,,SKRZYWDZENI I PONIŻENI"-FIODOR DOSTOJEWSKI

Źródło

Od jakiegś czasu rozsmakowałam się w prozie Fiodora Dostojewskiego. Sięgam po kolejne pozycje z jego dorobku i nie mogę się nadziwić, jak głęboko potrafił zaglądać w zakamarki ludzkich dusz, pokrętnych, złych, ale też tych          dobrych, oddanych, kochających.

Petersburg, XIX wiek. Głowny bohater, a zarazem narrator Iwan Piotrowicz jest pisarzem żyjącym na granicy ubóstwa. Współpracuje z dziennikami, pisze artykuły i wierzy, że uda mu się napisać dobrą książkę. Opisuje swoje życie i zajęcie to pozwala mu nie umrzeć ze zgryzoty. Minione wspomnienia wzruszają go aż do bólu, dlatego je spisuje, aby w końcu nabrały spokojnego, bardziej uporządkowanego charakteru. Pisanie chłodzi dawne wspomnienia i chorobliwe mrzonki obraca w pracę.

Bohaterowie w książce są zróżnicowani i mają rozbudowaną sferę duchową. Iwan jeszcze w dzieciństwie został sierotą i wychowywał się w domu Mikołaja Sergieicza Ichmieniewa, który przygarnął go z litości i wychowywał razem ze  swoją córką Nataszą. Mikołaj to człowiek prosty, dobry, szczery, uczciwy, bezinteresowny, szlachetny, naiwnie romantyczny, którego ująć można tylko serdecznym i przyjacielskim zachowaniem, a nie pieniędzmi i bogactwem. Wychowując pod swoim dachem Iwana i Nataszę nie przypuszcza, że w przyszłości mogą wyniknąć z tego problemy. Na jego drodze staje książę Piotr Aleksandrowicz Wałkowski, właściciel majątku Wasiliewsie, który jest przystojny, obdarzony wieloma zaletami, dowcipem, smakiem, niewyczerpaną wesołością. Jest w nim coś zwycięskiego i czarującego, coś co przyciąga do niego nie tylko kobiety, ale zjednuje także mężczyzn. Wałkowski dzięki sukcesom towarzyskim i hrabiemu Naińskiemu ugruntowuje swoją karierę w Petersburgu oraz powiększa swój majątek. Wysyła swojego dziewiętnastoletniego syna Aleksego Piotrowicza do zarządcy swoich dóbr w Wasiliewskie, Mikołaja Sergieicza, aby ten nauczył pierworodnego rozumu, naprawił lekkomyślny charakter i wdrożył surowe zasady. Aliosza to miły, ładny, słaby i nerwowy chłopak, a jednocześnie wesoły, prostoduszny, z otwartą duszą, zdolną do najszlachetniejszych wzruszeń, z sercem kochającym, szczerym i wdzięcznym. Początkowe bardzo dobre relacje Wałkowskiego i Ichmieniewa psują się. Książę szykanuje rządcę, oskarża go o kradzież i niegospodarność, zarzuca, że pozwolił swojej siedemnastoletniej córce Nataszy rozkochać w sobie jego syną. W złości zamierza odebrać Mikołajowi ostatni kawałek chleba. Problemy narastają i cierpi z tego powodu coraz wiecej ludzi.

W tej powieści jest wiele nawiązań do życia Fiodora Dostojewskiego. Pierwsza powieść Iwana Piotrowicza to nawiązanie do ,,Biednych ludzi'' debiutu Dostojewskiego, któremu towarzyszyła atmosfera przychylności i uznania. Krytyk B. z powieści ,,Skrzywdzeni i poniżeni", to Wissarian Bieliński, który uznał Dostojewskiego za nowego Gogola. Iwan po napisaniu pierwszej książki jest pełen entuzjastycznych nadziei i marzeń, kocha swoją pracę, zżywa się z postaciami, które sam stworzył, kocha je, cieszy się i smuci razem z nimi. W powieści autor wyidealizował go, nadał mu tylko cechy pozytywne, altruistyczne.

,,Skrzywdzeni i poniżeni" to piękna i sentymentalna powieść, w której autor ukazuje jasne i ciemne strony z życia ludzi w Petersburgu. Zło, zgnilizna moralna, zawiść, ale też miłość, dobroć, wielkoduszność. Ciekawie połączone wątki, dobitne i wzruszające opisy relacji międzyludzkich, doskonale wyrażone uczucia i emocje bohaterów. Wzruszająca i wyjątkowa powieść z początkowego okresu twórczości Dostojewskiego. Polecam ją wielbicielom klasyki i literatury rosyjskiej:)

Wpisy powiązane:

,,Biesy"-Fiodor Dostojewski

,,Idiota"-Fiodor Dostojewski

,,Młokos"-Fiodor Dostojewski

,,Wspomnienia z domu umarłych"-Fiodor Dostojewski

                       

Tyuł: Skrzywdzeni i poniżeni
Autor: Fiodor Dostojewski
Tytuł oryginału: Униженные и оскорблённые
Data wydania: 2019-10-16
Data 1. wyd. pol.:1861-01-01
Liczba stron: 350
Język: polski
ISBN: 9788377795781
Tłumacz: Władysław Broniewski
Wydawnictwo: Wydawnictwo MG
Kategoria: klasyka

,,OSTATNI ŚWIADEK"-LIV CONSANTINE

Źródło

Kate English i jej mąż Simon mieszkają z pięcioletnią córką Anabelle w Worthingon Valley. Ona jest chirurgiem, a on architektem. Niczego im nie brakuje, ale ostatnio małżeństwo przeżywa lekki kryzys. Całą sytuację  jeszcze bardziej komplikuje nagła śmierć Lily, matki Kate, która zostaje znaleziona z rozbitą głową na podłodze własnej rezydencji. Wyczerpana i smutna Kate tuż po pogrzebie otrzymuje smsa z wiadomością, że nasępną ofiarą będzie ona. Ktoś obserwuje Kate i czyha by ją skrzywdzić. Do akcji wkracza detekyw Frank Anderson z policji hrabstwa Baltimore, a także dawna przyjaciółka Kate, Blaire, autorka kryminałów.

Wydarzenia poznajemy na zmianę z perspektywy Kate i Blaire. Obie kobiety były związane z Lily Michaels i ciągle zastanawiają się, kto mógł skrzywdzić tak serdeczną i czułą osobę. Lily stanowiła filar, wokół którego kręciło się życie rodziny. Kierowała mężem Harrisonem i zarządzała kalendarzem wypełnionym społecznymi obowiązkami. Pochodziła z majętnej rodziny, ale uczono ją by fortuną się dzielić. Jej fundacja przyznawała granty instytucjom, które zajmowały się ofiarami przemocy domowej i molestowanymi dziećmi. Mimo licznych obowiązków zawsze znalazła czas dla córki, gdy ta była mała. Każdego wieczoru kładła Kate spać, przychodziła na wszystkie imprezy szkolne, ocierała łzy i cieszyła się z sukcesów. Kate miała poczucie, że matka robi wszystko z łatwością i wdziękiem, a jednocześnie wytrwale dąży do celu. Jej śmierć była dla niej szokiem. Kate jako chirurg kardiolog poświęcała swoje życie, aby ratować życie innych ludzi i przerażało ją to, że gdzieś wokół niej kręci się zabójca. Zaczęła popadać w paranoję. Miała coraz więcej pytań, nie była już pewna szczerości intencji znajomych i przyjaciół rodziny, nie mogła się pozbyć wrażenia, że ktoś ją ciągle obserwuje. Na sali operacyjnej panowała nad wszystkim-była zawsze silna, kompetentna, pewna siebie, spokojna. Nawet kiedy  zdarzały się niespodzianki, nigdy nie wpadała w panikę, miała plan awaryjny. Po śmierci mamy czuła, że ma mętlik i nie panuje już nad wszystkim. Resztką sił starała się nie załamać. Blaire starała się pomóc Katie. Zawsze uważnie obserwowała ludzi. Zwracała uwagę na wymieniane spojrzenia, dobór słów, nieodwzajemnione czułe gesty. Wiedziała dosyć dużo na temat zbrodni, gdyż wiele godzin spędziła na wykładach w akademii policyjnej, towarzyszyła policji w patrolach i przeprowadzała liczne wywiady z detektywami, gdy zbierała materiały do swoich książek kryminalnych. Blaire bierze sprawy w swoje ręce i obnaża kolejne kłamstwa, zdrady, gry pozorów. Czuje, że gdzieś musi być jakiś trop, jakaś wskazówka, która zaprowadzi ją do mordercy Lily...

W ,,Ostatnim świadku" akcja biegnie dosyć szybko i sprawnie. Przeszłość bohaterów powraca i ma wpływ na bieżące wydarzenia. Dawne miłości, przyjaźnie, rozstania, urazy, upokorzenia, kłótnie po piętnastu latach odżywają na nowo... napięcie rośnie i nagle dochodzimy do zaskakującego zakończenia! Jeśli macie ochotę na wieczór z kryminałem, to sięgnijcie po książkę sióstr Lynne Constantine i Valerie Constantine, które piszą pod pseudonimem Liv Constantine:)

Książkę można kupić w księgarni Bookime

Tytuł: Ostatni świadek
Autor: Liv Constantine
Tytuł oryginału: The Last Time I Saw You
Data wydania: 2019-10-02
ISBN:9788327643360
Tłumacz: Małgorzata Borkowska
Wydawnictwo: HarperCollins Polska
Kategoria: kryminał, sensacja, thriller

,,MAŁE KOBIETKI"-LOUISA MAY ALCOTT"

Źródło

Ameryka, lata sześćdziesiąte XIX wieku. Rodzina Marchów od pokoleń mieszkająca w Orchard House przeżywa trudne chwile z powodu trudności finansowych i nieobecności ojca, kóry zaciągnął się do wojska jako kapelan podczas wojny secesyjnej. Cztery siostry: Meg, Jo, Beth, Amy oraz ich mama Marmee wspólnie starają się pokonywać codzienne trudności, a także wspierać walczących  mężczyzn. Pracują, pomagają innym, spierają się, ale też wymyślają różne drobne przyjemności i wesoło spędzają czas razem.

Louisa May Alcott była jedną z pionierek literatury kobiecej i powieści dla dziewcząt w Stanach Zjednoczonych. ,,Małe kobietki" wydane po raz pierwszy w 1868 roku stały się kultową powieścią o dorastaniu dla dziewcząt. Zdobyły ogromną popularność dzięki dobrze skonstruowanej fabule, przekonująco wykreowanych postaciach i dowcipnym sytuacjom. Autorka zachowała naturalność w opisach bohaterów i wydarzeń, choć momentami miałam wrażenie, że sytuacje są nazby sentymentalne, ale z drugiej strony to miała być powieść dla młodych panienek, więc można zrozumieć taki zabieg. 

Każda postać w tej książce jest inna, ma charakterystyczne cechy i wzbudza emocje. Pan March stracił majątek próbując ratować z kłopotów przyjaciela. Nagle rodzina stała się uboga. Najstarsza z sióstr, szesnastoletnia  Mag oraz o  rok młodsza od niej Jo, zaczęły zarabiać wtedy na swoje potrzeby. Rodzice uznali, że nigdy nie jest za wcześnie na rozwijanie inicjatywy i samodzielności, więc pozwolili córkom zarobkować. Margaret podjęła pracę guwernantki i mimo skromnego wynagrodzenia czuła się bogata. Sama przyznawała, że uwielbia luksus, a jej głównym  zmartwieniem jest ubóstwo. Znosiła je gorzej niż pozostałe dziewczęta, gdyż pamiętała czasy, kiedy dom wyglądał pięknie, życie składało się z przyjemności i nikomu nie śniło się o niedostaku. Probowała nie być zazdrosna i nie okazywać niezadowolenia, ale marzyła o ładnych rzeczach, wesołym towarzystwie, sukcesach i szczęśliwym życiu. Wszystko czego pragnęła widziała u rodziny Kingów, u której pracowała. Rzadko się skarżyła, ale poczucie niesprawiedliwości sprawiało czasem, że wszystkich traktowała wrogo. Jo pracuje jako osoba do towarzystwa u starej ciotki. Uwielbia czytać książki i ma ambicję, by stać się znakomitością w jakiejś dziedzinie. Cierpi męki, bo nie może czytać do woli, biegać i jeździć konno. Niecierpliwość, ostry język i niespokojny duch ciągle wpędzają ją w tarapaty. Jej życie składa się z serii wzlotów i upadków. Beth bardzo boi się obcych i z tego powodu nie chodzi do szkoły. Uczy się w domu i pomaga Hannie w pracach domowych, wyręczając w tym pracujące siostry. Płacze od czasu do czasu, bo nie może brać lekcji muzyki i nie ma porządnego fortepianu. Kocha muzykę, z uporem ćwiczy sama na rozklekotanym instrumencie i nigdy nie jest zmęczona, by zagrać dla mamy i sióstr. Z radością poświęca się dla innych. Największym utrapieniem najmłodszej dziewczynki Amy jest jej nos, który wedłóg niej nie wygląda na grecki. Amy pięknie rysuje, a z książek w najbardziej nieodowiednich momentach wypadają śmieszne karykatury skreślone jej ręką. Ma pogodne usposobienie i cieszy się wielką popularnością wśród koleżanek, które podziwiają jej minki, wdzięk i czytanie po francusku. Amy przeżywa katusze, bo musi nosić sukienki w złym guście po starszej kuzynce. 

Autorka na zasadzie kontrastów pokazuje jakie wartości zapewniają szczęśliwe życie. Rodzina Marchów, czy w bogactwie, czy w biedzie zawsze trzyma się razem i ta wspólnota pozwala im pokonywać życiowe zakręty i zachować szczęście. Dziewczyny nie mają fortuny, nie rozbijają się powozami, nie opychają się lodami, nie chodzą w pantoflach na wysokich obcasach, nie dostają codziennie bukietów od bogatych amantów, ale mimo przeciwności losu starają się być pogodne i żartami wypędzają ogarniającą je chandrę. Zawsze wynajdują coś śmiesznego, co podtrzyma je na duchu. Każdego dnia wychodząc z domu ściskają ciepły pasztecik i próbują się uśmiechać, pomimo zimowej pogody, ciężkiej pracy i niezaspokojonych marzeń o przyjemnościach młodego wieku. Widok matczynej twarzy w oknie, gdy macha im na pożegnanie każdego dnia o poranku działa na nie jak promień słońca rozwiewajacy smutki i zły humor.

,,Małe kobietki" to klasyka w najlepszym wydaniu. Piękna opowieść o dorastaniu, pracy nad sobą, wytrwałości, miłości do rodziców i rodzeństwa, szacunku, pokonywaniu trudów życia. Czyta się lekko i przyjemnie, a oczy cieszy piękne wydanie książki stylizowane na XIX wiek oraz ilustracje w środku. Polecam:)

Tytuł: Małe kobietki

Autor: Louisa May Alcott

Cykl: Małe kobietki (tom 1)

Gatunek: klasyka

Liczba stron: 350

Tytuł oryginału: Little Women

Data wydania: 2019-10-02

ISBN: 9788377795712

Tłumacz: Anna Bańkowska

Wydawnictwo: Wydawnictwo MG

Cytaty: str. 75