,,JA, BONA"-JANINA LESIAK

Źródło

Bona Maria Sforza di Aragona, żona króla Polski Zygmunta I Jagiellona zwanego Starym, matka Zygmunta II Augusta-króla Polski, Izabeli-królowej Węgier, Zofii-księżnej Brunszwiku, Anny Jagiellonki-królowej Polski, Katarzyny-królowej Szwecji i Olbrachta zmarłego w dniu narodzin. Starannie wykształcona w zakresie administracji, teologii, prawa i historii. W Polsce po ślubie w 1518 roku z Zygmuntem Starym stworzyła własne stronnictwo polityczne tzw. triumwirat, aby wpływać na politykę. W polityce zagranicznej zaciekła przeciwniczka Habsburgów. 

Jaką była kobietą, matką i władczynią? Na to pytanie starała się odpowiedzieć Janina Lesiak w książce ,,Ja, Bona". 

Bona uwielbia polowania, dreszcz emocji, łaknie hołdów i adoracji. Ma ognisty temperament, często wpada w furię i krzyczy. Jej ratunkiem i siłą jest kategoryczne voglio -,,chcę". Świdruje w uszach i kłuje niczym oset. Jej umysł jest analityczny, a charakter niepokorny. Jest kapryśna i wybuchowa, ale zawsze po królewsku. Przed nikim się nie schyla, bo to przecież inni mają jej ulegać. Kiedy krzyczy, oczy ma bystre i niezmącone, bo chodzi o to, żeby wrzeszcząc siebie oszczędzić, ale osiągnąć cel. To sztuka, która się rzadko udaje. Ma władzę nad ludźmi nie tylko dlatego, że jest królową, ale również dlatego, że wie jak królową być należy. Wypełnia obowiązki wobec kościoła, ale w jej religijności nie ma żaru, posłuszeństwa i pokory. Ma ambicję, inteligencję, mądrość, energię, wolę i potrzebę działania. Nieustannie jest zajęta. Rozmawia z Piotrem Kmitą, kanclerzem Janem Łaskim, stara się dowiedzieć co knują przeciwko niej Szydłowiecki i podkanclerzy Tomicki, z ochmistrzem Wolskim ustala nadzór nad dworem, radzi się we wszystkim oddanego sługi, znawcy prawa kanonicznego i cywilnego, sekretarza i przyjaciela Alifiego, z którym rozumie się w pól słowa. Ma sprzymierzeńców i wrogów. Rządzi, decyduje, planuje i kontroluje wszystko wokół siebie.

Bona i Zygmunt Stary. Młoda, piękna i inteligentna Bona ceni wiedzę i imponuje jej wszechstronne wykształcenie dużo starszego małżonka. Widzi, że jest spokojny i przyjazny, czuje się przy nim bezpieczna, bo nie walczy z nią i nie snuje podłych intryg. Jest w nim wyrozumiała pobłażliwość wynikająca z poczucia własnej wartości i niewątpliwa majestatyczna, królewska powaga. Po latach małżeństwa pojmuje, że to co na początku wydawało się jej spokojem jest gnuśnością, rozwaga-niechęcią do podejmowania decyzji, powaga zamieniła się w ospałość, a ostrożność-w krótkowzroczność. Straciła złudzenia co do króla, ale otwarcie nigdy mu się nie sprzeciwiła. Opiekowała się nim na stare lata z oddaniem. Choć nie kochała była dla niego kochającą żoną. Była uczciwa, choć niekiedy postępowała nieuczciwie, była wierna, choć w jej sercu pierwsze miejsce zajmował syn, a zaraz po nim - polityka. 

Bona i dzieci. Mając pięcioro dzieci interesowała się tylko dwojgiem-Zygmuntem i Izabelą. Anna, Zofia i Katarzyna były całkiem z boku, pomijane i niedoceniane. Na niedostatki charakteru jedynaka Bona przymykała oczy.  Przyzwyczaiła go do wygód i zbytku. Surowa i dbająca o obyczajność na dworze, w stosunku do syna była wyrozumiała i pozwalała mu na każde szaleństwo, a on miał serce jak kamień. Do córek nie miała cierpliwości, nie postarała się o dobre mariaże małżeńskie dla nich. Zostawiła samym sobie.

,,Ja, Bona" to zbeletryzowana biografia niezwykłej kobiety, królowej Polski, matki, żony i teściowej. Próba zrozumienia jej postępowania, charakteru i dążeń  do realizacji celów. Bona nigdy nie godzi się z nieszczęściem Jagiellonów i przeczuciem upadku dynastii. Uznana za najinteligentniejszą i najlepiej wykształconą kobietę swoich czasów. Odznaczająca się poczuciem smaku, elegancji i gracji. W polityce bezwzględna, szybka i skuteczna, a do tego oszczędna, pracowita i zaradna. W Polsce opinie na jej temat były podzielone. Niesłusznie oskarżana, obrażana, szkalowana i nienawidzona. Mówiono o niej, że jest podła, małostkowa, kłótliwa, podstępna i złośliwa. Przez prawie czterdzieści lat ta wspaniała Włoszka była polską królową. Jaka była naprawdę? 

Janinie Lesiak ponownie udało się napisać rewelacyjną powieść, która przybliża kolejną postać z panteonu polskich królowych. Piękny język, znawstwo historii, barwny i emocjonujący świat przeszłości ożywający na kolejnych stronach powieści. Wspaniała lektura, polecam serdecznie:)

WPISY POWIĄZANE:
,,Wspomnienia o Cecylii, smutnej królowej"-Janina Lesiak
,,Miłosna kareta Anny J."-Janina Lesiak
,,Dobrawa pisze CV"-Janina Lesiak 
,,Jadwiga z Andegawenów Jagiełłowa. Album rodzinny"-Janina Lesiak 
,,O grzybach, rybach, kobietach i sensie życia-czyli rozmówki z Alusiem Curunią"-Janina Lesiak 

Tytuł: Ja, Bona
Autor: Janina Lesiak

Wydawnictwo: Wydawnictwo MG
Data wydania: 23 maja 2018
ISBN: 9788377794616
Liczba stron: 200
Kategoria: biografia/autobiografia/pamiętnik
Cytaty kolejno: str. 19, 43-44, 21, 45, 47