,,ŚPIEW CZERWONYCH PTAKÓW"-JOLANTA MARIA KALETA

Jolanta Maria Kaleta to Wrocławianka, która z wykształcenia jest historyczką i politolożką, a z zamiłowania twórcą powieści sensacyjno-kryminalno-przygodowych.

Śpiew czerwonych ptaków to najnowsza powieść w dorobku autorki, z akcją osadzoną w okresie konfederacji barskiej.

W 1758 roku do Petersburga przyjeżdża pułkownik Seweryn Jaxa-Rawecki, adiutant Karola Krystiana Wettyna. Seweryn stara się wypełnić obietnicę daną ojcu na łożu śmierci i jeszcze nie wie, że stanie przed wielkim dylematem moralnym. W czasie,  gdy Seweryn gości na dworze wielkiej księżnej Katarzyny i księcia Piotra, z dworu w Koszutach wyjeżdża do Warszawy starościanka Konstancja Niemirska, którą ciocia ma wprowadzić na salony w poszukiwaniu kandydata na męża. Jak nie trudno się domyślić, ścieżki Seweryna i Konstancji przetną się, ale czy ich uczucie będzie miało szansę przetrwać, gdy wokół nich rozgrywa się wielka polityka?

Autorka bardzo starannie przygotowała się do napisania tej  powieści. Przestudiowała wydarzenia związane z konfederacją barską, która wybuchła 29 lutego 1768 roku i była wyrazem sprzeciwu polskiej szlachty wobec Rosji narzucającej siłą swoje prawa, wymuszając je podstępem lub przekupstwem. Pisarka podkreśliła, że wokół konfederacji barskiej narosła czarna legenda stworzona najpierw przez otoczenie króla Stanisława Augusta Poniatowskiego uległego wobec carycy Katarzyny II i finansowanych przez Rosję wolnomyślicieli francuskich, a potem utrwalona podczas zaborów.

Jolanta Maria Kaleta napisała powieść po części historyczną, po części przygodową, by odczarować złą opinię o wydarzeniach związanych z konfederacją barską uznawaną przez niektórych historyków za pierwsze polskie powstanie narodowe. Bohaterowie powiści są bardzo różni. Postacie historyczne jak np. król Stanisław August Poniatowski czy biskup Adam Krasiński są wiernie odtwarzani w sposobie bycia, mówienia, ubierania się, a postacie fikcyjne jak np.  Seweryn Jaxa-Rawecki czy niziołek Fiodor Fiodorowicz Kuropatkin-błazen wielkiego księcia Piotra i bibliotekarz, są przedstawieni barwnie i z rozmachem.

Śpiew czerwonych ptaków niesamowicie mnie wciągnął i trudno było mi odłożyć książkę, gdyż zawiera wszystko to co lubię w powieści, czyli dynamiczną akcję, rozbudowane tło historyczne, wspaniałe opisy dawnych wnętrz, strojów, obyczajów z dbałością o szczegóły, a do tego fakty przeplatające się z fikcją i pełnokrwiści bohaterowie zmagający się z przeciwnościami losu. Piękna powieść. Tylko brać do rąk i czytać:)

WPISY POWIĄZANE:

,,Złoto Wrocławia"-Jolanta Maria Kaleta

Tytuł: Śpiew czerwonych ptaków

Autor: Jolanta Maria Kaleta

Wydawnictwo: Wydawnictwo MG

Kategoria: powieść historyczna

Data wydania: 2025-05-22

Data 1. wyd. pol.: 2025-05-22

Liczba stron: 528

ISBN: 9788382411393

,,PAMIĘTNIK PANI HANKI"-TADEUSZ DOŁĘGA-MOSTOWICZ

Pamiętnik pani Hanki Tadeusza Dołęgi-Mostowicza to niezwykle interesująca i wciągająca powieść, która z pewnością zasługuje na uwagę zarówno miłośników klasyki polskiej literatury, jak i czytelników szukających lekkiej, satyrycznej rozrywki. To ostatnia powieść w dorobku autora, napisana tuż przed wybuchem II wojny światowej i ukazuje obraz wyższych sfer towarzyskich oraz obyczajów polskiej elity w okresie pełnym napięć i niepokoju.

Bohaterką i narratorką jest młoda, 22-letnia pani Hanka, żona dyplomaty Jacka Renowickiego, która z charakterystycznym dla siebie zadziornym i naiwno-prześmiewczym spojrzeniem na świat stara się rozwikłać tajemnicę ukochanego mężczyzny. Jej pamiętnik to nie tylko zapis codziennych perypetii, ale także satyryczne studium na temat wyższych sfer, pełne ironii, sarkazmu i przerysowania. Pani Hanka, zatopiona w świat romansów, plotek i błahych rozrywek, przypadkowo dowiaduje się o bigamii męża, co staje się punktem wyjścia do komicznej, a zarazem krytycznej narracji.

Powieść świetnie oddaje ducha epoki, autor wplatając w treść odniesienia do sytuacji politycznej Europy, dodaje jej głębi i daje dobre wyobrażenie na świat tuż przed wybuchem wojny. Dołęga-Mostowicz bezlitośnie punktuje hipokryzję i fałsz wyższych sfer, robiąc to z dużym humorem, ale też z odwagą i szczerością. Autor wplata swoje własne nazwisko oraz postaci inspirowane prawdziwymi osobami, co nadaje powieści nutę pikanterii i autentyczności.

Muszę podkreślić, że książka jest pełna absurdu, groteski i nieprzewidywalności, co sprawia, że można się przy niej świetnie bawić od pierwszych stron do końca. Choć główna bohaterka jest przerysowana i jej naiwność może z początku drażnić, to jednak stanowi ona celny komentarz na temat powierzchowności i egocentryzmu środowisk, w których się obraca. Warto także zauważyć, że Pamiętnik pani Hanki to powieść wielowymiarowa – oprócz humoru i satyry, zawiera także krytykę społeczną, ukazując z dystansem i ciętym językiem realia tamtych czasów. Mimo staroświeckiego stylu, tekst nie zestarzał się i nadal potrafi zaskoczyć swoją aktualnością, szczególnie w kontekście uniwersalnych tematów dotyczących ludzkiej próżności, fałszu i społecznych maskarad.

Pamiętnik pani Hanki to lektura, którą polecam wszystkim ceniącym inteligentny humor, krytykę obyczajową i polską klasykę literacką. To książka, która bawi, skłania do refleksji, a jej satyryczny ton sprawia, że czytanie staje się nie tylko przyjemnością, ale też okazją do spojrzenia na społeczeństwo z przymrużeniem oka. Z pewnością warto po nią sięgnąć, bo choć osadzona w czasach sprzed wojny, zawiera uniwersalne spostrzeżenia na temat ludzkich przywar i moralności. Polecam:)

WPISY POWIĄZANE:

,,Kariera Nikodema Dyzmy"-Tadeusz Dołęga-Mostowicz

,,Trzecia płeć"-Tadeusz Dołęga-Mostowicz

,,Trzy serca"-Tadeusz Dołęga-Mostowicz

,,Znachor"-Tadeusz Dołęga-Mostowicz

,,Profesor Wilczur"-Tadeusz Dołęga-Mostowicz

Tytuł: Pamiętnik pani Hanki

Autor: Tadeusz Dołęga-Mostowicz

Wydawnictwo: Wydawnictwo MG

Kategoria: literatura piękna

Data wydania: 2025-05-07

Data 1. wyd. pol.: 1971-01-01

Liczba stron: 372

ISBN: 9788382411362

,,KARIERA NIKODEMA DYZMY"-TADEUSZ DOŁĘGA-MOSTOWICZ

Kariera Nikodema Dyzmy to jedna z najsłynniejszych powieści Tadeusza Dołęgi-Mostowicza, która od lat bawi i skłania do refleksji nad ludzką naturą, ambicjami i społecznymi mechanizmami. Książka jest satyrą na polskie społeczeństwo okresu międzywojennego, a ukazując losy tytułowego bohatera – Nikodema Dyzmy –pokazuje, jak dzięki sprytowi i umiejętnościom manipulacji można dokonać sztucznego awansu społecznego.

Książka rozpoczyna się od wyjazdu Nikodema Dyzmy z rodzinnego Łyskowa, gdzie stracił pracę jako urzędnik pocztowy. W Warszawie poszukuje pracy, ale z różnych przyczyn nie może zagrzać miejsca na posadach. Zalega z opłatami za czynsz, nie ma za co kupić jedzenia i zdesperowany błąka się po ulicach. Zdaje sobie sprawę z faktu, że żadne pomyślniejsze perspektywy dla niego nie istnieją. Gdy przypadkowo w jego ręce trafia zaproszenie na raut organizowany przez Prezesa Rady Ministrów, postanawia pójść do Hotelu Europejskiego, by napełnić brzuch, nawet gdyby miano go stamtąd wyrzucić. Podczas rautu ktoś uderza w łokieć Dyzmę i wytrąca mu talerz z jedzeniem. Mężczyzna wpada we wściekłość i krzyczy na nieuważnego gościa, a przez to ściąga na siebie uwagę zgromadzonych. Nikodem Dyzma jest przerażony swoim wybuchem, ale wkrótce podchodzą do niego różni mężczyźni i gratulują, że dał reprymendę zadufanemu w sobie Terlikowskiemu. Dyzma z napełnionym żołądkiem i po wypitym koniaku uspokaja napięte nerwy, a pod koniec wieczoru majętny Leon Kunicki proponuje mu pracę administratora majątkami i zakładami przemysłowymi. Oszołomiony Dyzma zgadza się i od tego momentu jego życie zaczyna się zmieniać.

Narracja w książce jest pełna ironii i satyrycznych akcentów, co sprawia, że lektura jest nie tylko zabawna, ale także krytyczna wobec powierzchowności i korupcji władzy. Autor w mistrzowski sposób portretuje postać Dyzmy jako człowieka próżnego, ambitnego i gotowego na wszystko, by osiągnąć sukces, co czyni go uniwersalnym symbolem społecznych ambicji i fałszu. Książka porusza tematy takie jak dążenie do kariery, manipulacja, fałszywa tożsamość oraz mechanizmy społecznego awansu. Styl Tadeusza Dołęgi-Mostowicza jest barwny, pełen humoru i celnej krytyki, co sprawia, że powieść jest zarówno rozrywkowa, jak i skłaniająca do refleksji nad ciągle działającymi mechanizmami społecznymi.

Kariera Nikodema Dyzmy to lektura obowiązkowa dla miłośników literatury satyrycznej i tych, którzy chcą lepiej zrozumieć mechanizmy społeczne i ludzką naturę. To powieść, która mimo upływu lat pozostaje aktualna i inspirująca do analizy własnych motywacji oraz otaczającego świata. Serdecznie polecam:)

WPISY POWIĄZANE:

,,Trzecia płeć"-Tadeusz Dołęga-Mostowicz

,,Trzy serca"-Tadeusz Dołęga-Mostowicz

,,Znachor"-Tadeusz Dołęga-Mostowicz

,,Profesor Wilczur"-Tadeusz Dołęga-Mostowicz

Tytuł: Kariera Nikodema Dyzmy

Autor: Tadeusz Dołęga-Mostowicz

Wydawnictwo: Wydawnictwo MG

Kategoria: literatura piękna

Data wydania: 2025-04-09

Data 1. wyd. pol.: 1955-01-01

Data 1. wydania: 2013-11-05

Liczba stron: 368

ISBN: 9788382411126

,,JERYCHONKA"-MARIA RODZIEWICZÓWNA

Po przeczytaniu Lata leśnych ludzi oraz Dewajtis zakochałam się w prozie Marii Rodziewiczówny i sięgam po kolejne powieści autorki bez zastanawiania się nad tym, czy warto, czy może lepiej sięgnąć po coś innego. Wiem, że warto:) Kilka dni temu skończyłam czytać Jerychonkę i chciałam podzielić się wrażeniami z lektury.

Do Krakowa powraca zdolna malarka Magda Domontówna, która zamierza poświęcić się pracy twórczej i doskonaleniu warsztatu malarskiego. Magda jest zdrową, szczerą, wesołą i skorą do śmiechu młodą kobietą, która ma wokół siebie grono znajomych i przyjaciół. Żyje w dostatku, a gdy ją porywa natchnienie twórcze, rzeczy ziemskie i ludzkie maleją w jej oczach i myślach. Do Krakowa powraca też przyjaciel Magdy, Filip Osiecki, malarz zakochany w zamężnej baronowej Faustanger, która wykorzystuje bez skrupułów zapatrzonego w nią mężczyznę. Piękna baronowa raz jest uosobieniem dobroci dla Filipa, a innym razem drwi z niego, szydzi, drażni i naciąga na kolejne drogie zakupy. Magda dodaje otuchy przyjacielowi, który jej się zwierza. Stara się zachęcić go do pracy, pobudzić do działania i tworzenia, by nie zaprzepaścił talentu, ale mimo pogody ducha, wytrwałości i dobrych intencji czuje, że może nie uratować przyjaciela od katastrofalnych w skutkach decyzji życiowych.

Fabuła w Jerychonce rozwija się według schematu często wykorzystywanego przez Marię Rodziewiczównę, gdzie dramatyczne zwroty akcji i wysiłki bohaterów koncentrują się wokół miłości, pracy i przemian duchowych. W postaciach odzwierciedlają się wartości moralne, patriotyzm i umiłowanie tradycji, a także charakteryzują się silnym poczuciem honoru, oddaniem rodzinie i przyjaciołom oraz wytrwałością w obliczu trudności. Postaci kobiece odznaczają się odwagą, mądrością i troską o innych, a bohaterowie męscy na ogół reprezentują siłę i patriotyzm. W jej twórczości bohaterowie przechodzą przemiany, ucząc się miłości, wybaczenia i poświęcenia. Miłość nie zawsze jest szczęśliwa, a każda podjęta decyzja ma wpływ na życie nie tylko jednej osoby.

Jerychonkę czyta się bardzo dobrze i szybko dzięki wciągającej fabule, wyrazistym bohaterom, pięknemu językowi i ponadczasowemu humorowi. Tę klasyczną powieść polecam przede wszystkim kobietom i miłośnikom twórczości Marii Rodziewiczówny.

WPISY POWIĄZANE:

,,Błękitni"-Maria Rodziewiczówna

,,Klejnot"-Maria Rodziewiczówna

,,Dewajtis"-Maria Rodziewiczówna

,,Lato leśnych ludzi"-Maria Rodziewiczówna

,,Kądziel"-Maria Rodziewiczówna

Tytuł: Jerychonka

Autor: Maria Rodziewiczówna

Wydawnictwo: Wydawnictwo MG

Cykl: Klasyka Literatury Kobiecej (tom 13)

Kategoria: literatura piękna

Data wydania: 2025-04-09

Data 1. wyd. pol.: 1957-01-01

Liczba stron: 240

ISBN: 9788382410990

Cytaty: str. 52

,,ZŁOTO WROCŁAWIA"-JOLANTA MARIA KALETA

 

Jolanta Maria Kaleta to polska pisarka, która specjalizuje się w literaturze obyczajowej, romansach oraz książkach dla dzieci i młodzieży. Jej twórczość często porusza tematy związane z relacjami międzyludzkimi, miłością oraz codziennymi wyzwaniami. Autorka napisała wiele powieści, które cieszą się ogromną popularnością, dlatego na weekend wybrałam do przeczytania jedną z jej książek pt. Złoto Wrocławia, która łączy w sobie elementy kryminału, historii oraz przygody. 

Fabuła tej powieści rozgrywa się dwutorowo we Wrocławiu oraz w innych miejscach na Dolnym Śląsku od stycznia 1945 roku do lata 1991 roku i osnuta jest wokół poszukiwań skarbu ukrytego przez oficerów Abwehry i SS, gdy do Breslau zbliżali się czerwonoarmiści. Po zakończeniu II wojny światowej ukrytym skarbem zaczyna interesować się wiele osób, a pośród nich jest żądny sławy i awansów mjr Tadeusz Niezgoda z Komendy Wojewódzkiej Milicji we Wrocławiu oraz Niemiec Kurt Ritter z Niemieckiej Służby Bezpieczeństwa. Niezgoda zbiera materiały, przesłuchuje świadków, prowadzi działania penetracyjno-poszukiwawcze, typuje miejsca ukrycia siedmiu ton złota, rozwiązuje piętrzące się przed nim trudności, a to wszystko podczas następujących po sobie kryzysów politycznych w Polsce. Ritter, podobnie jak Niezgoda, ma obsesję nad sprawą odkrycia miejsca ukrycia skrzyń ze skarbem i nie cofnie się przed niczym dopóki nie rozwiąże zagadki. 

Złoto Wrocławia autorstwa Jolanty Marii Kalety to fascynująca i niezmiernie wciągająca powieść, która przenosi w świat tajemnic i intryg związanych z historią Wrocławia. Autorka umiejętnie łączy fikcję z rzeczywistością i tworzy pełnokrwiste postacie zmagające się z trudnościami i przeżywające silne emocje. Pisarka bardzo dobrze buduje napięcie i splata lokalne legendy z historią regionu oraz przełomowymi wydarzeniami historycznymi w kraju. Styl pisania autorki jest przystępny, a jednocześnie pełen wyrazu i książkę czyta się z zapartym tchem. Złoto Wrocławia to pozycja, która z pewnością przypadnie do gustu miłośnikom kryminałów, historii oraz wciągających opowieści przygodowych. Gorąco polecam tę książkę każdemu, kto pragnie przeżyć niezapomnianą podróż po Wrocławiu i jego tajemnicach.

Tytuł: Złoto Wrocławia

Autor: Jolanta Maria Kaleta

Wydawnictwo: Wydawnictwo MG

Kategoria: literatura piękna

Data wydania: 2025-02-12

Data 1. wyd. pol.: 2013-12-03

Liczba stron: 432

ISBN: 9788382411096

,,NASTROJE"-LOUISA MAY ALCOTT

Książka Nastroje autorstwa amerykańskiej pisarki Louisy May Alcott to kolejna powieść, dzięki której spędziłam miło niedzielne popołudnie. Alcott, znana przede wszystkim z Małych kobietek, po raz kolejny udowodniła, że potrafi bardzo dobrze uchwycić emocje i złożoność ludzkiej natury.

Nastroje są pełne wnikliwych obserwacji i subtelnych refleksji na temat życia, miłości i relacji międzyludzkich. Alcott w sposób niezwykle umiejętny przedstawiła wewnętrzne zmagania bohaterów, ich radości i smutki, życie codzienne i marzenia. Każda strona książki emanuje ciepłem i staroświeckim czarem, dialogi są pełne humoru, opisy są dosyć bogate i oddają atmosferę XIX-wiecznej prowincji, a to wszystko sprawia, że lektura jest lekka i przyjemna. Autorka porusza w książce ważne tematy dotyczące ograniczeń i oczekiwań względem kobiet w XIX wieku, a następnie konfrontuje je z pragnieniami niezależności i samorealizacji. Ukazuje różnice klasowe, pokazuje wagę wykształcenia w kształtowaniu własnej tożsamości, podkreśla znaczenie przyjaźni i solidarności w kontaktach międzyludzkich, a dzięki poruszeniu tych zagadnień sprawia, że powieść jest nadal aktualna i inspirująca nawet w dzisiejszych czasach.

Bohaterowie wykreowani przez Alcott wzbudzają sympatię. Sylwia Yule, siedemnastoletnia główna bohaterka jest osobą wrażliwą, introspektywną i emocjonalnie złożoną. Często zmaga się z wewnętrznymi konfliktami, co sprawia, że jest postacią refleksyjną. Jej życie osobiste jest naznaczone poszukiwaniem sensu i zrozumienia, a to prowadzi ją do głębokich przemyśleń na temat miłości, relacji międzyludzkich oraz swojej roli w społeczeństwie. Sylwia jest ukazana jako osoba, która potrafi dostrzegać subtelności i niuanse w emocjach innych, co czyni ją empatyczną i współczującą. Z drugiej strony, jej wrażliwość często prowadzi do cierpienia, osamotnienia i poczucia zagubienia. Jej postać symbolizuje walkę między pragnieniami a rzeczywistością, a jej historia jest pełna emocji i refleksji. Jej relacje z innymi postaciami są kluczowe dla jej rozwoju. Interakcje te pokazują jej dążenie do zrozumienia siebie oraz innych, a także wpływ, jaki mają na nią ludzie w jej otoczeniu. Istotny wpływ na rozwój fabuły i wybory Sylwii mają dwaj mężczyźni: Adam Warwick i Geoffrey Moor. Warwick to mężczyzna o silnym charakterze, często przedstawiany jako romantyk z pasją do życia. Jego postawa jest pełna determinacji, siły, odwagi, temperamentu i prawości. Jest złożoną postacią, gdyż zmaga się z wewnętrznymi konfliktami, a jego relacje z innymi bohaterami, zwłaszcza z kobietami, są głęboko emocjonalne. Moor, z kolei, to postać bardziej refleksyjna i melancholijna. Reprezentuje tęsknotę i poszukiwanie sensu w życiu. Moor często zmaga się z uczuciami izolacji i niezrozumienia, ale jest pełen wdzięku i swobody urodzonego dżentelmena o pogodnym spojrzeniu, serdecznym uśmiechu i wewnętrznym spokoju. Obie męskie postacie, choć różne, odzwierciedlają aspekty ludzkiej natury i emocji, a ich interakcje przyczyniają się do urozmaicenia fabuły.

Nastroje to ciekawa powieść, która choć napisana w lekkim stylu, to zmusza do refleksji nad życiem, jego radościami i smutkami, dokonywanymi wyborami i ich konsekwencjami. Zdecydowanie polecam ją każdemu, kto pragnie zanurzyć się w świecie emocji i odkryć piękno codziennych nastrojów. 

WPISY POWIĄZANE:

,,Pod krzewami bzu"-Louisa May Alcott

,,Małe kobietki"-Louisa May Alcott

,,Dobre żony"-Louisa May Alcott

,,Chłopcy Jo"-Louisa May Alcott

Tytuł: Nastroje. Wydanie ilustrowane

Autor: Louisa May Alcott

Wydawnictwo: Wydawnictwo MG

Gatunek: klasyka

Tytuł oryginału: Moods

Data wydania: 2025-02-12

Data 1. wyd. pol.: 2025-02-12

Liczba stron: 384

ISBN: 9788382411010

Tłumacz: Dorota Tukaj

,,BOLESŁAW CHROBRY. PUSZCZA"-ANTONI GOŁUBIEW

Przed nimi wroga knieja, musieli pokonać ją-garściami, toporem, 

ogniem, wysileniem.

Bolesław Chrobry. Puszcza Antoniego Gołubiewa to pierwszy tom monumentalnej powieści historycznej o panowaniu Mieszka I i początkach rządów jego syna Bolesława Chrobrego. 

Autor porusza w tej książce wiele ważnych tematów związanych z początkami polskiej państwowości, łączy wydarzenia historyczne z fikcją literacką, a także wspaniale opisuje dziewiczą przyrodę i życie ludzi w kniei. Szczególnie urzekło mnie piękno i tajemniczość puszczy, która jest tłem dla wydarzeń. Antoni Gołubiew nadaje jej niemal ludzki charakter, ukazuje jej siłę i zdolność do oddziaływania na losy bohaterów. Życie ludzi biegnie w jej cieniu, w jej grozie i powabie. Noce są pełne strachów, dusznych snów, krzyków oraz długich opowieści szeptanych przy rozgrzanych węglach w mroźne zimy, kiedy wiatr hula na zrębach, a śnieg wciska się do chat.  Ogromne święte dęby, siedliska duchów zrzucają złote żołędzie, grube drzewa pokryte mchem, wilki i niedźwiedzie podchodzące pod chaty, żubry tratujące zasiewy, jelenie majestatycznie unoszące poroża, dziki ocierające się o drzewa, leniwe ropuchy gnieżdżące się nad brzegami rzek, jaskółki zataczające kręgi w pogoni za muchami-puszcza jest wszędzie-rozległa, zwarta, pełna trzęsawisk, gęstwiny, zwalonych pni, pachnąca pleśnią i zgnilizną. Puszcza dygocze głosami miłości, walki i głodu… 

Bohaterowie powieści muszą zmierzyć się z różnymi trudnościami, które stawia przed nimi zarówno natura, jak i ich własne wybory życiowe. Gołubiew bada ludzkie emocje, dążenia i konflikty, co czyni postacie bardziej realistycznymi i złożonymi. Bohaterowie odbywają wędrówki, które są nie tylko fizycznym przemieszczaniem się, ale także duchową podróżą. Wraz z odkrywaniem tajemnic puszczy, poznają także samych siebie, swoje marzenia, lęki i pragnienia. Bolesław Chrobry jest przedstawiony jako postać o silnym charakterze, charyzmatyczny przywódca oraz wybitny władca. Jest kreowany na mężczyznę zdecydowanego, odważnego i zdolnego do podejmowania trudnych decyzji. Gołubiew podkreśla jego ambicje i wizje, które mają na celu nie tylko umocnienie władzy, ale także rozwój kultury i chrześcijaństwa w Polsce. Chrobry jest postacią złożoną, która zmuszona jest walczyć o władzę, stawiać czoła konfliktom i zawierać sojusze, by wzmocnić państwo polskie, a przy tym jest człowiekiem z krwi i kości zmagającym się ze słabościami. 

Bolesław Chrobry. Puszcza Antoniego Gołubiewa to wspaniała i zachwycająca powieść, w której ukazana jest historia początków państwa polskiego, jej tradycje i związki z naturą. Autor, z niezwykłą wrażliwością i znajomością tematu, ukazuje piękno polskich lasów, ich bogactwo fauny i flory oraz niezatarte ślady, jakie zostawia w nich historia. Ukazuje, jak wydarzenia historyczne, konflikty, migracje i rozwój cywilizacyjny wpływają na losy bohaterów, którzy często muszą zmagać się z konsekwencjami decyzji podejmowanych przez swoich przodków. Narracja w powieści jest pełna pasji i archaicznego języka, a malownicze i sugestywne opisy sprawiają, że ma się wrażenie bezpośredniego uczestnictwa w akcji. Polecam poznać tę powieść, a osobiście nie mogę się już doczekać kolejnych części z serii:)

Tytuł: Bolesław Chrobry Puszcza

Autor: Antoni Gołubiew

Wydawnictwo: Wydawnictwo MG

Cykl: Bolesław Chrobry (tom 1)

Kategoria: powieść historyczna

Data wydania: 2021-01-27

Data 1. wyd. pol.: 1954-01-01

Liczba stron: 576

ISBN: 9788377796702

Cytaty kolejno: str. 12

,,BŁĘKITNI"-MARIA RODZIEWICZÓWNA

Maria Rodziewiczówna w powieści Błękitni po raz kolejny udowadnia swój literacki kunszt, kreśląc historię pełną emocji, refleksji i nieoczywistych bohaterów. Błękitni to powieść, która przez pierwsze dwadzieścia stron wydaje się trochę zagmatwana, ale po tym nieudanym wstępie opowieść zaczyna już do końca wciągać, jest spójna, ukazuje w realny sposób świat polskiej arystokracji, jej upadku, mezaliansów i walki z konwenansami.

Głównym bohaterem powieści jest książę Leon Holszański – postać, która przechodzi niezwykłą przemianę. Początkowo wydaje się słabym, niemal pozbawionym charakteru człowiekiem, uwięzionym w świecie zimnych salonów i arystokratycznych reguł. Zachowuje smutną powagę, jest wymizerowany, niezainteresowany czymkolwiek, często jest zły i nadąsany. Bunt i niezadowolenie ukrywa pod maską uprzejmości. Nie znosi krytyki, gwałtownych zachowań, hałasów i zmuszania do jakiegokolwiek wysiłku. Jednak z biegiem fabuły jego postawa ulega stopniowej, a jednocześnie głębokiej metamorfozie. Przez trudne doświadczenia, wyzwania i starcia z własnym sumieniem, Leon staje się kimś więcej – człowiekiem honoru, silnym duchem i gotowym do poświęceń.

Na szczególną uwagę zasługują również postacie drugoplanowe, które nadają powieści wyjątkowej dynamiki. Jerzy Grzymała, prawdziwy mężczyzna z krwi i kości, wyróżnia się na tle pozbawionej wartości arystokracji, a jego niezłomność i poczucie sprawiedliwości czynią go jednym z najbardziej fascynujących bohaterów książki. Iza, siostra Leona, choć początkowo wydaje się być jedynie tłem dla innych postaci, okazuje się osobą o wielkim sercu i sprycie, dodając fabule nieoczekiwanej głębi. Bardzo pozytywnie zaskoczyła mnie przemiana tej kobiecej postaci. Iza podobnie jak Leon pod maską uśmiechów ukrywa młode pragnienia i dziewczęce marzenia o prawdziwej miłości. Wychowana w klasztorze, młoda panienka z głową pełną ideałów, nie za bardzo ma ochotę wyjść za mąż za hrabiego Maszkowskiego, którego wybrała jej apodyktyczna matka. 

Maria Rodziewiczówna mistrzowsko splata różnorodne wątki – od wciągających historii rodzinnych, przez dramatyczne losy rodów Sumoroków i Holszańskich, aż po refleksję nad upadkiem moralnym części wyższych sfer. Powieść porusza tematykę odpowiedzialności za własne życie, odwagi w podejmowaniu trudnych decyzji oraz tego, jak wielką rolę odgrywa w życiu człowieka dążenie do bycia lepszym.

Czytając Błękitnych, trudno nie ulec pięknemu językowi autorki. Malownicze opisy przyrody, subtelne dialogi i wnikliwe portrety psychologiczne sprawiają, że książka ma w sobie coś ponadczasowego. Choć została napisana ponad sto lat temu, jej przesłanie wciąż jest aktualne. To opowieść o miłości – zarówno tej romantycznej, jak i miłości do prawdy, godności i samego siebie. Ta opowieść, to coś więcej niż tylko romans i mezalians – to opowieść o dojrzewaniu, odkupieniu i przekraczaniu granic narzuconych przez pochodzenie.

Błękitni to powieść, która zmusza do zadumy nad ludzkimi przemianami. To książka dla tych, którzy cenią dobrze skonstruowaną historię, piękny język i bohaterów, którzy przechodzą autentyczne, głębokie przemiany. Polecam tę lekturę na zimowy wieczór:)

WPISY POWIĄZANE:

,,Klejnot"-Maria Rodziewiczówna

,,Dewajtis"-Maria Rodziewiczówna

,,Lato leśnych ludzi"-Maria Rodziewiczówna

,,Kądziel"-Maria Rodziewiczówna

Tytuł: Błękitni

Autor: Maria Rodziewiczówna

Wydawnictwo: Wydawnictwo MG

Cykl: Klasyka Literatury Kobiecej (tom 17)

Gatunek: literatura piękna

Data wydania: 2025-01-15

Data 1. wyd. pol.: 1989-01-01

Liczba stron: 256

ISBN: 9788382410938

,,TRZECIA PŁEĆ"-TADEUSZ DOŁĘGA-MOSTOWICZ

Do przedwojennej Warszawy przyjeżdża w poszukiwaniu pracy dwudziestoośmioletnia Anna Leszczowa. Młoda kobieta ma zrobiony doktorat z prawa na Uniwersytecie Warszawskim, ukończoną Szkołę Nauk Politycznych i Wyższe Kursy Handlowe oraz kurs stenografii i pisania na maszynie, a do tego posługuje się językiem niemieckim, włoskim i rosyjskim. W rodzinnym Poznaniu nie ma dla niej pracy, dlatego zmuszona jest zostawić bezrobotnego męża Karola i pięcioletnią córeczkę Litunię, by zarobić na utrzymanie rodziny. Zostaje przyjęta do pracy w agencji turystycznej i daje z siebie wszystko, by mieć na mleko, kakao i owoce dla córki w dobie ekonomicznego kryzysu w Polsce. Bohaterka wkracza w świat warszawskiej inteligencji prowadzącej dysputy na temat roli kobiety w społeczeństwie, poznaje ciekawych ludzi i próbuje spełnić się zawodowo.

Autor dobrze oddaje realia panujące w przedwojennym społeczeństwie, gdzie ścierają się poglądy związane z pracą zawodową kobiet oraz zmieniającymi się rolami społecznymi kobiet i mężczyzn. Mąż Anny jest prawnikiem, ale w dobie kryzysu nie może znaleźć posady, więc zajmuje się opieką nad córką, by żona mogła podjąć pracę. Anna czuje, że pracując zawodowo współtworzy rodzinę, na równi z mężczyznami ponosi ciężar odpowiedzialności za byt rodziny i kształtuje społeczeństwo. Pracę kobiet popiera także ciotka Anny, senatorka i prezeska wielu towarzystw Grażyna Jelska-Szermanowa. Kobiety na równi z mężczyznami wnoszą swój trud pracy dzięki charakterowi, inteligencji i wiedzy. Anna dzięki radom ciotki i zdobyciu odpowiedniego wykształcenia oraz praktyki zawodowej może konkurować z mężczyznami o posady, a dzięki temu stanąć w obronie zagrożonego bytu rodziny i wziąć na swoje barki trud zarabiania pieniędzy.

W powieści oprócz charakternych postaci kobiecych autor zaprezentował też cały wachlarz bohaterów męskich. Na uwagę zasługuje Marian Dziewanowski-przystojny, wysoki, spokojny mężczyzna, który jest chodzącą encyklopedią, ale zupełnie nie przywiązuje uwagi do zarabiania pieniędzy, a przez taką postawę żyje w biedzie. Dziewanowski prowadzi mądre dysputy ze Stanisławem Szczedroniem, mężem znanej pisarki Wandy Szczedroniowej, człowiekiem o grubych manierach, który umyślnie stara się być wulgarny i odważnie demonstruje własne najbardziej intymne przeżycia. Kobiety i mężczyźni ścierają się w swoich poglądach na życie, wyznaczają nowe prądy i szukają swojego miejsca w zmieniającej się rzeczywistości.

W Trzeciej płci Tadeusz Dołęga-Mostowicz dokonuje swoistego zapisu tworzącej się nowej obyczajowości w przedwojennym społeczeństwie polskim, w którym ścierają się poglądy konserwatystów, liberałów, feministek; odrzucane są skrupuły, stare kanony i tradycje, by wydobyć z egzystencji jak najwięcej szczęścia i wolności. Kobiety zdobywają niezależność, same wybierają sobie małżonków i coraz częściej śluby są zawierane z miłości, a nie z rozsądku. Ludzie zaczynają przenikać między klasami społecznymi i walczą o własne szczęście. Autor stworzył powieść interesującą, zaskakującą, może w obecnych czasach trochę przestarzałą, ale jednak w wielu poruszanych kwestiach wciąż aktualną i dlatego warto poznać spojrzenie Dołęgi-Mostowicza na przedwojenne warszawskie społeczeństwo. Polecam powieść na letni wieczór:)

WPISY POWIĄZANE:

,,Trzy serca"-Tadeusz Dołęga-Mostowicz

,,Znachor"-Tadeusz Dołęga-Mostowicz

,,Profesor Wilczur"-Tadeusz Dołęga-Mostowicz

Tytuł: Trzecia płeć

Autor: Tadeusz Dołęga-Mostowicz

Wydawnictwo: Wydawnictwo MG

Gatunek: klasyka

Data wydania: 2024-06-20

Data 1. wyd. pol.: 1946-01-01

Liczba stron: 320

ISBN: 9788382410143

,,PODUSZKA W RÓŻOWE SŁONIE"-JOANNA MARIA CHMIELEWSKA

 

Powieści obyczajowe Joanny Marii Chmielewskiej sprawiają, że za ich pośrednictwem można zanurzyć się w gorzko-słodki świat bohaterów przeżywających silne emocje, wzruszenia, smutki i radości. 

Głównymi bohaterkami Poduszki w różowe słonie są dwie kobiety, Hanka i Ewa, przyjaciółki z dzieciństwa, które łączy pięcioletnia Ania, córka Ewy. Wydarzenia współczesne przeplatają się ze wspomnieniami Hanki, która w wieku trzydziestu lat podejmuje się opieki nad osieroconym dzieckiem. Nie ma doświadczenia w wychowywaniu dzieci, unika z nimi kontaktu, nie zna potrzeb maluchów, ale chce dotrzymać danego przyjaciółce słowa i podejmuje wyzwanie. Uporządkowany świat Hanki przechodzi metamorfozę. Niby wszystko jest takie same-fotel bujany w pokoju, wróble na parapecie, biurko z komputerem i kawa w kubku z żyrafą, a jednak nic już nie jest od tego momentu takie jak dawniej. Hanka wozi Anię do przedszkola, przygotowuje jej jedzenie, sprząta, pierze, ale tak naprawdę unika obecności dziecka, zakłada słuchawki na uszy, by nie słyszeć płaczu dziewczynki tęskniącej za matką. Dorosła kobieta i małe dziecko błąkają się po mieszkaniu i nie umieją znaleźć wspólnego miejsca, wspólnej przestrzeni, by coś stworzyć razem, by ich wspólne bytowanie przyniosło jakieś pozytywne efekty. 

Autorka dobrze oddaje emocje towarzyszące Hance i Ani. Hania zawsze liczy tylko na siebie, najlepiej czuje się w utartych schematach, w codziennej rutynie czuje się bezpiecznie. Zawsze ma nienaganny makijaż, ubiór, najlepsze wyniki w pracy, idealny porządek w domu. Wszystko w życiu musi mieć pod kontrolą, bez niespodzianek, ale w pewnym momencie kontrola przestaje jej wystarczać i pragnie czegoś więcej. Zaczyna przegrywać z emocjami, które robią wyłom w jej uporządkowanym życiu i powoli w rutynowe czynności wkrada się nieprzewidywalność. Ania, która straciła mamę i mieszka z przyszywaną ciocią jest przykładem bezmiaru dziecięcej rozpaczy po stracie ukochanej mamy. Nie może jeść, spać, ciągle tęskni, płacze i tuli się do misia Floriana, ostatniego prezentu od mamy. A Hanka choć dorosła, nie potrafi znaleźć lekarstwa na rozpacz dziecka. 

Powieść Poduszka w różowe słonie różni się według mnie od innych powieści autorki, które przeczytałam do tej pory, choć jeden element jest wspólny, a mianowicie pod niby lekką i schematyczną fabułą oraz prostym językiem ukrywa się głęboki przekaz dla Czytelnika, silne emocje, oraz próba przeżycia żałoby po stracie ukochanej matki i przyjaciółki. Bardzo dobrze się czyta tę książkę, gdyż oddaje życiowe realia i stawia przed bohaterami prawdziwe dylematy, a nie trzeba się nad lekturą za bardzo skupiać. Polecam książkę na letni czas:)

WPISY POWIĄZANE:

,,Mąż zastępczy"-Joanna M. Chmielewska

,,Złodziejka opowieści"-Joanna M. Chmielewska

,,Pod Wędrownym Aniołem"-Joanna M. Chmielewska

,,Sukienka z mgieł"-Joanna M. Chmielewska

Tytuł: Poduszka w różowe słonie

Autor: Joanna Maria Chmielewska

Wydawnictwo: Wydawnictwo MG

Kategoria: literatura piękna

Data wydania: 2024-07-04

Data 1. wyd. pol.: 2011-04-06

Liczba stron: 272

ISBN: 9788382410167