,,ALICJA W KRAINIE CZASÓW. CZAS OPOWIEDZIANY"-AŁBENA GRABOWSKA

Źródło

,,Alicja w krainie czasów. Czas opowiedziany"- Ałbeny Grabowskiej  to drugi tom serii przygód Alicji Księgopolskiej. O pierwszym tomie ,,Alicja w krainie czasu. Czas zaklęty" pisałam dwa tygodnie temu, a dzisiaj wrażenia z kolejnej części.

Tym razem akcja powieści przenosi się do Wiednia. Nastoletnia Alicja po wypadku w Kodorowie trafia do Instytutu Neurologicznego, gdzie jest zupełnie sama. Austriackie pielęgniarki traktują ją z szacunkiem, ale też pewną rezerwą. Lekarze są wobec niej pobłażliwi i traktują ją jak dziecko, ale największym problemem jest nieznajomość języka niemieckiego i możliwość porozumienia się z otoczeniem. Alicja spędza czas na rehabilitacji, rozmyślaniach i analizowaniu swojego położenia oraz snuciu planów na przyszłość. Po lekach czuje się słaba i otumaniona, więc zaczyna je chować. Jej umysł, przyzwyczajony do ciągłej edukacji, czytania, myślenia, obliczania i planowania cierpi z bezczynności. Dziewczyna ma poczucie straconego czasu i żadnych sensownych widoków na przyszłość po czterech miesiącach spędzonych w szpitalu. Pewnego dnia uznaje, że najwyższy czas, aby wziąć los we własne ręce.

Ałbena Grabowska w drugie części sagi skupia całą akcję powieści wokół głównej bohaterki Alicji Księgopolskiej. Alicja przebywając w szpitalu tęskni za rodzinnym Kodorowem, ciotką Barbarką, nauczycielką panną Krystyną, biblioteką i spacerami. Ma żal do ojca, że bez najmniejszych wątpliwości, ulegając macosze, wysłał ją za granicę, jak najdalej od dworu. Młoda dziewczyna może liczyć tylko na siebie. Używa sprytu, zdolności i determinacji, by odmienić swoje położenie. Pokonując wszelkie przeciwności zostaje lekarzem. Dzięki seansom z profesorem Zygmuntem Freudem udaje jej się przywrócić równowagę emocjonalną. Nie zważa na to, co pomyślą o niej inni ludzie, przełamuje tabu, że kobieta nie może być naukowcem. Do wielu spraw podchodzi z pokorą i łagodną rezygnacją. Nie ma w zwyczaju rozpamiętywać przeszłości. Przyjmuje to, co daje jej świat. Widać wyraźnie przemianę zachodzącą w głównej bohaterce. Została zesłana do Austrii jako chora, martwa mentalnie, bez możliwości stanowienia o sobie, a stała się kobietą silną,  pełną godności i przełamującą stereotypy. 

Pierwsza część sagi bardzo mi się podobała, ale z drugą częścią miałam już pewien kłopot, gdyż autorka odbiegła od realnych i wiarygodnych wydarzeń nadając powieści bardziej bajkowy wydźwięk. Jak dla mnie nagromadziła zbyt dużo postaci historycznych, które na swojej drodze spotyka Alicja. Zygmunta Freuda jeszcze przyjęłam jako jej lekarza, ale Coco Chanel to już było za dużo, gdyż akcja powieści stała się przez to zbyt odrealniona. W jakiś magiczny sposób, a może za sprawą czarów, Alicja prawie wcale się nie starzeje. Na początku powieści jest nastolatką, pod koniec książki ma czterdzieści lat i wciąż jest zwinna, gibka i bez najmniejszej zmarszczki na twarzy. Można uznać, że to za sprawą magii, ale czy to nadaje postaci wiarygodności? Raczej nie. Mało interesująca była też dla mnie fabuła rozgrywająca się w cyrku-przerysowana, niewiarygodna, nudnawa. 

,,Alicja w krainie czasów. Czas opowiedziany" to dobra powieść o sile przetrwania, dążeniu do obranego celu, chwytaniu tego co daje los, pokonywaniu uprzedzeń i poszukiwaniu swojego miejsca na ziemi. Dużo się w tej powieści dzieje, choć są też słabsze fragmenty. Główna bohaterka ujawnia coraz więcej talentów, więc od razu sięgnę po trzecią część serii, by sprawdzić, jak autorka zakończyła przygody Alicji.

Na Majówkę polecam książki obyczajowe z księgarni Tania Książka

Tytuł: Czas opowiedziany

Autorka: Ałbena Grabowska

Wydawnictwo: Marginesy

Cykl: Alicja w krainie czasów (tom 2)

Kategoria: literatura piękna

Data wydania: 2022-02-24

Data 1. wyd. pol.: 2016-09-28

Liczba stron: 336

ISBN: 9788381323208

Cytaty: str. 13

,,ALICJA W KRAINIE CZASÓW. CZAS ZAKLĘTY"-AŁBENA GRABOWSKA

 

Źródło

Ałbena Grabowska to popularna pisarka, która zdobyła rozgłos dzięki bestsellerowej sadze Stulecie Winnych. Nie jest to jedyna publikacja w dorobku autorki, gdyż napisała też kryminał Ostatnia chowa klucz oraz powieści: Tam, gdzie urodził się Orfeusz, Lady M., Coraz mniej olśnień, Lot nisko nad ziemią, Matki i córki czy Rzeki płyną, jak chcą. Od dawna chciałam poznać twórczość tej pisarki i dzięki księgarni Tania Książka mogłam  przeczytać sagę Alicja w krainie czasów, która składa się z trzech tomów: Czas zaklęty, Czas opowiedziany i  Czas odzyskany.

Dzisiaj chciałam się z Wami podzielić wrażeniami z pierwszej części sagi Ałbeny Grabowskiej Alicja w krainie czasów. Czas zaklęty.

W 1880 roku w podwarszawskim dworku przychodzi na świat Alicja, córka hrabiego Jana Księgopolskiego i podkuchennej Natalii. W tym samym czasie żona hrabiego Elżbieta rodzi syna Gustawa. Natalia ma nadzieję, że Jan pokocha ich dziecko, a ją obdarzy dozgonną miłością i otoczy opieką. Wierzy, że będzie z Jaśniepanem szczęśliwa i nigdy jej nie odtrąci tak jak wdzięczną Bożenkę, płochą Hanię czy prostą Kaśkę. Natka jest silna, pracowita, harda i urodziwa, ale zdaje sobie sprawę, że to może nie wystarczyć, by Jan ją kochał. Postanawia więc pomóc sobie i dziecku czarami. 

Ałbena Grabowska stworzyła w tej powieści ciekawych bohaterów. Przyznam, że mojej sympatii nie wzbudziła Elżbieta żona Jana, nazywana przez wszystkich Elżbietką. Była to kobieta urodziwa, bogata, wykształcona i egzaltowana, ale także powierzchowna, zapatrzona w siebie, pusta, pozbawiona osobowości i zainteresowana tylko strojami oraz rozrywką. Jan miał wrażenie, że kala czystość Elżbiety za każdym razem kiedy dochodziło do ich zbliżenia w nocy. Żona bujała w obłokach i nie zachowywała się jak zwykli śmiertelnicy. Mężczyzna musiał szukać w sobie cierpliwości, by słuchać francuskich wierszy i godzinami czekać na kilka minut spaceru z żoną. Jeśli chodzi o Jana to na początku nie akceptowałam jego zachowania, ale w miarę rozwoju akcji postępowanie Jana zmieniało się. Natalia początkowo była dla Jana tylko pewnym ukojeniem, ale stopniowo jej ciało przestało dostarczać mu tylko rozkoszy, a stało się miejscem, w którym zostawiał kawałek duszy i serca. Zatracał się w tym uzależnieniu, bo trudno to było nazwać miłością, ale cała sytuacja ciążyła mu na sumieniu. Natalia jednego dnia była namiętną kochanką, a innego porzuconą dziewczyną z kłopotem w brzuchu, którą tylko czary trzymały przy życiu. Jan uważał, że wiejskie dziewczyny odczuwają miłość na zasadzie zwierzęcego przywiązania, a nie jak pańską, czystą miłość. W jego oczach Natka nie nie miała marzeń, dążeń, a jej myśli skupiały się wokół podstawowych potrzeb. Smutne to były czasy, gdy liczyły się tylko różnice klasowe i ukrywanie skandali. Córka Alicja była dla Jana jednym wielkim wyrzutem sumienia, grzechem, który rósł wraz z nią i stanowił przepaść nie do pokonania. Jedna decyzja wywołała lawinę tragicznych zdarzeń.

Autorka malowniczo przedstawiła dwór w Kodorowie, gdzie nad  dachami krążyły bociany i żurawie, między leśnymi dróżkami szumiała rzeka Utrata, a z łąk dochodziły odgłosy owadów. Chaty ze strzechą, z bielonymi gankami i okiennicami pomalowanymi w kolorowe kwiaty, a obok pokaźny dwór z wykwintnym umeblowaniem.

,,Alicja w krainie czasów. Czas zaklęty" to bardzo dobra powieść, która wywołuje wiele emocji i sprawia, że przywiązujemy się do Jana, Natki, Elżbiety, Barbary, Alicji oraz innych postaci i chcemy poznać ich dalsze los. Miło spędziłam czas przy tej lekturze i wkrótce sięgnę po drugi tom sagi.

Inne powieści obyczajowe można znaleźć w księgarni Tania Książka.

Tytuł: Alicja w krainie czasów. Czas zaklęty

Autor: Ałbena Grabowska

Wydawnictwo: Zwierciadło

Cykl: Alicja w krainie czasów (tom 1)

Kategoria: literatura piękna

Data wydania: 2022-02-24

Data 1. wyd. pol.: 2016-05-18

Liczba stron: 336

ISBN: 9788381323192

Cytaty: str. 88, 118, 200

,,PAMIĘTNIKI. NAJWIĘKSZY KOCHANEK WSZECHCZASÓW"-GIACOMO CASANOVA

Źródło

I wiem, że żyłem, gdyż czułem to, jestem pewien, że gdy czuć przestanę, przestanę istnieć. Zmysłowe używanie miłosne było mi namiętnością, czułem, że stworzony jestem dla płci pięknej. Kochałem i pozwalałem się kochać, jak tylko nadarzyła się po temu sposobność.

Giacomo Casanova urodził się w Wenecji, 2 kwietnia 1725 r. jako syn Gaetano Casanovy, aktora komediowego i Zanetty Farussi również aktorki. Studiował w szkole księdza Gozzi, a następnie chemię, matematykę, filozofię i prawo na Uniwersytecie w Padwie. W roku 1742 otrzymał stopień doktora z prawa cywilnego i prawa kanonicznego. Dzięki protekcji senatora Malipiero rozpoczął karierę w hierarchii kościoła w Neapolu, a potem w Rzymie. Karierę w strukturach Kościoła popsuł jego niepohamowany pociąg do kobiet. Popadł w niełaskę z powodu porwania i ukrycia w pałacu Acquavivy córki francuskiego profesora. Porzucił sutannę i zaczął podejmować różne dorywcze zajęcia—skrzypka, zawodowego gracza w karty, oszusta, finansisty, wilka morskiego i bibliotekarza. W 1746 r. pracował jako skrzypek w teatrze Saint-Samuel należącym do rodziny Grimani. Użył swojej pseudowiedzy w dziedzinie nauk okultystycznych do uzdrowienia senatora Matteo Bragadina. W dowód wdzięczności Bragadin adoptował go i do końca swojego życia traktował jak własnego syna oraz w znacznym stopniu przyczynił się do posiadania przez Casanovę wielkiego majątku. Casanova przemierzał ówczesną Europę w poszukiwaniu przyjemności oraz przygód i nie wahał się po drodze wykorzystywać naiwnych, łamać prawa, uwodzić zamężne kobiety i uciekać w obliczu porażek. W 1755 r. Casanova zaprzyjaźnił się z opatem de Bernis. Wspólnie korzystali z wdzięków mniszki z klasztoru des Anges de Murano, Mariny Marii Morosini. Kiedy ta relacja wyszła na jaw, Bernis wyjechał do Francji, a Casanova popadł w niełaskę i został osadzony w weneckim więzieniu. Po 14 miesiącach uciekł z niego wraz z księdzem Marinem Balbi i oddawał się kolejnym przygodom. W 1790 r. spisał  swoje przygody. Historia mojego życia została wydana po jego śmierci w wersji ocenzurowanej. W 1834 r. Pamiętniki umieszczono w indeksie ksiąg zakazanych. Obecnie możemy je czytać i poznawać niesamowite przygody osiemnastowiecznego kochanka.

Życie Casanovy było pasmem cielesnych przyjemności, zabaw, krętactw i podróży przez całą Europę. Nie dążył do określonego celu, ale poddawał się przypadkowi w życiu. Żył chwilą obecną i nie troszczył się nigdy o swoją przyszłość. Z lekkością i zachwytem opisywał kobiety, które poznał w swoim życiu. Były to kobiety reprezentujące różne warstwy społeczne, ale często swobodnie podchodzące do kwestii miłości. Niesamowite jest to, że uczucia Casanovy do tych wszystkich Łucji, Kryś, Lukrecji, Bettin, Henryk i wielu, wielu innych kobiet nie były udawane, wybuchał namiętnością tak potężną, że nie myślał o niczym innym. Każdą miłość czy miłostkę dogłębnie przeżywał, a kiedy coś nie szło po jego myśli złościł się, krew uderzała mu do głowy i prawie odbierała przytomność. Nie mógł żyć bez spełnienia, zawieszony między ziemią a niebem... Jego wesołość i dowcip znikały, gdy dama jego serca nie odwzajemniała w widoczny sposób jego uczuć. Działał i uwodził jednak tak długo, aż stopniowo zmysły zwalczyły skrupuły. Zatracał się w  sentymentalnych miłostkach i wykorzystywał każdą nadarzającą się okazję, by zbliżyć się do pięknej kobiety. Był ofiarą zmysłów i zdawał sobie z tego sprawę. Jego ognisty temperament nie znał umiarkowania. Grał w karty i szukał miłosnych przygód, które często kończyły się krwawymi awanturami. Gdy był młody, zdrowy, szczęśliwy to wszyscy się do niego garnęli, ale kiedy popadał w niedolę mało kto wyciągał do niego pomocną dłoń. Kiedy miał dużo pieniędzy mówiono o nim, że jest dowcipny i zajmujący, ale gdy popadał w długi, nazywano go bezdusznym i płytkim.

W Pamiętnikach Casanova pokazuje, że mężczyzna chce być pożądany, atrakcyjny i akceptowany przez kobiety. Wykazuje, że miłość i erotyzm są tak samo ważne jak przyjaźń, zasady moralne, pozycja społeczna i majątek. Miłosne deklaracje, namiętność, zachwyt nad kobietami i liczne przygody to cały świat nieokiełznanego kochanka. Byłam ciekawa jak żył i odczuwał Giacomo Casanova, a po przeczytaniu jego pamiętnika mam własny obraz tego kochanka, karciarza, awanturnika, złodzieja i filozofa.  Czy warto przeczytać jego pamiętniki? Myślę, że warto:)

 

Tytuł: Pamiętniki. Największy kochanek wszechczasów

Autor: Giovanni Giacomo Casanova

Wydawnictwo: Wydawnictwo MG

Kategoria: biografia, autobiografia, pamiętnik

Tytuł oryginału: Casanova. Memorie scritte da lui medesimo

Data wydania: 2022-04-01

Data 1. wyd. pol.: 2022-04-01

Liczba stron: 192

ISBN: 9788377797952

Cytaty: str. 6, 74