,,POLOWANIE Z SĘPEM"-EUGENIUSZ KORIN

Źródło

Czasy współczesne. Z Sądu Okręgowego w Warszawie ucieka płatny zabójca Włodzimierz Raczek, pseudonim Diuna. Jest kolejnym bandytą, który w brawurowy sposób znika spod nosa dziesiątków funkcjonariuszy i zapada się pod ziemię. Komendant główny policji podejrzewa, że w sprawę ucieczek zbirów z więzień, aresztów śledczych i zakładów psychiatrycznych zamieszani są policjanci. Powołuje zespół śledczy, który ma zbadać tę sprawę oraz odnaleźć ukrywających się bandytów. Zadanie to powierza zastępcy dyrektora Centralnego Biura Śledczego inspektorowi Jerzemu Bożkowi i nadkomisarzowi Aleksandrowi Wolinowi z Biura Spraw Wewnętrznych. 

Wydarzenia poznajemy z perspektywy zespołu śledczych-Wolina i Bożka oraz od strony grupy przestępczej. Aleksander Wolin, zwany Sępem to młody, zdolny i obiecujący śledczy, który stara się, by emocje wywołane detalami jakiejś sprawy nie przeszkadzały mu w trzeźwym osądzie. Na ludzką krzywdę patrzy jak na ciąg zdarzeń i wydobywa z niej tylko to, co jest mu potrzebne w pracy. Pracując nad sprawą Diuny i ucieczek bandytów zauważa pewien kontrast pomiędzy gwałtowną brutalnością popełnionych przestępstw i wyrachowaną pomysłowością ucieczek ich sprawców. Czuje, że za tą niespójnością  może kryć się coś poważnego i nie ma zamiaru odpuścić dopóki nie odkryje prawdy. Jerzy Bożek to mocno zbudowany sześćdziesięciolatek niewyglądający na swoje lata, o sylwetce zawodowego pięściarza. Jest legendą policji i ma na swoim koncie wiele rozwikłanych, trudnych spraw. Życie od najmłodszych lat go nie rozpieszczało, za pobicie ojca trafił do ośrodka wychowawczego, po którym już nigdy nie wrócił do domu. Całe dorosłe życie poświęcił pracy w policji i zasypia już tylko przed jednostajną, pulsującą szarością telewizora. Grupa przestępców-porywaczy działa profesjonalnie, szybko i z chirurgiczną precyzją. Nie zostawia śladów i po każdym porwaniu znika jak kamień w wodę. Nawet Igor Raczek, ojciec Diuny jest przerażony, bo nie wie kto stoi za uprowadzeniem jego syna, a jest przecież szefem najmocniejszej organizacji przestępczej na obszarze Europy Środkowej, która przerzuca setki kilogramów narkotyków po pięciu kontynentach, rozprowadza kradzione luksusowe samochody, zmusza tysiące kobiet do uprawiania seksu za pieniądze w dużych europejskich miastach, sprzedaje broń każdemu kto jej tylko potrzebuje, a także ciągnie korzyści finansowe ze spółek energetycznych, handlu gazem, ropą i każdym kruszcem znajdującym się na rynku.

Bohaterowie pierwszoplanowi, jak też drugoplanowi są niezwykle barwni, charakterni i rozbudowani psychologicznie. Na przykład generał Witold Krassny potrafi być niezdecydowany w najbardziej błahych sprawach, popada w skrajności, nie może znieść świadomości, że jest publicznie napiętnowany, że traci sympatię i zaufanie społeczeństwa, które oczekuje szybkiego wyjaśnienia sprawy ucieczek przestępców. Jego umiejętność wzbudzania sympatii do własnej osoby przekłada się na budowanie atmosfery społecznej życzliwości dla całej służby. Jako główny ,,pijarowy" policji czuje, że śledczy muszą jak najszybciej ogłosić przełom w śledztwie, bo inaczej ucierpi wizerunek policji i polecą głowy. Pracownik Biura Spraw Wewnętrznych ,,Robal" Robaczewski jest osobą, z którą nikt nie chce współpracować, gdyż z najprostszej roboty potrafi zrobić taki bajzel, że potem przez wiele tygodni pół biura musi odkręcać jego skutki. Wolin ma często z Robalem do czynienia i niezbyt miło to wspomina. Pośród barwnych postaci pojawia się także piękna, inteligentna, nieprzeciętna, naturalna, urocza i dowcipna mistrzyni Europy w kick-boxingu, Anna McCarthy, która jest twarzą wspólnej akcji Fundacji Mors Non Est i Komendy Głównej Policji dotyczącej utworzenia banku krwi i szpiku kostnego. Obok niej pojawia się też światowej sławy chirurg Wiktor Reatorski i dwunastoletni podopieczny fundacji Miłosz, który czeka na przeszczep. Postaci w książce jest bardzo wiele, a każda jest przemyślana, z krwi i kości, swoim postępowaniem wywołuje emocje negatywne lub pozytywne.

,,Polowanie z Sępem" to rewelacyjny debiut Eugeniusza Korina. Już dawno nie czytałam tak wciągającego kryminału z wartką i pełną zwrotów akcją, która pędzi ze strony na stronę coraz szybciej i sprawia, że nie można się od niej oderwać. Cały czas czułam wzrastające napięcie, a wydarzenia, które zostały przedstawione bardzo obrazowo sprawiły, że czułam się ich uczestniczką, jakbym osobiście stała u boku śledczych Wolina i Bożka. Takie debiuty bardzo lubię i serdecznie polecam Wam tę książkę:) 

Tytuł: Polowanie z Sępem
Autor: Eugeniusz Korin
Wydawnictwo: Wydawnictwo Literackie
Data wydania: 5 czerwca 2019
ISBN: 9788308068717
Liczba stron: 1000
Kategoria: sensacja, kryminał
Cytaty kolejno: str. 126, 23, 31

,,KLĄTWY, SEKRETY I SKANDALE"-SŁAWOMIR KOPER

Źródło

Sławomir Koper to polski pisarz, autor książek historycznych, publicysta, radiowy i telewizyjny ekspert historyczny. Książki jego autorstwa cieszą się wielką popularnością, więc nie mogłam sobie odmówić przyjemności, by sięgnąć po najnowszą publikację ,,Klątwy, sekrety i skandale. Historia Polski przez dziurkę od klucza."

Wielu historyków skupia się głównie na opisywaniu wielkich wydarzeń historycznych, ale bardzo rzadko pochyla się nad przedstawieniem codziennego życia władców, polityków czy ludzi kultury. Natomiast Sławomir Koper ukazał znane postacie historyczne, jako ludzi, którzy mają słabości, popełniają błędy, a wszystko to znajduje odbicie w ich działalności. Autor wybrał różne afery i skandale, które miały miejsce w Polsce począwszy od pierwszych Piastów, a skończywszy na sprawie Reginy Wasiak-Taylor (prezes Związku Pisarzy Polskich na Obczyźnie) w 2014 roku. 

Przyznam, że Sławomir Koper dokonał ciekawego wyboru historii i afer do książki. Niektóre skandale były mi znane, ale było też wiele takich, o których czytałam po raz pierwszy. Nie każdy wie, że Bolesław Chrobry zgwałcił kijowską księżniczkę Przedsławę i uczynił z niej swoją oficjalną nałożnicę, podczas gdy miał legalną żonę. Kazimierz Wielki oprócz licznych kochanek miał też jednocześnie trzy żony. Nie afiszował się ze swoimi upodobaniami, ale w różnych grodach państwa zorganizował sobie prywatne haremy. Pomorska szlachcianka Sydonia von Borck uwiedziona przez jednego z książąt z dynastii Gryfitów, który obiecał jej małżeństwo i nie dotrzymał słowa, a ożenił się z majętniejszą panną, rzuciła na jego ród klątwę, po której cała dynastia pomorska wymarła. August II Mocny był największym playboyem z grona polskich władców. Uwodził chłopki, mieszczki, szlachcianki i arystokratki, a nieślubnych dzieci miał ponad trzysta. Jako pierwszy polski król wprowadził na dworze funkcję metresy. Delfina Potocka uchodziła za najpiękniejszą Polkę pierwszej połowy XIX wieku, a do tego była inteligentna i utalentowana. Miała za sobą nieszczęśliwe małżeństwo, wiele skandalizujących romansów i była muzą dla Słowackiego, Norwida, Chopina oraz Krasińskiego, który dostawał ataków furii, wyzywając swoich rywali od psów i grożąc, że ich wysmaga nahajką. Stanisława Walasiewiczówna-polska lekkoatletka, medalistka olimpijska i rekordzistka świata po śmierci stała się bohaterką ogromnego skandalu. Wyszło bowiem wówczas na jak, że była hermafrodytą. Autor zwrócił uwagę na sytuację w Polsce po II wojnie światowej i katastrofalny rozwój chorób wenerycznych spowodowany wieloletnią okupacją, wojennymi gwałtami i przemieszczaniem się ludności. Od 1946 roku za ukrywanie swojej choroby wenerycznej lub przerwanie leczenia groziła kara dwóch tygodni aresztu i grzywny. Do walki z chorobami wenerycznymi zaangażowano państwową propagandę. Drukowano ulotki, wyświetlano filmy i edukowano w szkołach. Oprócz chorób wenerycznych wielkim problemem obyczajowym w PRL-u była prostytucja i aborcje oraz alkoholizm i bandytyzm.

Życie intymne i prywatne, jak dowodzi autor książki miało ogromny wpływ na wydarzenia historyczne. Subiektywny wybór afer i skandali oraz ukazanie historii Polski przez dziurkę od klucza okazało się bardzo interesujące. Czyta się lekko i przyjemnie, a momentami z nutą niedowierzania. Książkę polecam miłośnikom historii:)

Książkę można kupić w Księgarni Ludzi Myślących

Tytuł: Klątwy, sekrety i skandale. Historia Polski przez dziurkę od klucza

Autor: Sławomir Koper

Wydawnictwo: Fronda

Data wydania: 4 maja 2019

ISBN: 9788380794221

Liczba stron: 352

Kategoria: literatura faktu

Cytaty: str. 181, 271

,,ŁAWECZKA KSIĘŻNEJ DAISY"-GABRIELA ANNA KAŃTOR

Źródło

Wiktoriański Londyn, 1891 rok. Osiemnastoletnia arystokratka Daisy West  zjawia się na prezentacji w pałacu Buckingham, jest to jej debiut towarzyski. Podczas powitania z królową Victorią ze zdenerwowania zaplątuje się we własny tren i upada na balowy parkiet. Pomimo niefortunnego zdarzenia zostaje okrzyknięta niezwykłą pięknością i najbardziej pociągającą debiutantką. Młodziutka dziewczyna ma urodę, wrodzoną klasę, jest miła, ma bardzo dobre pochodzenie, ale nie ma odpowiedniego posagu. Zupełnie jak w bajce, na jednym z bali pojawia się książę Hans Heinrich von Pless, z bogatego niemieckiego rodu Hochbergów, który jest pierworodnym synem i dziedzicem księcia pszczyńskiego, barona na Książu, Hansa Heinricha XI. Młody książę zakochuje się w Daisy i nie może przestać o niej myśleć. Nie zraża go brak posagu i brak uczucia w sercu młodszej o dwanaście lat Daisy. Swojej wybrance obiecuje złote góry, wszelkie bogactwo i dobrobyt; dwa wiekowe baśniowe zamki-jeden położony wśród jezior, lasów i łąk, a drugi na szczycie wysokiej skały-rezydencje w słynnych europejskich kurortach, dworki, pałacyki myśliwskie, konie, psy, polowania, kwiatowe ogrody, klejnoty, wykwintne stroje, zagraniczne podróże, częste wizyty gości, dwie damy dworu i niezliczoną służbę. Ma ona tylko szczegółowo przedstawić drzewo genealogiczne swojej rodziny.

Czasy współczesne. Znana dziennikarka Lenka Rejnicz traci pracę w warszawskiej redakcji. Wsiada do samochodu i jedzie przed siebie. Zatrzymuje się dopiero na rynku w Pszczynie, siada na Ławeczce księżnej Daisy i zaczyna zastanawiać się nad swoim życiem. Dotąd uznawana była za brawurową i odważną dziennikarkę z pazurem politycznym. Nie znajdowała czasu na życie osobiste, a jej rodzice zmarli kiedy była na studiach. Rodzeństwa nie ma, a dalszą rodzinę omija szerokim łukiem. Od czasu do czasu spotyka się z jakimś mężczyzną i bez żalu się z nim żegna. Święta spędza na egzotycznych wyspach, ale to wszystko po latach zaczyna ją męczyć. Ma czterdziestkę na karku i czuje, że zaczyna ją ogarniać wypalenie zawodowe. Po ociekającym ironią paszkwilu na temat sytuacji w kraju z hukiem wylatuje z pracy. Ma jednak wystarczająco dużo pieniędzy na koncie, by zaszyć się na południu Polski i lizać rany bez konieczności zarabiania pieniędzy.

Autorka snuje w książce bajkową opowieść o księżniczce Marii Teresie Olivii, pieszczotliwie nazywanej Daisy-Stokrotką. Piękna, bogata, naturalna, jednak  z buntowniczym irlandzkim poczuciem wewnętrznej wolności napsuła sporo krwi swej nowej niemieckiej rodzinie tkwiącej w starodawnej pruskiej etykiecie. Wniosła do pszczyńskiego dworu splendor, blask, bezpretensjonalne piękno i koneksje z najlepszymi arystokratycznymi domami Europy. Nie stroniła od wielkiej polityki, nie bała się dyskutować w ważnych sprawach z królem Anglii Edwardem VII czy cesarzem Niemiec Wilhelmem II. Była znana w całej Europie, nazywano ją księżniczką z bajki, podziwiano za pacyfistyczne poglądy, ale byli też tacy, którym przeszkadzała jej odwaga i niezależność. Uboga ludność, której pomagała nazywała ją aniołem ubogich. Daisy poprzez swoją charytatywną i reformatorską działalność na Górnym Śląsku zasłużyła sobie na pomnik w postaci słynnej w Pszczynie- Ławeczki księżnej Daisy wyrzeźbionej przez Joachima Krakowczyka w 2009 roku. Każdy może usiąść na ławeczce usytuowanej na pszczyńskim rynku i powspominać koleje losu księżnej. 

Gabriela Anna Kańtor uczyniła bohaterką swojej powieści nie tylko angielską Stokrotkę, ale także miasto-Pszczynę słynącą kiedyś z żubrów i puszczy. Współczesna bohaterka-Lenka ucieka z tłocznej i gwarnej Warszawy, by zaszyć się w małej Pszczynie, gdzie uzyskuje wsparcie od Roberta Biegonia i podejmuje pracę w domu opieki dla starszych kobiet Bzowa Babuleńka. Prowadzi biblioterapię i daje się porwać wspomnieniom frelek i dziołszek. Poznaje meandry ich życia, przenosi się w czasie i przestrzeni, dotyka tamtych kwiatów, grzeje się w cieple kaflowych pieców, smakuje potrawy z ich stołów, cieszy się i cierpi wraz z nimi. Historie są krótkie, ale bardzo wzruszające i pokazują, jak żyło się na Śląsku przed i w czasie II wojny światowej.

,,Ławeczka księżnej Daisy" to bajkowa opowieść o niezwykłych kolejach losu księżnej Daisy von Pless, która swoją postawą i działalnością zasłużyła na szacunek i miłość mieszkańców Pszczyny. Powieść napisana z werwą i humorem, w której przeplatają się śląskie opowieści, gwara, wiersze i listy pisane przez babcię do wnuczki. Czyta się niezwykle szybko i płynnie. Polecam na letni czas:)

WPISY POWIĄZANE:

,,Tańcząc na czubkach palców"-Gabriela Anna Kańtor

,,Koronki z płatków śniegu"-Gabriela Anna Kańtor

Tytuł: Ławeczka księżnej Daisy
Autor: Gabriela Anna Kańtor
Wydawnictwo: Wydawnictwo MG
Data wydania: 15 maja 2019
ISBN: 9788377795484
Liczba stron: 300
Kategoria: literatura piękna
Cytaty: str. 33, 8, 98, 105

,,DUCHOWA PROSTOTA.JAK MIEĆ WIĘCEJ, MAJĄC MNIEJ"-COURTNEY CARVER

Źródło

Jeśli kiedyś czułaś, że masz serdecznie dość bycia spłukaną, zestresowaną, przepracowaną i walczysz z wiecznymi zaległościami, prowadzenie prostszego życia może zapewnić ci większe poczucie sensu i celu. Bóle głowy, niepokój, depresja czy ogólne poczucie przytłoczenia często są wynikiem ,,nadmiaru" w naszym życiu.

Courtney Carver to publicystka i blogerka, autorka wielu publikacji zgodnych z koncepcją zero waste. Prowadzony przez nią od 2010 roku blog Be More With Less na temat minimalizmu jest jednym z najpopularniejszych na świecie w tej dziedzinie. W 2010 zdiagnozowano u niej stwardnienie rozsiane, nieuleczalną chorobę, która zagroziła jej aktywnemu stylowi życia. 

Autorka żyła jak wiele z nas i nie słyszała sygnałów wysyłanych przez ciało, serce i duszę. Dzień w dzień działała jak automat, aby sprostać codziennym wymaganiom. Żyła przez siedem lat z człowiekiem, który nie potrafił jej kochać. Były przykre słowa, wyzwiska, alkoholizm, brak zaufania, poczucie klęski, kłamstwa i trwonienie pieniędzy. Courtney nie chciała być cały czas smutna, bać się i zamartwiać o wszystko. Wiedziała, że chce czegoś więcej od życia dla siebie i córki. Pragnęła więcej miłości, porozumienia, śmiechu i przygód. Rozwiodła się z mężem, a po sześciu latach odnalazła bratnią duszę-Marka i wyszła za niego za mąż. Rok po ślubie zawisło nad nimi-stwardnienie rozsiane. Po początkowym szoku związanym z diagnozą Courtney zaczęła układać swoje życie na nowo. Zrozumiała, że wypełnianie każdej chwili dnia krzątaniną i dążenie do posiadania kolejnych przedmiotów doprowadziło ją w uproszczeniu do choroby. Jej organizm odrzucił tryb życia, jaki prowadziła. Więcej pracowała, więcej posiadała, więcej robiła i usiłowała wszystkim udowodnić, że jest kimś więcej. To wszystko wyczerpało ją i rozwaliło organizm. Intensywny styl życia nie wywołał choroby, ale zaostrzył jej objawy i przyczynił się do nawrotów. Stres potęgował wszystko i po diagnozie nagle stało się jasne, że musi wyzbyć się fizycznego i psychicznego bałaganu, który potęgował jej chorobę i złe samopoczucie.

Według autorki duchowa prostota to nie nagłe przebudzenie ani jakiś ,,magiczny" moment, ale wewnętrzna szczerość na temat tego, co w życiu jest dla nas najważniejsze, co odpowiada naszemu sercu i duszy. Courtney wsłuchiwała się w siebie i zaufała odpowiedziom jakie płynęły z jej duszy. Drobnymi krokami dążyła do prostoty. Stopniowo zaczęła dostrzegać, że prostota pozwala zastąpić strach nadzieją i stała się zdrowsza oraz szczęśliwsza. Chociaż radykalnie uprościła swoje życie, to zrobiła to łagodnie. Zmiany wprowadziła w czterech sferach swojego życia: zdrowiu, czasie, przestrzeni i miłości. W kolejnych rozdziałach książki opisuje te małe kroki i historie, które doprowadziły ją do wielkiej zmiany życia. Opowiada dzięki czemu wróciła do zdrowia i miłości. Na końcu każdego rozdziału zawarła zestaw pytań skłaniających Czytelnika do uważnego wsłuchania się w swoje serce i duszę oraz listę małych kroków przybliżających do duchowej prostoty.

,,Duchowa prostota. Jak mieć więcej, mając mniej" to niezwykły poradnik o tym, jak żyć w zgodzie z koncepcją zero waste na poziomie fizycznym i mentalnym. Autorka opowiada o życiowych zmianach, do których doprowadziło zdiagnozowanie u niej stwardnienia rozsianego. Courtney Carver chciała dobrze żyć z SM i celowo zwolniła tempo swojego życia. Postawiła na spokój, rozwój, zdrowie, rodzinę i miłość. Swoimi przemyśleniami i radami płynącymi prosto z serca, dzieli się z ludźmi na całym świecie i pokazuje, co jest w życiu najważniejsze. Nie ma uniwersalnego rozwiązania, które doprowadzi do uproszczenia życia, ale historia Courtney Carver inspiruje do tego, aby mieć mniej i zyskać więcej:) 

Kiedy w swoim życiu albo pracy nie liczysz się ze swoim sercem, 

zawsze dojdzie w końcu do rozpadu, załamania albo jednego i drugiego.

Tytuł: Duchowa prostota. Jak mieć więcej, mając mniej
Autor: Courtney Carver
Tłumaczenie: Agnieszka Sobolewska
Wydawnictwo: Wydawnictwo Literackie
Tytuł oryginału: Soulful Simplicity: How Living with Less Can Lead to So Much More
Data wydania: 15 maja 2019
ISBN: 9788308068694
Liczba stron: 304
Kategoria: poradniki, wspomnienia
Cytaty: str. 17, 15, 13

,,AKUSZERKA Z SENSBURGA"-KATARZYNA ENERLICH

Źródło

1920 rok. Puszcza Biała, wieś Mystkówiec Stary. Stasia i Edmund zamieszkują w nowym domu, który wybudował własnymi rękami Mundek. Za miesiąc na świat ma przyjść ich pierwsze dziecko. Stasia gromadzi zapasy i zioła w spiżarni, od czasu do czasu jeździ na targ do Wyszkowa skąd wraca zawsze z dobrym groszem za sprzedane sery. Młoda kobieta dba o dom i chce być jak najlepszą gospodynią. Jej starania docenia mąż i całuje jej drobne dłonie kiedy stawia przed nim talerz dymiącej potrawy, choćby to była kasza ze skwarkami. Małżeństwo żyje w zgodzie i miłości, ale los nie jest dla nich długo łaskawy. Edmund ulega wypadkowi podczas prac stolarskich i umiera, a Stasia w tym samym czasie rodzi córeczkę Mariannę. Odtąd sama musi wziąć odpowiedzialność za życie córeczki i swoje.

1920 rok. Wojnowo. Siedemnastoletnia Galina wbrew swojej woli zostaje oddana przez rodziców do klasztoru. Przeżywa noce i dni pełne żalu, zwątpienia i pustki. Nie potrafi odnaleźć się w klasztorze i ma żal do matki, że bez uprzedzenia zawiozła ją pewnego dnia pociągiem do Johannisburga, a następnie do Wojnowa i klasztoru starowierek, gdzie ma spędzić resztę życia na pracy i modlitwie. Galina jest zrozpaczona i chce schować się przed całym światem, przed znienawidzoną biedą i niechcianym więzieniem na resztę życia. Jeszcze nie wie, co los jej przyniesie.

Katarzyna Enerlich napisała bardzo wzruszającą historię o kobiecie, która jednego dnia doznała wielkiej radości z powodu narodzin córki i ogromnej straty, bo musiała patrzeć na śmierć ukochanego męża. Stasia Liszewska po śmierci męża, osamotnieniu i braku pozornych perspektyw ma dość siły, by zacząć żyć po swojemu. Odkrywa w sobie nieznaną wcześniej siłę i pewność siebie, która pozwala jej przejąć kontrolę nad własnym losem. Wiejska zielarka Jadwiga Wypyska dostrzega w niej bratnią duszę i uczy ją zielarstwa, leczenia i odbierania porodów. Stasia chłonie wiedzę, zbiera zioła i pomaga ludziom w potrzebie. Po kilku latach zostawia swoją córkę pod opieką bliskich i wyrusza do wsi Eckertsdorf niedaleko Sensburga, gdzie siostry zakonne poszukują akuszerki i zielarki do pomocy siostrze Galinie. W nowym miejscu Stasia pragnie stworzyć bezpieczną przystań dla siebie i córki.

Autorka bardzo ciekawie splotła losy dwóch kobiet: Stasi i Galiny, które połączyła wzajemna przyjaźń i miłość do ziół. Stasia pomimo tragedii odnalazła w sobie siłę, by żyć po swojemu. Galinie nie udało się zaakceptować nowego życia i nie znalazła w sobie sił, by to życie zmienić. Po śmierci rodziców świadomość sieroctwa była dla niej lepsza niż ciągłe myślenie o tym, że rodzice usunęli ją z rodziny i nie pozwolili cieszyć się życiem, jak chciała. Nie mogła pogodzić w sobie własnych pragnień i nawet po ślubach nie stała się prawdziwą mniszką. Nie mogła tego nikomu powiedzieć, bo pogorszyłaby tylko sytuację. Nauczyła się żyć z tym cieniem w sercu i była to tylko jej tajemnica. Nie pasowała do klasztoru staroobrzędowców, ale o ziołach wiedziała więcej niż inne siostry, dlatego matka przełożona pozwalała jej samotnie wychodzić  z klasztoru i zbierać zioła w okolicy. Galina była wtedy przeszczęśliwa i w samotności nabierała sił. Działalność Galiny przyciągała ludzi do klasztoru, a za ludźmi szły datki albo żywność.

,,Akuszerka z Sensburga" to piękna i wzruszająca opowieść o sile kobiet biorących odpowiedzialność za swoje życie, spełnianiu marzeń, wybaczeniu, przyjaźni, pokrewieństwie dusz, o wyborze drogi życiowej i przewrotnym losie, który dla każdego trzyma coś w zanadrzu. Jest to też niezwykła historia o zielarstwie i dawnym świecie akuszerek. Wciągająca, napisana pięknym językiem powieść, która mam nadzieję, będzie miała ciąg dalszy. Serdecznie polecam:)

WPISY POWIĄZANE:

,,Piękno z pól i łąk"-Katarzyna Enerlich

,,Prowincja pełna złudzeń"-Katarzyna Enerlich

,,Pod słońcem prowincji"-Katarzyna Enerlich

,,Rzeka ludzi osobnych"-Katarzyna Enerlich

,,Czas w dom zaklęty"-Katarzyna Enerlich

Tytuł: Akuszerka z Sensburga
Autor: Katarzyna Enerlich
Wydawnictwo: Wydawnictwo MG
Data wydania: 15 maja 2019
ISBN: 9788377795460
Liczba stron: 400
Kategoria: literatura piękna
Cytaty: str. 48, 62