 |
| Źródło |
Współczesna Anglia, Brighton. Na tej samej ulicy, ale w osobnych domach mieszkają członkowie rodziny Farinellich. Anna-seniorka rodu, matka Nica i Massimo. Czterdziestoletni Nico po śmierci pierwszej żony, która urodziła mu córkę Franceskę żeni się z Maggie wychowującą samotnie dziesięcioletniego Sama. Nico jest właścicielem jednego z największych centrów ogrodniczych w mieście, a Maggie prowadzi malutką firmę poprawek krawieckich. W czasie sprzątania na strychu Maggie znajduje ukryte listy należące do pierwszej żony Nica, które skrywają rodzinną tajemnicę. Zastanawia się, czy wyjawić sekrety Caitlin, czy milczeć, aby nie narażać rodziny na przykrości i cierpienie? Massimo i Lara uważani są za idealne małżeństwo. Dobrze im się wiedzie, bo Massimo pracuje w najlepszej firmie w kraju jako księgowy, a Lara po zwolnieniu się z pracy poświęciła się wychowywaniu synka Sandro. Nikt nawet nie przypuszcza, co rozgrywa się za drzwiami ich domu...
Kerry Fisher napisała interesującą powieść o skomplikowanych rodzinnych relacjach, a wydarzenia poznajemy na przemian z perspektywy Maggie i Lary. Anna Farinelli próbowała wszystkich sposobów, by odwieść Nico od ślubu z Maggie. Uważała się za osobę stojącą na szczycie drabiny społecznej, a nowa synowa mieszkała na osiedlu domów komunalnych. Wszystko, co nie pasowało do jej światopoglądu należało wyselekcjonować i odstrzelić. Każdą synową traktowała inaczej. Chwaliła zmarłą Caitlin, ale kiedy żyła potrafiła jej dopiekać na każdym kroku. Larze powtarzała ciągle, że musi maskować brzuch szalem, bo jej odstaje po ciąży i zostawiała na stole w kuchni wycinki z gazet jak szybko schudnąć. Wytykała jej braki w gotowaniu i ogrodnictwie, zawstydzała ją przy innych członkach rodziny. Massimo jest pełen sprzeczności. Troskliwymi i miłymi gestami równoważy przykre wybuchy gniewu. Oczekuje od siedmioletniego syna, że będzie lubił sport, będzie odważny, krzepki i zdecydowany, że będzie odbiciem jego intelektu, gustów i zdolności, a Sandro jest ciągle zamyślony, ma artystyczną duszę i nad pływanie przedkłada rysowanie kredkami. Massimo narzuca swoją wolę żonie, a ona ze strachu nie sprzeciwia się mu, choć ma odmienne poglądy. Massimo i jego matka nigdy nie godzą się na przegraną, są władczy, zdecydowani, zdeterminowani w działaniu, muszą mieć wszystko co najlepsze, dominują w rodzinie. Nico jest człowiekiem o niewzruszonej pogodzie ducha. Stara się ułożyć poprawne relacje w ,,patchworkowej rodzinie" i ułatwić kontakt córki z macochą.
Autorka bardzo wzruszająco, a jednocześnie realistycznie nakreśliła rozpacz dziecka po stracie matki i próbę odnalezienia się w nowej rzeczywistości oraz w nowej rodzinie. Serce pęka, gdy Franceska przyciska do policzka rzeczy należące do zmarłej mamy. Z całych sił stara się pochwycić jakieś wspomnienie o Caitlin, ślad zapachu, cień dotyku zamknięty w przypadkowych przedmiotach. Maggie chce być dla Franceski przyjaciółką, ale nie zawsze się to udaje. Ich wzajemne relacje dopiero powstają i nie brak w nich błędów.
Podobało mi się w jaki sposób autorka przedstawiła rozwijającą się przyjaźń pomiędzy ,,drugimi żonami" czyli Larą i Maggie. Na początku Lara zazdrościła Maggie i Nico intensywności nowego uczucia, optymizmu i nadziei na przyszłość. Tęskniła za czasami, gdy Massimo wpadał do jej biura i obsypywał pocałunkami, gdy byli tak pochłonięci sobą, że nie dostrzegali niczego wokół, brakowało jej bliskości i porozumienia. Po dziesięciu latach małżeństwa najchętniej zostawiłaby wszystkie oczekiwania i oskarżenia Farinellich za sobą. Zduszała emocje w sobie i usprawiedliwiała Massima, nie dopuszczała do wybuchu kłótni, bo wiedziała, że mąż może być nieobliczalny. Maggie jest przeciwieństwem Lary. Jest pomysłowa, pewna siebie, optymistyczna, potrafi walczyć z życiowymi przeciwnościami, a dramatyzm ogranicza do minimum. Nie może na początku zrozumieć, dlaczego inteligentna kobieta po studiach pozwoliła sobie na uzależnienie od mężczyzny. Pomaga Larze, w której stopniowo rodzi się zalążek buntu.
,,Posłuszna żona" to bardzo dobra powieść o skomplikowanych rodzinnych relacjach, gdzie jest miłość i zdrada, szczęście i tajemnice, wsparcie i upokorzenie, pomoc i tyrania, walka o niezależność i osaczenie. Idealna włoska rodzina w Anglii ukazana od środka, bez upiększeń, bez lukru. Wywołuje skrajne emocje i zmusza do zastanowienia się. Jak żyć pod wspólnym dachem tworząc jedną rodzinę, gdy ma się dzieci z poprzednich związków? Jak mieszkać w domu pełnym wspomnień po pierwszej żonie? Jak być dobrą macochą? Jak przeciwstawić się kontrolowaniu na każdym kroku i osaczeniu? Jak odbudować swoją wartość niszczoną krok po kroku? Pytań do rozważań pojawia się wiele, zachęcam do sięgnięcia po książkę, by znaleźć na nie odpowiedzi.
Autorka bardzo wzruszająco, a jednocześnie realistycznie nakreśliła rozpacz dziecka po stracie matki i próbę odnalezienia się w nowej rzeczywistości oraz w nowej rodzinie. Serce pęka, gdy Franceska przyciska do policzka rzeczy należące do zmarłej mamy. Z całych sił stara się pochwycić jakieś wspomnienie o Caitlin, ślad zapachu, cień dotyku zamknięty w przypadkowych przedmiotach. Maggie chce być dla Franceski przyjaciółką, ale nie zawsze się to udaje. Ich wzajemne relacje dopiero powstają i nie brak w nich błędów.
Podobało mi się w jaki sposób autorka przedstawiła rozwijającą się przyjaźń pomiędzy ,,drugimi żonami" czyli Larą i Maggie. Na początku Lara zazdrościła Maggie i Nico intensywności nowego uczucia, optymizmu i nadziei na przyszłość. Tęskniła za czasami, gdy Massimo wpadał do jej biura i obsypywał pocałunkami, gdy byli tak pochłonięci sobą, że nie dostrzegali niczego wokół, brakowało jej bliskości i porozumienia. Po dziesięciu latach małżeństwa najchętniej zostawiłaby wszystkie oczekiwania i oskarżenia Farinellich za sobą. Zduszała emocje w sobie i usprawiedliwiała Massima, nie dopuszczała do wybuchu kłótni, bo wiedziała, że mąż może być nieobliczalny. Maggie jest przeciwieństwem Lary. Jest pomysłowa, pewna siebie, optymistyczna, potrafi walczyć z życiowymi przeciwnościami, a dramatyzm ogranicza do minimum. Nie może na początku zrozumieć, dlaczego inteligentna kobieta po studiach pozwoliła sobie na uzależnienie od mężczyzny. Pomaga Larze, w której stopniowo rodzi się zalążek buntu.
,,Posłuszna żona" to bardzo dobra powieść o skomplikowanych rodzinnych relacjach, gdzie jest miłość i zdrada, szczęście i tajemnice, wsparcie i upokorzenie, pomoc i tyrania, walka o niezależność i osaczenie. Idealna włoska rodzina w Anglii ukazana od środka, bez upiększeń, bez lukru. Wywołuje skrajne emocje i zmusza do zastanowienia się. Jak żyć pod wspólnym dachem tworząc jedną rodzinę, gdy ma się dzieci z poprzednich związków? Jak mieszkać w domu pełnym wspomnień po pierwszej żonie? Jak być dobrą macochą? Jak przeciwstawić się kontrolowaniu na każdym kroku i osaczeniu? Jak odbudować swoją wartość niszczoną krok po kroku? Pytań do rozważań pojawia się wiele, zachęcam do sięgnięcia po książkę, by znaleźć na nie odpowiedzi.
Tytuł: Posłuszna żona
Autor: Kerry Fisher
Tłumaczenie: Agnieszka Sobolewska
Wydawnictwo: Wydawnictwo Literackie
Tytuł oryginału: The Silent Wife
Data wydania:18 lipca 2018
ISBN: 9788308065402
Liczba stron: 336
Kategoria: literatura współczesna
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz