Źródło |
Nicea, marzec 2020. Roma Ligocka-malarka i pisarka, która napisała takie książki jak: "Dziewczynka w czerwonym płaszczyku","Znajoma z lustra", "Kobieta w podróży", "Wszystko z miłości" czy też "Tylko ja sama" udaje się w podróż do Francji śladem swojej babci-Anny Abrahamer, która wraz z mężem Dawidem w 1938 roku spędzała na Lazurowym Wybrzeżu pierwsze i ostatnie w swoim życiu zagraniczne wakacje. Losy Romy i Anny niespodziewanie splatają się...
Autorka dzieli się wrażeniami z sentymentalnej podróży. Spaceruje po plaży, robi zdjęcia na tle lazurowego morza, pije kawę w barku przy plaży, na obiad je mule z frytkami i chodzi ulicami, którymi przed niemal stu laty chodzili babcia i dziadek. Wyobraża sobie jak wyglądało miasto przed II wojną światową, kawiarnie, hotele, zaułki, wąskie uliczki i promenada. Kupuje pożółkłe gazety, listy, plakaty i fotografie, aby jeszcze bardziej poczuć dawny klimat Nicei. Niestety zaskakuje ją pandemia i nagle wszystko się zmienia. Nie może już zjeść śniadania w Negresco, nie może swobodnie spacerować po uliczkach, nie może wstępować do barów i kawiarni. Wesołe i radosne dni zamieniają się w strach i samotność. Roma ma nagle bardzo dużo czasu tylko dla siebie. Może leżeć od rana w słońcu na tarasie i nie patrzeć na zegarek. Czas przestaje mieć dla niej znaczenie, z braku rozmowy często zasycha jej w gardle, a z braku czyjegoś dotyku marznie. Spędza czas w obcym, wynajętym pokoju, który miał jej służyć tylko przez kilka tygodni, a stał się domem na miesiące. Pisze-Jestem pogrążona w ciszy. Jestem sama. Jestem obca, już także sobie samej, inaczej niż dotąd. Nie ma szumu samochodów za oknem, śmiechu przechodniów, gwaru, rozmów. Wszystko wokół staje się nierzeczywiste. Ubrania, buty, pierścionki. Szminki do ust, tusz do rzęs. Kolczyki. Kupione wcześniej dla kogoś prezenty, breloczki, czekoladki. Wszystko nieważne i niepotrzebne. Ważne jest tylko to, że może samotnie umrzeć w obcym pokoju lub szpitalu...Ogarnia ją panika i chce uciekać, ale nie ma dokąd, bo wszystkie granice są zamknięte.
Zapis przeżyć, uczuć i doświadczeń Romy Ligockiej w 2020 roku uzupełnia pamiętnik jej babci Anny Abrahamerowej z lat 1938-1939. Życie Anny kręci się wokół domu w Krakowie, dzieci, piekarni, ogrodu i licznych obowiązków. Jej marzeniem jest wyjazd do Nicei. Mąż w rocznicę ślubu opłaca wyjazd i zabiera Annę na czternaście dni do Francji. Podróż odbywa się w aurze wiadomości o tym co robi Adolf Hitler w Europie. Na Lazurowym Wybrzeżu spędzają piękne chwile. Oglądają przecudne widoki. Dzień cały w zachwycie i zdziwieniu przemija. Życie mogłoby być bajką, gdyby nie wisząca nad wszystkim groźba wojny...
,,Siła rzeczy" Romy Ligockiej to poruszająca opowieść o przewrotności losu, który potrafi hojnie obdarzyć, ale też niespodziewanie wszystko zabrać. Autorka pięknie buduje codzienność ze zwykłach czynności, chwilowych zauroczeń, ulotnych wrażeń. Pokazuje jak ważne są wspomnienia, gdyż tylko one chronią przed zapomnieniem kolejnych pokoleń. Wspaniała książka:) Polecam:)
Dziękuję autorce za życzenia, gałązki pachnącej lawendy i sentymentalną podróż do Nicei:)
Tytuł: Siła rzeczy
Autor: Roma Ligocka
Wydawnictwo: Wydawnictwo Literackie
Kategoria: literatura piękna
Data wydania: 2021-06-16
ISBN: 9788308073766
Cytaty: str. 29,30
Bardzo zainteresowała mnie ta książka. Lubię takie lektury, a proza autorki nie jest mi obca.
OdpowiedzUsuńDla mnie to byla pierwsza książką autorki, ktorą przeczytalam, ale na pewno nie ostatnia. Planuje poznac też inne.
UsuńZdecydowanie muszę poznać tę historię.
OdpowiedzUsuńJak najbardziej Agnieszko :)
UsuńWitam serdecznie ♡
OdpowiedzUsuńBardzo ciekawa książka. Chętnie poznam bliżej tę lekturę :)
Wspaniała recenzja!
Pozdrawiam cieplutko ♡
Dziekuję za odwiedziny i pozdrawiam :)
UsuńBrzmi ciekawie. Zapisuję sobie tytuł, bo od czasu do czasu lubię poznać takie nieco sentymentalne historie. Może nie sięgnę po nią już, natychmiast, ale będę miała w pamięci :)
OdpowiedzUsuńWarto poznać książkę Pani Romy Ligockiej. Milej lektury za jakis czas :)
UsuńChętnie przeczytam :-)
OdpowiedzUsuńPolecam :)
Usuń