,,TRZECIA PŁEĆ"-TADEUSZ DOŁĘGA-MOSTOWICZ

Do przedwojennej Warszawy przyjeżdża w poszukiwaniu pracy dwudziestoośmioletnia Anna Leszczowa. Młoda kobieta ma zrobiony doktorat z prawa na Uniwersytecie Warszawskim, ukończoną Szkołę Nauk Politycznych i Wyższe Kursy Handlowe oraz kurs stenografii i pisania na maszynie, a do tego posługuje się językiem niemieckim, włoskim i rosyjskim. W rodzinnym Poznaniu nie ma dla niej pracy, dlatego zmuszona jest zostawić bezrobotnego męża Karola i pięcioletnią córeczkę Litunię, by zarobić na utrzymanie rodziny. Zostaje przyjęta do pracy w agencji turystycznej i daje z siebie wszystko, by mieć na mleko, kakao i owoce dla córki w dobie ekonomicznego kryzysu w Polsce. Bohaterka wkracza w świat warszawskiej inteligencji prowadzącej dysputy na temat roli kobiety w społeczeństwie, poznaje ciekawych ludzi i próbuje spełnić się zawodowo.

Autor dobrze oddaje realia panujące w przedwojennym społeczeństwie, gdzie ścierają się poglądy związane z pracą zawodową kobiet oraz zmieniającymi się rolami społecznymi kobiet i mężczyzn. Mąż Anny jest prawnikiem, ale w dobie kryzysu nie może znaleźć posady, więc zajmuje się opieką nad córką, by żona mogła podjąć pracę. Anna czuje, że pracując zawodowo współtworzy rodzinę, na równi z mężczyznami ponosi ciężar odpowiedzialności za byt rodziny i kształtuje społeczeństwo. Pracę kobiet popiera także ciotka Anny, senatorka i prezeska wielu towarzystw Grażyna Jelska-Szermanowa. Kobiety na równi z mężczyznami wnoszą swój trud pracy dzięki charakterowi, inteligencji i wiedzy. Anna dzięki radom ciotki i zdobyciu odpowiedniego wykształcenia oraz praktyki zawodowej może konkurować z mężczyznami o posady, a dzięki temu stanąć w obronie zagrożonego bytu rodziny i wziąć na swoje barki trud zarabiania pieniędzy.

W powieści oprócz charakternych postaci kobiecych autor zaprezentował też cały wachlarz bohaterów męskich. Na uwagę zasługuje Marian Dziewanowski-przystojny, wysoki, spokojny mężczyzna, który jest chodzącą encyklopedią, ale zupełnie nie przywiązuje uwagi do zarabiania pieniędzy, a przez taką postawę żyje w biedzie. Dziewanowski prowadzi mądre dysputy ze Stanisławem Szczedroniem, mężem znanej pisarki Wandy Szczedroniowej, człowiekiem o grubych manierach, który umyślnie stara się być wulgarny i odważnie demonstruje własne najbardziej intymne przeżycia. Kobiety i mężczyźni ścierają się w swoich poglądach na życie, wyznaczają nowe prądy i szukają swojego miejsca w zmieniającej się rzeczywistości.

W Trzeciej płci Tadeusz Dołęga-Mostowicz dokonuje swoistego zapisu tworzącej się nowej obyczajowości w przedwojennym społeczeństwie polskim, w którym ścierają się poglądy konserwatystów, liberałów, feministek; odrzucane są skrupuły, stare kanony i tradycje, by wydobyć z egzystencji jak najwięcej szczęścia i wolności. Kobiety zdobywają niezależność, same wybierają sobie małżonków i coraz częściej śluby są zawierane z miłości, a nie z rozsądku. Ludzie zaczynają przenikać między klasami społecznymi i walczą o własne szczęście. Autor stworzył powieść interesującą, zaskakującą, może w obecnych czasach trochę przestarzałą, ale jednak w wielu poruszanych kwestiach wciąż aktualną i dlatego warto poznać spojrzenie Dołęgi-Mostowicza na przedwojenne warszawskie społeczeństwo. Polecam powieść na letni wieczór:)

WPISY POWIĄZANE:

,,Trzy serca"-Tadeusz Dołęga-Mostowicz

,,Znachor"-Tadeusz Dołęga-Mostowicz

,,Profesor Wilczur"-Tadeusz Dołęga-Mostowicz

Tytuł: Trzecia płeć

Autor: Tadeusz Dołęga-Mostowicz

Wydawnictwo: Wydawnictwo MG

Gatunek: klasyka

Data wydania: 2024-06-20

Data 1. wyd. pol.: 1946-01-01

Liczba stron: 320

ISBN: 9788382410143

,,PODUSZKA W RÓŻOWE SŁONIE"-JOANNA MARIA CHMIELEWSKA

 

Powieści obyczajowe Joanny Marii Chmielewskiej sprawiają, że za ich pośrednictwem można zanurzyć się w gorzko-słodki świat bohaterów przeżywających silne emocje, wzruszenia, smutki i radości. 

Głównymi bohaterkami Poduszki w różowe słonie są dwie kobiety, Hanka i Ewa, przyjaciółki z dzieciństwa, które łączy pięcioletnia Ania, córka Ewy. Wydarzenia współczesne przeplatają się ze wspomnieniami Hanki, która w wieku trzydziestu lat podejmuje się opieki nad osieroconym dzieckiem. Nie ma doświadczenia w wychowywaniu dzieci, unika z nimi kontaktu, nie zna potrzeb maluchów, ale chce dotrzymać danego przyjaciółce słowa i podejmuje wyzwanie. Uporządkowany świat Hanki przechodzi metamorfozę. Niby wszystko jest takie same-fotel bujany w pokoju, wróble na parapecie, biurko z komputerem i kawa w kubku z żyrafą, a jednak nic już nie jest od tego momentu takie jak dawniej. Hanka wozi Anię do przedszkola, przygotowuje jej jedzenie, sprząta, pierze, ale tak naprawdę unika obecności dziecka, zakłada słuchawki na uszy, by nie słyszeć płaczu dziewczynki tęskniącej za matką. Dorosła kobieta i małe dziecko błąkają się po mieszkaniu i nie umieją znaleźć wspólnego miejsca, wspólnej przestrzeni, by coś stworzyć razem, by ich wspólne bytowanie przyniosło jakieś pozytywne efekty. 

Autorka dobrze oddaje emocje towarzyszące Hance i Ani. Hania zawsze liczy tylko na siebie, najlepiej czuje się w utartych schematach, w codziennej rutynie czuje się bezpiecznie. Zawsze ma nienaganny makijaż, ubiór, najlepsze wyniki w pracy, idealny porządek w domu. Wszystko w życiu musi mieć pod kontrolą, bez niespodzianek, ale w pewnym momencie kontrola przestaje jej wystarczać i pragnie czegoś więcej. Zaczyna przegrywać z emocjami, które robią wyłom w jej uporządkowanym życiu i powoli w rutynowe czynności wkrada się nieprzewidywalność. Ania, która straciła mamę i mieszka z przyszywaną ciocią jest przykładem bezmiaru dziecięcej rozpaczy po stracie ukochanej mamy. Nie może jeść, spać, ciągle tęskni, płacze i tuli się do misia Floriana, ostatniego prezentu od mamy. A Hanka choć dorosła, nie potrafi znaleźć lekarstwa na rozpacz dziecka. 

Powieść Poduszka w różowe słonie różni się według mnie od innych powieści autorki, które przeczytałam do tej pory, choć jeden element jest wspólny, a mianowicie pod niby lekką i schematyczną fabułą oraz prostym językiem ukrywa się głęboki przekaz dla Czytelnika, silne emocje, oraz próba przeżycia żałoby po stracie ukochanej matki i przyjaciółki. Bardzo dobrze się czyta tę książkę, gdyż oddaje życiowe realia i stawia przed bohaterami prawdziwe dylematy, a nie trzeba się nad lekturą za bardzo skupiać. Polecam książkę na letni czas:)

WPISY POWIĄZANE:

,,Mąż zastępczy"-Joanna M. Chmielewska

,,Złodziejka opowieści"-Joanna M. Chmielewska

,,Pod Wędrownym Aniołem"-Joanna M. Chmielewska

,,Sukienka z mgieł"-Joanna M. Chmielewska

Tytuł: Poduszka w różowe słonie

Autor: Joanna Maria Chmielewska

Wydawnictwo: Wydawnictwo MG

Kategoria: literatura piękna

Data wydania: 2024-07-04

Data 1. wyd. pol.: 2011-04-06

Liczba stron: 272

ISBN: 9788382410167

,,KĄDZIEL"-MARIA RODZIEWICZÓWNA

Od jakiegoś czasu zagłębiam się w fikcję literacką stworzoną przez Marię Rodziewiczównę i poznaję jej kolejne powieści. W upalne lipcowe dni czytałam Kądziel, która pełna jest kobiecych bohaterek.

Cała akcja powieści krąży wokół Taidy Skaraszewskiej samotnie zarządzającej majątkiem ziemskim i wychowującej dwóch synów po śmierci męża. Taida wychowywała się w biedzie i ciężko pracowała przez całe życie, a trudne doświadczenia sprawiły, że jej serce stwardniało i wykształcił się u niej despotyczny charakter. Nie toleruje słabości, próżniactwa, a praca jest jej celem życiowym. Niewiele osób odwiedza ją w Rudzie, gdyż prawie każdy słyszy od niej kazanie i gorzką prawdę prosto w oczy. Taida przez długie lata doświadczeń nabiera mądrości życiowej i uczy się cierpliwości. W trudach życia wspiera ją przez wiele lat niezamężna siostra Jadwiga, nazywana przez wszystkich Dysią. Cichutka, łagodna, skrzętna, pracowita i troskliwa kobieta, która pomaga w majątku, prowadzi szpitalik dla okolicznych mieszkańców i jest niezastąpioną powiernicą oraz pocieszycielką dla siostrzeńców. Dysia nigdy nie robi wokół siebie zamieszania, a każdemu stara się pomóc i ulżyć w niedoli. Młodszą bohaterką powieści jest Stasia, córka kuzynki Taidy. Stasia w dzieciństwie jest samolubna, nieokiełznana, szalona, a do tego bardzo zdolna i ambitna. Wypowiada posłuszeństwo wszelkim prawom, zwyczajom i formom. Czyta najskrytsze dzieła, wygłasza rewolucyjne poglądy i emancypuje się. Nie jest ładna, ale urzeka charakterem i inteligencją. W wieku siedemnastu lat Stasia nie zamierza przestrzegać tradycji i obyczajów, a wszystkie rady matki i ciotki uważa za anachronizmy, bo dlaczego kobiecie nie wypada się uczyć, nie wypada jeździć konno i chodzić na polowania? Dlaczego kobieta nie może wybrać sobie zawodu i wyprowadzić się z domu rodzicielskiego? Dlaczego nie wypada ściąć warkoczy, zrzucić gorsetu, palić tytoniu i mieć swój indywidualny charakter? Stasia jest dumna, zacięta, woli zmarnieć niż prosić o pomoc, a poprzez bunt, pokonywanie przeszkód dnia codziennego i oporów otoczenia zmierza do obranego celu. Są w tej powieści także inne kobiece postacie oraz dwóch bohaterów męskich w osobach synów Taidy. Starszy Włodzio jest rozmowny, uprzejmy, wesoły, żartobliwy i lubi czytać książki. Młodszy Kazio jest skryty, zacięty, dziki i nieufny przy nieznajomych, lubi pomagać w polu, polować, łowić ryby i jeździć konno. Życie tych wszystkich postaci zazębia się, przenika i wspólnie kreuje ziemską podróż.

Kądziel to niewielkich rozmiarów powieść, która przedstawia całą galerię kobiecych postaci starających się żyć według własnych zasad i przekonań. Jedne hołdują tradycjom i patriotyzmowi, inne popierają feminizm i ciężką pracę. Nie brakuje w tej książce przyjaźni, miłości i zwykłej codzienności, a choć pewne sprawy już trącą myszką, to jednak warto przeczytać tę powieść Marii Rodziewiczówny:)

WPISY POWIĄZANE:

,,Lato leśnych ludzi"-Maria Rodziewiczówna

,,Dewajtis"-Maria Rodziewiczówna

,,Klejnot"-Maria Rodziewiczówna

Tytuł: Kądziel

Autor: Maria Rodziewiczówna

Wydawnictwo: Wydawnictwo MG

Cykl: Klasyka Literatury Kobiecej (tom 8)

Kategoria: literatura piękna

Data wydania: 2024-06-20

Data 1. wyd. pol.: 1939-01-01

Liczba stron: 176

ISBN: 9788382410235

,,SEN O DRZEWIE"-MAJA LUNDE

Swoją przygodę czytelniczą z norweską pisarką i scenarzystką Mają Lunde rozpoczęłam od niesamowitej powieści Historia pszczół, którą czytałam osiem lat temu. Po niej sięgnęłam po kolejne książki z klimatycznej tetralogii: Błękit, Ostatni i wreszcie Sen o drzewie zamykającej ten cykl.

W Śnie o drzewie przeplatają się ze sobą wydarzenia rozgrywające się w trzech przestrzeniach czasowych. W roku 1940 w Leningradzie żyje genialny biolog, Nikołaj Wawiłow, który jest pionierem wśród zbieraczy nasion. Żyje w trudnych rosyjskich warunkach, a jego celem jest uśmierzenie głodu wśród ludzi. W ramach badań gromadzi nasiona z najodleglejszych zakątków świata, które tuż przed Zapaścią zostają przeniesione do banku nasion w Svalbardzie. W roku 2097 w Svalbardzie żyje społeczeństwo odizolowane od reszty świata próbujące utrzymać się w trudnych klimatycznie warunkach, gdzie nie ma szpitali ze sprzętem, antybiotyków, wenflonów, defibrylatorów i tym podobnych rzeczy, a ludziom musi wystarczyć w razie problemów nóż, wrzątek do sterylizacji i alkohol zamiast leków przeciwbólowych. Pewnego dnia w tej krainie wybucha epidemia... W 2110 roku w Syczuanie organizowana jest wyprawa statkiem do banku nasion w Svalbardzie. Na czele wyprawy stoi kapitan Mei-Ling oraz Tao, w świecie których istnieją już tylko genetycznie zmodyfikowane eurybionty mające swoje wyjściowe formy w biologicznym skarbcu w jaskiniach Svalbardu. Dzięki zgromadzonym nasionom ludzie będą mogli cofnąć czas, odtworzyć dawne uprawy, które wydałyby obfity plon i przetrwały w świecie po Zapaści, kiedy walczono o przetrwanie i w bioróżnorodności widziano ratunek i sposób na pokonanie głodu.

Maja Lunde kreśli w powieści obraz społeczeństwa w przededniu samozagłady, kiedy wszystko, co niegdyś mieli ludzie zniszczyło się albo wyczerpało. Dawny nowoczesny świat znika dzień po dniu. Dotychczasowe wygodne, dostatnie życie kruszy się kawałek po kawałku, jak svalbardzki lód. Ludzie uzależnieni od dobrobytu przygotowują się na przyszłe czasy, gdy wszystko trzeba pozyskiwać z natury. Człowiek nierozerwalnie związany jest z naturą, jej zasobami i rytmem, a nasiona zapewniają trwanie, przedłużają istnienie, rodzą przyszłość. W ich łupinach drzemią nadchodzący czas i przyszłe życie. Uwięzione pod lodem nasiona to genetyczne podarunki z przeszłości, tak małe, że ledwo dostrzegalne, niepozorne, nieistotne, póki się ich nie rozpakuje, nie otworzy jak prezentu, nie rozmrozi, nie złoży w ziemi, nie podleje i nie nawiezie. W nasionach mieszka wieczność.

Bohaterowie stworzeni przez autorkę budzą współczucie i litość, ale ich działania pokazują wewnętrzną siłę, by każdego dnia pokonywać codzienne wyzwania. Wawiłow jest genialnym dzieckiem, pracowitym i bystrym. Studiuje w Anglii, Niemczech i Francji, a w wieku trzydziestu czterech lat obejmuje stanowisko dyrektora Biura Botaniki Stosowanej w Piotrogrodzie. Ma w sobie pęd, który ciągle pcha go do przodu i bez ustanku zajmuje się roślinami, nasionami i przemierza otaczające go krajobrazy. Tommy to dojrzały, wyjątkowy i niezwykle oczytany chłopiec, który daje z siebie wszystko. Nie kwestionuje sensu pracy, nie oczekuje wolnego dnia, a spoczynku doznaje tylko w ocalałej bibliotece. Kiedy żyli rodzice jego życie było pełne szczęścia i zbytku. Tańce z matką w pokoju, goście przy kuchennym stole, gdzie wymyślne dania serwował tata; wycieczki, nocne przejażdżki łodzią, by zobaczyć odbijający się księżyc w tafli fiordu; wypady na szczyty lodowców i ciepłe ramiona matki tulące go przy rozbłyskającej zorzy polarnej... Tego świata już nie ma, a Tommy musi walczyć każdego dnia o przetrwanie i zapewnienie bezpieczeństwa dwóm małym braciom. Tao po stracie dziecka czuje odrętwienie, z którego nie może się otrząsnąć. Żyje w cielesnej i umysłowej apatii. Jej synek istnieje wyłącznie w jej wspomnieniach i wyobraźni. Nie boi się wziąć udziału w niebezpiecznej wyprawie do banku nasion. Podróż jest dla niej sposobem na wyrwanie się z monotonnego trwania i przerwania ciągu takich samych dni i pustych nocy.

Sen o drzewie to książka poruszająca, mądra i skłaniająca do rozmyślań o przyszłości życia na świecie. Odrętwiająca samotność, tęsknota za bliskimi, odpowiedzialność, walka o przetrwanie, ale także nadzieja i miłość to główne wyznaczniki w tej powieści. Zdecydowanie polecam i czekam na kolejne utwory pisarki:)

WPISY POWIĄZANE:

,,Śnieżne siostry"-Maja Lunde

,,Błękit"-Maja Lunde

,,Historia pszczół"-Maja Lunde

,,Ostatni"-Maja Lunde

Tytuł: Sen o drzewie

Autor: Maja Lunde

Wydawnictwo: Wydawnictwo Literackie

Cykl: Kwartet klimatyczny (tom 4)

Gatunek: literatura piękna

Tytuł oryginału: Drømmen om et tre

Data wydania: 2024-06-19

Data 1. wyd. pol.: 2024-06-19

Data 1. wydania: 2022-01-01

Liczba stron: 544

ISBN: 9788308084458

Tłumacz: Mateusz Topa

Cytaty kolejno: str. 67,168

,,KAWALER DE MAISON-ROUGE"-ALEKSANDER DUMAS

Paryż 1793 rok. Król Ludwik XVI nie żyje, we Francji utworzono Republikę, a rządy sprawują żyrondyści. Po ścięciu króla Francja zrywa stosunki dyplomatyczne z całą Europą i musi stawić czoła Prusom, Austrii, Piemontowi, Anglii, Holandii i Hiszpanii. Sytuacja w kraju jest tragiczna. Ponad dziesięć tysięcy zbiegów po opuszczeniu armii rozeszło się po Francji. Bezpieczeństwo społeczeństwa jest zagrożone, a wojsko z nastawionymi bagnetami przemierza zakątki Paryża. Maria Antonina z dziećmi jest zamknięta w twierdzy Temple, ale tajemnicza grupa na czele z kawalerem de Maison-Rouge zamierza uwolnić piękną królową. Spiskowcy muszą lawirować pomiędzy licznymi rewolucjonistami, na każdym kroku czyha niebezpieczeństwo, a ludzi paraliżuje strach. Pewnej nocy patrol zatrzymuje młodą kobietę, Genowefę, która nie posiada niezbędnych dokumentów. Od aresztowania ratuje ją działacz rewolucyjny Maurycy Lindey oraz jego przyjaciel Jan Hiacynt Lorin. Maurycy odwiedza Genowefę w jej domu i coraz bardziej zakochuje się w pięknej i uroczej kobiecie. Akcja nabiera tempa i losy kochanków mieszają się z historią rojalistów, republikanów, przemytników, grabarzy i innych bohaterów żyjących w w czasach Wielkiej Rewolucji Francuskiej.

Aleksander Dumas w Kawalerze de Maison-Rouge snuje misterną fabułę, ukazuje realia rewolucyjnej Francji, zmienne relacje społeczne oraz emocje i dylematy bohaterów, a do tego wciąga w wir wydarzeń, które są nieprzewidywalne i sprawiają, że zakończenie powieści jest zaskakujące. Fabuła skupia się na losach tytułowego kawalera, który postanawia walczyć o sprawiedliwość i prawdę w obliczu zdrady i zawiści dworskich intrygantów. Autor dobrze buduje napięcie i opisuje momenty pościgów, zdrad, zasadzek i walk o władzę. Kawaler de Maison-Rouge jest postacią pełną sprytu i determinacji, która walczy o swoje ideały pomimo licznych przeszkód. Pozostali bohaterowie również są wyraziści, a moją uwagę przykuł Maurycy, który po wykształceniu republikańskim ma pogardę dla hierarchii, wstręt do przesądów, żarliwą sympatię dla nowych idei i dla ludu oraz arystokratyczne zachowanie. 

Kawaler de Maison-Rouge to powieść, która zachwyci wszystkich miłośników historii, romansu i intryg. Aleksander Dumas sprawdza się w kreowaniu historii pełnych emocji i zawiłości. Nie unika trudnych tematów, takich jak zdrada, manipulacja czy walka o przetrwanie w okrutnym świecie rewolucji. To także opowieść o ludzkich emocjach, marzeniach i decyzjach, które prowadzą do nieuchronnych konsekwencji. Język powieści jest barwny i bogaty, co sprawia, że bez trudu można się przenieść w realia XVIII-wiecznej Francji. Książkę polecam wszystkim miłośnikom powieści historycznych.

WPISY POWIĄZANE: 

,,Anioł Pitou"-Aleksander Dumas

,,Naszyjnik królowej"-Aleksander Dumas

,,Karol Szalony"-Aleksander Dumas

,,Hrabia Monte Christo Cz. 1"-Aleksander Dumas

,,Hrabia Monte Christo Cz. 2"-Aleksander Dumas

,,Trzej muszkieterowie"-Aleksander Dumas

Tytuł: Kawaler de Maison-Rouge

Autor: Aleksander Dumas

Wydawnictwo: Wydawnictwo MG

Cykl: Pamiętniki lekarza (tom 5)

Seria: Kolekcja Hachette: Aleksander Dumas

Kategoria: powieść historyczna

Tytuł oryginału: Le chevalier de Maison-Rouge

Data wydania: 2024-04-24

Data 1. wyd. pol.: 1960-01-01

Data 1. wydania: 2017-09-24

Liczba stron: 464

ISBN: 9788382410051

Tłumacz: Józef Śliwowski

,,TRZY SERCA"-TADEUSZ DOŁĘGA-MOSTOWICZ

Polski pisarz, scenarzysta i dziennikarz okresu międzywojennego-Tadeusz Dołęga-Mostowicz napisał  wiele wciągających powieści, które nadal są bardzo poczytne. Za przykład mogą posłużyć takie powieści jak: Kariera Nikodema Dyzmy, Znachor czy Doktor Murek. W 1938 roku ukazała się książka Trzy serca, która była inspirowana prawdziwymi wydarzeniami mającymi miejsce w 1937 roku i zamianą dzieci dokonaną przez mamkę. Tę historię właśnie poznawałam podczas weekendu majowego. 

Akcja powieści rozgrywa się w trzech miejscach: w przedwojennej Warszawie, w Zakopanem oraz w majątku Prudy w Wielkopolsce. Fabuła  skupia się wokół trójki młodych ludzi: hrabiego Rogera Tynieckiego, jego kuzynki Kasi Pomianówny, nazywanej Kate i Maćka Zudry-pomocnika ekonoma, który jest nieślubnym synem kucharki. Postacie bohaterów zostały nakreślone z wielkim znawstwem duszy ludzkiej i nie sposób przejść obok nich obojętnie. Maciek jest synem kucharki, ale w dzieciństwie był nieodłącznym towarzyszem syna hrabiego, z którym wchodził na drzewa, uczył się i był powiernikiem tajemnic. Jako dorosły mężczyzna odznacza się obowiązkowością, grzecznością, roztropnością, dyskretnością i ma jedno wielkie marzenie do spełnienia. Roger włóczy się po całym świecie, wciąż zmienia uczelnie, hula i wpada w różne tarapaty. Jest przystojny, bezpośredni, dumny, bogaty, snobistyczny, ekstrawagancki i od wielu lat otacza się płytką, hulaszczą młodzieżą. Po powrocie do domu, po licznych wojażach, nie może ukryć wrażenia jakie na nim wywiera Kate i zakochuje się w niej bez pamięci. Kate jest piękną, inteligentną i subtelną kobietą. Ludzie patrzą na nią z podziwem, zwracają się do niej z uwielbieniem i otaczają atmosferą nieustannej adoracji. Dziewiętnastoletnia Kate jest zawsze miła, pogodna, serdeczna, ale jakby odgrodzona nieuchwytną przegrodą, która nie pozwala zajrzeć do jej duszy, poznać myśli i prawdziwych uczuć. Odczuwa sympatię, życzliwość, serdeczne uśmiechy, ciepłe słowa i zdaje sobie sprawę, że nie potrafiłaby bez nich żyć. Długo pracowała nad sobą i osiągała kolejne cele, aż stała się pięknością z wrodzonym wdziękiem, wykształconą, taktowną kobietą z nieskazitelną etykietą. Świadomie budowała swoją wartość i przyszłość, ale nadszedł dzień, w którym małe słowo wypowiedziane przez krótką chwilę spowodowało, iż całe jej życie runęło pod nieprzewidzianym ciężarem, druzgocząc świetlaną przyszłość...

Autor bardzo dobrze oddaje atmosferę przedwojennej Warszawy z lokalami wypełnionymi po brzegi, gdzie artyści recytują swoje wiersze, muzycy grają na saksofonach, damy po koktajlach rzewnie płaczą i dorysowują pomadkami do ust wąsy oraz hiszpańskie bródki swoim towarzyszom; panowie robią sceny zazdrości, a to wszystko przy humorach poprawianych licznymi kieliszkami, dowcipami, aforyzmami, trafnymi uwagami i ciętymi ripostami. Wystawne kolacje, pokoje brydżowe, sale balowe, gdzie goście tańczą w rytmie walca i fokstrota jakby na świecie nie było zmartwień. 

Powieść Trzy serca Tadeusza Dołęgi-Mostowicza można uznać za interesującą książkę, gdyż ma ciekawą fabułę, wyraziste postacie oraz barwny styl literacki. Jeśli lubicie historie pełne emocji-wzruszenia, gniewu, rozpaczy, niechęci, nienawiści, podziwu oraz tajemnic i zwrotów akcji, to warto abyście dali szansę tej retro powieści:)

WPISY POWIĄZANE: 

,,Znachor"-Tadeusz Dołęga-Mostowicz

,,Profesor Wilczur"-Tadeusz Dołęga-Mostowicz

Tytuł: Trzy serca

Autor: Tadeusz Dołęga-Mostowicz

Wydawnictwo: Wydawnictwo MG

Kategoria: literatura piękna

Data wydania: 2024-04-24

Data 1. wyd. pol.: 2012-01-01

Liczba stron: 416

,,KLEJNOT"-MARIA RODZIEWICZÓWNA

 

Maria Rodziewiczówna zachwyciła mnie po raz pierwszy powieścią Lato leśnych ludzi, a po raz drugi książką Dewajtis, którą przeczytałam jednym tchem. Kiedy Wydawnictwo MG wydało kolejną powieść autorki-Klejnot-wiedziałam, że muszę poznać także tę opowieść.

W Klejnocie autorka snuje piękną opowieść o polskiej szlachcie starającej się o utrzymanie swoich majątków na Kresach Wschodnich. Maria Rodziewiczówna nawiązuje w tej powieści do doświadczeń z własnej przeszłości. W 1881 roku zaczęła zajmować się majątkiem po śmierci ojca i mierzyła się z długami, spłatami, ciężką pracą i mentalnością chłopstwa. Stała się babą na włościach i ostatnią właścicielką Hruszowej koło Brześcia aż do 1939 roku. Cechy osobowościowe, styl bycia, mentalności i zachowania Marii Rodziewiczówny można odnaleźć w bohaterkach powieści. Barbara z Horodyszcza, ładna, poważna, myśląca, ofiarnie pracująca i licząca tylko na własne siły kobieta, stara się utrzymać ojcowiznę, która coraz bardziej chyli się ku upadkowi. Po wielkiej fortunie, do której należał dwór, folwarki i las zostały ruiny, szpary w murach i dziurawe dachy, które należy załatać. Basia utrzymuje w czystości i porządku te resztki dawnej rodzinnej schedy, nad którą unosi się jakaś pleśń tradycji, rodowych tajemnic i smutku. Część osobowości i pragnień Marii Rodziewiczówny można dostrzec także w drugiej kobiecej bohaterce, którą jest Nika Zagrodzka. Nika i jej ojciec to przykład dorobkiewiczów, którzy nie rozumieją dawnego życia i zubożałej szlachty. Nika jest panną na wydaniu, niczego jej nie brakuje. Ma przesyt rozrywek, zbytków, wygód i bezczynności. Jest atrakcyjna, młoda, wesoła, zdrowa i ma smykałkę do wszystkiego co niekobiece. Nika to kobieta niezależna, emancypantka znająca swoją wartość. Maria Rodziewiczówna także stawiała na samodzielność w działaniu, mądre i stanowcze decyzje, pomoc ubogim i ratowanie polskości, a zewnętrznym wyrazem jej emancypacji były krótkie włosy i spodnie.

Ta złożona i wielowątkowa powieść nie jest zdominowana tylko przez kobiety, ale wśród licznych bohaterów wyróżniają się też mężczyźni. Jedną z charakternych postaci jest Szymon Łabędzki, mocny, odważny, spokojny i z wielkim zapałem spełniający swoją powinność leśniczy majątku Sokolnickich. Szymon mieszka w leśniczówce na skraju lasu dworskiego i pilnuje, by chłopi nie rozkradli majątku młodego Seweryna Sokolnickiego. Obowiązek ten jest nad wyraz ciężki i trudny, a rezultat wątpliwy, ale Szymon kieruje się w życiu zasadą wdzięczności i starodawnym poczuciem swojego szlachectwa po ojcu, więc bez buntu i wahań dba o włości Seweryna. Szymon jest leśniczym z zawodu i zamiłowania. Kocha puszczę i zwierzęta, jest zapalonym przyrodnikiem, a w borze czuje się lepiej niż wśród ludzi. Przyjaźni się z dziedzicem, z którym wspólnie uczył się w szkole, ale kryje się z tym przed ludźmi. Znajduje się w dwuznacznej pozycji społecznej, gdyż wywodzi się ze szlachty, ale pracuje nad utrzymaniem majątku kolegi, by utrzymać względny dobrobyt i spokój. Podwładni go nienawidzą, koledzy wyśmiewają, a młode szlachcianki pogardzają nim. Szymon stawia sobie za cel uszlachetnienie warstwy służącej i zgodne porozumienie dworu ze wsią. Po kilku latach upartej pracy w tym kierunku staje się wrogiem szlachty zaściankowej i urzędników sądowych oraz katem dla chłopów. Staje się obiektem nienawiści, złości i zemsty.

Klejnot to bardzo osobista powieść Marii Rodziewiczówny, która współcześnie jest trochę zapomniana, ale nadal aktualna, gdyż pokazuje ogromną siłę bohaterów, ich hart ducha i upartą walkę z przeciwnościami losu. Kładzie akcent na patriotyzm, obronę ziemi ojczystej i umiłowanie przyrody. Mądra, przenikliwa historia napisana pięknym językiem. Serdecznie polecam:)

WPISY POWIĄZANE:

,,Dewajtis"-Maria Rodziewiczówna

,,Lato leśnych ludzi"-Maria Rodziewiczówna

Tytuł: Klejnot

Autor: Maria Rodziewiczówna

Wydawnictwo: Wydawnictwo MG

Kategoria: literatura piękna

Data wydania: 2024-03-13

Liczba stron: 304

ISBN: 9788377799871

Cytaty kolejno: str. 80, 81

,,MĄŻ ZASTĘPCZY"-JOANNA M. CHMIELEWSKA

Joanna M. Chmielewska patrząc przez okno na Szrenicę tworzy piękne książki, w których pod płaszczykiem lekkości i humoru ukazuje prawdy życiowe, przedstawia ciekawe historie ludzi i ich pasje. 

Mąż zastępczy podobnie, jak inne powieści autorki charakteryzuje się lekkim stylem, dowcipem i ironią, a także zawiera błyskotliwe dialogi oraz zabawne sytuacje. Główny bohater, Piotr pogrąża się w masochistycznej ciszy po odejściu żony Karoliny. Nie zauważył symptomów zapowiadających katastrofę jego małżeństwa, ale pewnego wiosennego dnia, po wcześniejszym powrocie do domu z pracy dowiaduje się, że żona odchodzi od niego, gdyż zakochała się w innym mężczyźnie, a jakby tego było mało jest to jego szef... Zraniony i oszołomiony Piotr rzuca pracę w firmie budowlanej i zaczyna pracować na własny rachunek jako mąż zastępczy.

Autorka ciekawie ukazuje życie po rozstaniu z perspektywy mężczyzny, który zmieniając swoje życie ma nadzieję, że odzyska ukochaną i ciepło domowego ogniska. Uczynny, dokładny i wytrwały Piotr przyjmuje kolejne zlecenia od kobiet potrzebujących męskich rąk w domu. Maluje, skręca, buduje, przewozi i ratuje z opresji kolejne panie, a wchodząc do ich domów, chcąc nie chcąc, poznaje ich historie, marzenia i próbuje zrozumieć ich psychikę. Wraz z przekraczaniem kolejnych progów coraz bardziej rozumie swoją ukochaną i dostrzega błędy, które popełnili będąc małżeństwem. Żeniąc się z Karoliną niesłusznie założył, że już na zawsze będą razem, że nie muszą rozmawiać o bolesnych przejściach i o tym co czują. Pracując całe dnie rozmyśla o życiu, jego zawiłościach i stopniowo zaczyna dostrzegać, co musi zrobić, by znów poczuć się szczęśliwym. Postępowanie Piotra i decyzje przez niego podjęte zaczynają wpływać na życie innych ludzi. To co mężczyzna zasiewa wraca do niego ze zdwojoną siłą, by pod koniec powieści zaskoczyć nieoczekiwanym spotkaniem.

Mąż zastępczy odznacza się wartką i ciekawą fabułą, prostym i zabawnym językiem, dowcipnymi dialogami oraz interesująco stworzonymi postaciami bohaterów, którzy odkrywają meandry życia. Ciepła, słodko-gorzka opowieść w sam raz na dwa wieczory. Serdecznie polecam:)

WPISY POWIĄZANE:

,,Złodziejka książek"-Joanna M. Chmielewska

,,Pod Wędrownym Aniołem"-Joanna M. Chmielewska

,,Sukienka z mgieł"-Joanna M. Chmielewska

Tytuł: Mąż zastępczy

Autor: Joanna Maria Chmielewska

Wydawnictwo: Wydawnictwo MG

Kategoria: literatura piękna

Data wydania: 2024-03-27

Data 1. wyd. pol.: 2014-03-19

Liczba stron: 288

ISBN: 9788377799895

,,PO TAMTEJ NOCY"-KARIN SLAUGHTER

Po tamtej nocy to emocjonujący thriller autorstwa Karin Slaughter, amerykańskiej pisarki, której książki czytam od wielu lat.

Akcja kryminału rozpoczyna się pewnej nocy podczas ostrego dyżuru, na który trafia poraniona i zgwałcona młoda kobieta Dani Cooper. Przyjmuje ją lekarka Sara Linton, która na widok poturbowanej dziewczyny nieoczekiwanie wraca myślami do wydarzeń sprzed piętnastu lat, kiedy sama znalazła się w podobnej sytuacji. Sara składa Dani obietnicę, że doprowadzi jej sprawę do końca i sprawca gwałtu zostanie ukarany. Nie wie jeszcze, iż mężczyzna, który ją zgwałcił wiele lat temu wyszedł warunkowo na wolność. Sara musi stawić czoła przeszłości, która powraca do niej ze zdwojoną siłą, gdy okazuje się, że gwałciciel szuka zemsty. 

Karin Slaughter świetnie tworzy napięcie poprzez dynamiczną narrację i tajemnice stopniowo odkrywane jedna po drugiej w miarę toczącego się śledztwa, w które zaangażowany jest detektyw Will Trent, agent GBI, a prywatnie narzeczony Sary Linton oraz detektyw Faith, partnerka Trenta. Postacie są wyraziste i niejednoznaczne. Sara jest złożoną bohaterką, która musi zmierzyć się nie tylko z zewnętrznymi wrogami, lecz także z własnymi demonami. Rozwinięte wątki psychologiczne i emocjonalne dodają głębi fabule i sprawiają, że łatwo się z nimi utożsamiać. Autorka dobrze oddaje uczucia i emocje towarzyszące ofiarom gwałtu oraz sposób traktowania ich przez społeczeństwo. Pokazuje, że ludzie często mają swoje wyobrażenia co do tego, jak powinna zachować się zgwałcona kobieta, a jak nie. Dokonują oceny na podstawie tego, jak sami zachowaliby się w takiej sytuacji. Nie sposób zadowolić wszystkich, dlatego ofiary gwałtu zastanawiają się dlaczego miałyby przekonywać kogoś nieznajomego, że nie zasłużyły na traumatyczną, wywracającą do góry nogami napaść, która stała się ich udziałem. Są ofiarami, czy ocalałymi? Wątpliwości targających ich duszę jest dużo, ale ostatecznie wolą milczeć na temat tego co przeżyły i próbują żyć swoim życiem, mając nadzieję, że sprawa nie wypłynie przy jakiejś okazji.

Po tamtej nocy to wciągający thriller, który zapewni wielogodzinne emocje. Karin Saughter jest mistrzynią w kreowaniu postaci i budowaniu napięcia, a opisana przez nią historia kryminalna porywa i sprawia, że chce się jak najszybciej odkryć prawdę. Gorąco polecam książkę wszystkim fanom literatury kryminalnej.

WPISY POWIĄZANE:

,,Zapomniana dziewczyna"-Karin Slaughter

,,Milcząca żona"-Karin Slaughter

,,Moje śliczne"-Karin Slaughter

,,Dobra córka"-Karin Slaughter

,,Ofiara"-Karin Slaughter

,,Ostatnia wdowa"-Karin Slaughter

Książkę można kupić m. in. w księgarni Booktime.pl

Tytuł: Po tamtej nocy

Autor: Karin Slaughter

Wydawnictwo: HarperCollins Polska

Cykl: Will Trent (tom 11)

Kategoria: kryminał, sensacja, thriller

Tytuł oryginału: After that Night

Data wydania: 2023-10-25

ISBN: 9788327699404

Tłumacz: Piotr Cieślak

,,BRACIA KARAMAZOW"-FIODOR DOSTOJEWSKI

Bracia Karamazow Fiodora Dostojewskiego to prawdziwe arcydzieło literackie, które oczarowuje swoją głębią i wielowątkowością. Zaczytywałam się tą powieścią przez całe święta Bożego Narodzenia i weszłam z nią w czytelniczy Nowy Rok 2024.

Powieść przedstawia historię trzech braci-Dymitra, Iwana i Aleksego oraz ich ojca Fiodora Karamazowa. Mężczyźni bardzo się różnią między sobą zarówno charakterami, wartościami moralnymi, jak i światopoglądem. Fiodor to pijak, hulaka, nieznający granic ni miary. Człowiek o lichym charakterze z rozpustnymi skłonnościami, pozbawiony zdrowego rozsądku, ale pomimo hulaszczego trybu życia powiększający nieustannie kapitał za pomocą spekulacji. Dymitr uchodzi za człowieka bardzo nerwowego i porywczego, ale także uczuciowego i zmysłowego. Prowadzi ciągłe spory z ojcem o spadek po matce. Iwan jest zdolny, mądry, ale też zamknięty w sobie i trochę ponury. Pisze artykuły religijne, mimo że jest ateistą, a także próbuje bratu odebrać narzeczoną. Aleksy to urodzony altruista wewnętrznie zadumany, który ma dar zdobywania sobie miłości ludzkiej, ale rysą na jego charakterze jest bezgraniczna wstydliwość. Każdy z bohaterów jest inny i bardzo ciekawy.

Fiodor Dostojewski bada różnorodność ludzkiego charakteru i przedstawia różne punkty widzenia na etykę, religię, miłość i uczciwość. Cała fabuła skupia się na napięciach i trudnych relacjach w rodzinie. Autor nie unika trudnych tematów, takich jak przyczyny i skutki patologicznych relacji w rodzinie, mroczne tajemnice przeszłości czy niewłaściwe, grzeszne postawy głównych bohaterów. Jednak to właśnie te aspekty czynią tę powieść tak realistyczną i pełną emocji. Dostojewski zadaje trudne pytania o istotę bytu, o sens życia i granice moralności. Poznajemy myśli filozoficzne bohaterów, ich wątpliwości i wewnętrzne zmagania, a przez to skłaniamy się do refleksji nad własną egzystencją.

Jednym z kluczowych wątków w powieści, który mnie szczególnie zainteresował jest temat braterstwa ukazany przez autora w aspekcie biologicznym, jak i społecznym. Fiodor Dostojewski ukazuje, że braterstwo nie zawsze jest idealne i harmonijne. Bracia mają różnice poglądów i stanowią często przeciwieństwa dla siebie nawzajem. Ich relacje są napięte, a braterstwo jest często testowane przez konflikty, spory i zdrady. Pomimo tych trudności, braterstwo ukazane jest jako jeden z najważniejszych i najwartościowszych aspektów ludzkiego życia. Jest to siła, która łączy ludzi i daje im poczucie przynależności oraz wsparcie emocjonalne. Bracia Karamazow starają się znaleźć równowagę między swoimi różnymi poglądami i uczuciami, aby zrozumieć i wspierać się nawzajem. Autor pokazuje zarówno trudności, jak i piękno zakorzenionych w rodzinie związków między braćmi, a także to, jak relacje te wpływają na inne osoby.

Bracia Karamazow to wyjątkowa powieść, która pokazuje, że literatura może być piękna, jak i mądra. Ta powieść porusza najgłębsze ludzkie tajemnice i skłania do zastanowienia się nad różnymi aspektami ludzkiego istnienia. Język użyty w powieści jest wyszukany i bogaty, co jeszcze bardziej podkreśla wartość tej książki. Sposób, w jaki autor opisuje emocje i przeżycia bohaterów, sprawia, że czujemy się jakbyśmy byli ich częścią. Wszystkie postacie są niezwykle skomplikowane i pełne sprzeczności, co czyni je wyjątkowo realistycznymi. 

Polecam tę piękną powieść wszystkim pasjonatom literatury, którzy szukają nie tylko rozrywki, ale też głębszego przesłania.

WPISY POWIĄZANE:

,,Zimowe notatki o wrażeniach z lata"-Fiodor Dostojewski

,,Zbrodnia i kara"-Fiodor Dostojewski

,,Wspomnienia z martwego domu"-Fiodor Dostojewski

,,Skrzywdzeni i poniżeni"-Fiodor Dostojewski

,,Idiota"-Fiodor Dostojewski

,,Młokos"-Fiodor Dostojewski

,,Biesy"-Fiodor Dostojewski

,,Opowieści: Białe noce. Cudza żona. Sen Wujaszka. Krokodyl"-Fiodor Dostojewski

Tytuł: Bracia Karamazow

Autor: Fiodor Dostojewski

Wydawnictwo: Wydawnictwo MG

Kategoria: literatura piękna

Tytuł oryginału: Братья Карамазовы

Data wydania: 2023-10-11

Data 1. wyd. pol.: 1970-01-01

Data 1. wydania: 1992-01-01

Liczba stron: 560

ISBN: 9788377799505

Tłumacz: Barbara Beaupré

Cytaty: str. 80