl

Autor: Fiodor Dostojewski

Wydawnictwo: Wydawnictwo MG

Gatunek: klasyka, literatura rosyjska

Tytuł oryginału: Белые ночи; Чужая жена и муж под кроватью (Происшествие необыкновенное); Дядюшкин сон (Из мордасовских летописей); Крокодил (Необыкновенное событие, или Пассаж в Пассаже)

Data wydania: 2020-09-16

Liczba stron: 600

ISBN: 9788377796474

Tłumacz: Władysław Broniewski

Cytaty: str. 30-31, 149

CHŁOPCY JO"-LOUISA MAY ALCOTT

Po ,,Małych kobietkach", ,,Dobrych żonach" i ,,Małych mężczyznach" przyszedł czas na ostatni tom z serii ,,Chłopców Jo" Louisy May Alcott.

W Plumfield mija dziesięć lat. W college’u ufundowanym przez pana Laurenca kształci się wielu chłopców i dziewcząt, którzy korzystają z majątku, hojności i mądrości założyciela. W małej wspólnocie wszystko dobrze się układa, a pan Bhaer, który jest rektorem czuje się spełniony, bo zrealizował swoje marzenia. Siostry March wspólnie opiekują się młodzieżą. Meg otacza opieką młode dziewczyny, Jo jest powiernicą i obrończynią chłopców, a Amy zabawia wszystkich muzyką i krzewi kulturę.

Chłopcy z ,,Małych mężczyzn" dorośli i każdy obrał swoją drogę życiową. Franz zamieszkał z kupcem w Hamburgu. Emil żeglował jako majtek na statkach i był z tego powodu bardzo szczęśliwy. Dan próbował swoich sił jako hodowca owiec w Australii. Nat zajmował się muzyką w konserwatorium. Tom postawił na medycynę. Jack robił interesy ze swoim ojcem. Dolly, Ned i Nadziany studiowali prawo. Demi mimo przeciwności dążył, by zostać dziennikarzem. Chłopcy są już młodymi mężczyznami i wpadają w liczne tarapaty, miłości i awantury. Jo stara się im pomagać, swobodnie rozmawia o ich pokusach oraz licznych próbach charakteru. Otacza chłopców troską, łagodnie przestrzega przed problemami i choć opuszczają bezpieczną domową przystań mają świadomość, że mogą liczyć na jej pomoc.

Podobnie jak w poprzednich tomach autorka stworzyła ciekawą fabułę, a liczni bohaterowie przeżywają wzloty i upadki. Jest moralizatorsko, sielankowo, przyjemnie z odrobiną dziegciu o codziennym życiu w dziewiętnastym wieku. Czyta się bardzo dobrze, a wydanie całej serii jest przepiękne. Serdecznie polecam:)

WPISY POWIĄZANE: 

,,Małe kobietki"-Louisa May Alcott

,,Dobre żony"-Louisa May Alcott

,,Mali mężczyźni"-Louisa May Alcott

Tytuł: Chłopcy Jo. Wydanie ilustrowane

Autor: Louisa May Alcott

Wydawnictwo: Wydawnictwo MG

Cykl: Małe kobietki (tom 4)

Kategoria: literatura piękna

Tytuł oryginału: Jo's Boys

Data wydania: 2020-09-16

Liczba stron: 500

ISBN: 9788377796450

Tłumacz: Joanna Pyra

,,PARADOKS"-ARTUR URBANOWICZ

Po przeczytaniu ,,Inkuba" wiedziałam, że będę sięgać po kolejne książki Artura Urbanowicza. Najnowsza powieść autora ,,Paradoks" to wciągający thriller psychologiczny, którego głównym bohaterem jest wyróżniający się student matematyki na Uniwersytecie Gdańskim Maksymilian Okrągły. 

Postać Maksa została doprowadzona do perfekcji pod względem kreacji psychologicznej. Chłopak ciągle główkuje, analizuje sytuacje, prowadzi logiczne rozważania, wyciąga wnioski i prognozuje. Jest bardzo precyzyjny, zwraca uwagę na każdy szczegół nawet w codziennym życiu. Natrętne myśli wbijają mu się do głowy i nie chcą się ulatniać, męczą go. Maks wciąż coś sprawdza, zastanawia się czy nie popełnił jakiegoś błędu, zaciska zęby i nimi zgrzyta, poci się i wciąż zadręcza, że coś zrobił źle. Wysłanie zwykłej paczki czy kupienie koszuli jest dla niego problemem, gdyż nie może się zdecydować i szybko podjąć decyzji, a upływający czas jeszcze bardziej go irytuje. Ma bezkompromisowe podejście do obowiązków, a zwłaszcza do czystości. Prowadzi komputerowy dziennik, w którym dokumentuje każdy dzień z życia w pliku tekstowym w formie szczegółowego streszczenia wydarzeń. Odpręża się i polepsza własne samopoczucie komentując internetowe artykuły przez wytykanie ich autorom błędów w rozumowaniu. Zawsze chce mieć rację, rozmawia z ludźmi z poczuciem wyższości, w jego głosie słychać agresję i napastliwość, a kiedy polemizuje wywraca oczy. Maksymilian ma dwa oblicza. Ułożonego, zdolnego studenta i gardzącego sobą za popełnianie błędów złośnika, który ma paranoiczne myśli i wizje, a przez to popada w obsesję doskonałości. Nie znosi przyznawać się do błędu. Skrajny perfekcjonizm wyniszcza go psychicznie. Poczucie winy wypełnia go i zaczyna się samookaleczać. Stopniowo eliminuje z życia obszary, w których można popełnić błąd i wyciąga wnioski na przyszłość. Często czuje się osaczony, atakowany i źle oceniany. Za cel życia stawia sobie maksymalną efektywność działania. Moim zdaniem autor włożył bardzo dużo pracy w wykreowanie głównego bohatera. Mam wrażenie, że udzielił mu się perfekcjonizm Maksa.

Z każdą przeczytaną stroną atmosfera wokół Maksa robi się gęstsza. Do akcji wkracza komisarz Papaj, który stara się wyjaśnić, kto osacza Maksa i stosuje  przy tym gangsterskie metody. W trakcie dochodzenia fundamentalne zasady pracy w policji rozsypują się jak domek z kart, gdy Papaj zdaje sobie sprawę, że przez całe życie opierał się na błędnych założeniach, że odciski palców, ślady zapachowe i biologiczne stanowią niepodważalne dowody winy. Nagle zdaje sobie sprawę, że jego umysł nie jest w stanie pojąć abstrakcyjnego zachowania niektórych podejrzanych. Pod koniec książki byłam coraz bardziej ciekawa, jak autor wybrnie z gmatwających się tropów i rozwiąże ten węzeł gordyjski. Nie chcę zdradzać zakończenia i pozbawiać przyjemności czytania osób, które mają to jeszcze przed sobą, ale dla mnie zakończenie było nie takie jak bym się mogła spodziewać. Nie mówię, że było złe lub dobre, ale autor poszedł w inną stronę niż zakładałam i postawił na banalne zwieńczenie działań.

,,Paradoks" to bardzo dobra powieść psychologiczna o chorobliwym perfekcjonizmie niszczącym życie bohatera. Jest to też powieść o samotności, strachu o własne życie, braku porozumienia między ludźmi inaczej patrzącymi na świat, o wpływie dysfunkcyjnej rodziny na życie dziecka w dorosłym życiu. Powieść wydana przez wydawnictwo Vesper, więc jak zawsze szata graficzna i jakość druku na najwyższym poziomie. Pozostaje mi tylko polecić Wam książkę na jesienne wieczory:)

Wpisy powiązane: ,,Inkub"-Artur Urbanowicz

Tytuł: Paradoks

Autor: Artur Urbanowicz

Wydawnictwo: Vesper

Kategoria: fantastyka, fantasy, science fiction

Data wydania: 2020-09-16

Liczba stron: 592

ISBN: 9788377313619