,,PROFESOR"-CHARLOTTE BRONTË

Źródło

Anglia. Crimsworth Hall. Młody William Cromsworth odmawia złożenia ślubów małżeńskich i kapłańskich, na które namawiają go bogaci wujowie. Z tego powodu między Williamem, a jego krewnymi powstaje nieodwracalny rozłam i mężczyzna wyjeżdża do starszego o dziesięć  lat brata, którego nie widział od wielu lat. Brat nie  jest zadowolony z jego przyjazdu, ale zatrudnia go w swojej fabryce jako kancelistę. William służy Edwardowi pilnie, punktualnie i wiernie. Po jakimś czasie praca jednak zaczyna go irytować, przepisywanie i tłumaczenie listów handlowych nudzi go. Coraz bardziej  cierpi z tego powodu w zamknięciu, dymie, jednostajności i bezradosnym zgiełku Bigben Close. Pomiędzy nim a bratem-pracodawcą z dnia na dzień pojawia się coraz większa antypatia.  Edwarda irytuje w Williamie południowy akcent, punktualność, pracowitość, skrupulatność i bardzo dobre wykształcenie. Ze złośliwością obserwuje Williama, aby wyłapać najdrobniejsze potknięcie.  Za ciężką pracę płaci mu groszowe wynagrodzenie. Jest bezwzględnym wyzyskującym chlebodawcą i nieugiętym tyranem. William pomimo złego traktowania pracuje jak maszyna, nie mówi o swoim zmęczeniu, nie prosi o urlop, nie szuka odmiany ani odpoczynku, nie zadaje się z hałaśliwym towarzystwem ani nie pije alkoholu. Hunsden,  pracownik fabryki obserwuje zachowanie Edwarda i Williama, a pewnego dnia głośno mówi, że William nigdy nie będzie dobrym kupcem, gdyż nie ma do tego zawodu predyspozycji. To wydarzenie sprawia, że William zaczyna zastanawiać się czego tak naprawdę chce w życiu, opuszcza pracodawcę-tyrana, zrzuca z siebie ciężar i znów ma w perspektywie wolność. Pod wpływem impulsu wyrusza do Brukseli.

,,Profesor" jest pierwszą powieścią Charlotte Brontë choć wydaną dopiero po jej śmierci i porównując ją z późniejszymi dziełami widać jak bardzo rozwinął się jej warsztat pisarski, jak nabrał charakterystycznego stylu i dojrzałości.

Moim zdaniem autorka dobrze oddaje w ,,Profesorze" aurę żeńskiej szkoły i panujących w niej stosunków damsko-męskich. Dużo jest zabawnych sytuacji związanych z nauką młodych panien przez nauczyciela mężczyznę, w dodatku również młodego. Ciche chichoty i szepty dziewcząt sprawiają, że William się rumieni i mówi cichym głosem, ale stopniowo rozprawia się z kokietkami i prowadzi zaplanowane lekcje sprawnie i rzeczowo. Z każdym dniem pracy w szkole poznaje także niewieście charaktery. Jego wyobrażenie o kobietach na początku zamyka się w stwierdzeniu, że są eteryczne, mgliste, lśniące i dopiero z czasem dostrzega, że kobiety potrafią kłamać, być oziębłe i grubiańskie. Spośród dziewcząt zapadła mi w pamięć Aurelia, wzór dziewczęcej niewinności, która ciska w nauczyciela różnej maści spojrzenia: przeciągłe, prowokacyjne, lubieżne, roześmiane, a gdy to nie pomaga, by William zwrócił na nią uwagę podczas lekcji zaczyna wzdychać i czasem jęczeć. Ogólnie belgijskie uczennice William opisuje jako mało pogodne, przyziemne i bezmyślne.

W ,,Profesorze" dostrzec można także refleksje na temat rozwijającej się miłości i stosunków damsko-męskich w epoce wiktoriańskiej. Williama fascynuje starsza dyrektorka szkoły pani Reuter. Prowadzą  wspólnie grę słowną, a po oficjalnych początkach znajomości zaczynają poszukiwać swojego towarzystwa. William często myśli o pani Reuter. Podoba mu się jej harmonia, świeżość, takt, charakter, rozsądek, uzdolnienia i śmiałe wyrażanie swojego zdania. Jest w stanie wybaczyć jej przebiegłość, interesowność, chytrość w działaniach i obłudę. Wszystko jednak do czasu... William dojrzewa jako mężczyzna i z czasem zaczyna rozumieć jakiej kobiety potrzebuje. Nie musi być piękna, nie musi być bogata, nie musi być nawet bardzo wykształcona, ale ważna dla niego staje się troska o drugiego człowieka, wrażliwość, stanowczość w działaniu, sumienność, wytrwałość i bezinteresowna miłość. 

Powieść ,,Profesor" w dorobku literackim Charlotty Brontë wypada dobrze, ale nie jest tak wciągająca jak ,,Dziwne  losy Jane Eyre" czy ,,Shirley", które zauroczyły mnie wiktoriańskim klimatem i pięknym językiem. W ,,Profesorze" widać, że autorka dopiero kształtuje swój styl, język i stara się uatrakcyjniać fabułę oraz nadać głębi psychologicznej bohaterom. Plusem tej powieści jest przedstawienie i krytyka relacji damsko-męskich w epoce wiktoriańskiej, atmosfera żeńskiej szkoły w Brukseli oraz ukazanie ambitnego mężczyzny, który do wszystkiego w swoim życiu dochodzi dzięki własnej pracy. Dla miłośników epoki i twórczości sióstr Brontë z pewnością będzie to ciekawa podróż czytelnicza.

WPISY POWIĄZANE:

,,Vilette"-Charlotte Brontë

,,Dziwne losy Jane Eyre"-Charlotte Brontë

,,Shirley"-Charlotte Brontë

Tytuł: Profesor

Autor: Charlotte Brontë

Wydawnictwo: Wydawnictwo MG

Gatunek: klasyka

Tytuł oryginału: The Professor

Data wydania: 2022-01-12

Data 1. wyd. pol.: 2012-10-03

Data 1. wydania: 2003-07-28

Liczba stron: 320

ISBN: 9788377797716

Tłumacz: Katarzyna Malecha

Cytaty: str. 24, 32, 33, 142

,,W CIENIU ZAKWITAJĄCYCH DZIEWCZĄT"-MARCEL PROUST

Źródło

Kilka tygodni temu pisałam o książce W stronę Swanna, pierwszym tomie z cyklu W poszukiwaniu straconego czasu Marcela Prousta, a dzisiaj chcę podzielić się wrażeniami z tomu drugiego, czyli W cieniu zakwitających dziewcząt. 

Francja, XIX wiek. Główny bohater tym razem przywołuje wspomnienia z okresu dorastania i uniesień serca. Wraz z babką przyjeżdża do nadmorskiej miejscowości Balbec, gdzie ma odbyć kurację zdrowotną. Poznaje grupę dziewcząt i każda z nich budzi w nim zachwyt. Marcel miota się między jedną a drugą dziewczyną, gdyż wydaje mu się, że zakochuje się w każdej. Wśród młodych piękności jest też żywiołowa i tajemnicza Albertyna Simonet, która wyjątkowo pociąga Marcela...

Mam wrażenie, że autor w tej książce jeszcze bardziej odsłania strona po stronie własną osobowość i jesteśmy świadkami jego dorastania, pierwszych miłości i tęsknot za tym, co mogłoby się wydarzyć. Młodzieńcze wpadki bohatera rozczulają i widać w nich wielką wrażliwość, a do tego unosi się aura erotyzmu i fascynacja płcią piękną. Marcel Proust bardzo dobrze wnika w głąb ludzkiej psychiki i trafnie opisuje spostrzeżenia dotyczące relacji damsko-męskich. Malowniczo i szczegółowo przedstawia wszelkie sytuacje i towarzyszące temu uczucia, ale charakteryzacja przedstawicieli burżuazji i mieszczaństwa wypoczywającego w kurorcie jest tak dokładna, że w niektórych momentach można się pogubić kogo dotyczy. Trzeba mieć dużo cierpliwości, aby przejść przez świat metafor stworzony przez Prousta. Zdania wciąż są zawiłe, ale jakby nieco krótsze i dzięki temu lepiej się czyta w porównaniu do pierwszej części. Na pewno do stylu Marcela Prousta trzeba się przyzwyczaić, ale myślę, że z każdym tomem będzie mi się lepiej czytało ten klasyczny cykl. Jestem pełna podziwu dla Tadeusza Boya-Żeleńskiego za tłumaczenie cyklu W poszukiwaniu straconego czasu. Wykonał tytaniczną pracę tłumacząc te wszystkie metaforyczne i rozwlekłe zdania autora. 

W cieniu zakwitających dziewcząt Marcela Prousta jest dla mnie zbiorem barw, zapachów, dźwięków i obrazów, które wywodzą się ze świata sztuki i życia francuskiego mieszczaństwa w czasach belle époque. Jest wnikliwym opisem relacji międzyludzkich oraz pierwszych miłości i niuansów z tym związanych. Jest pełne mądrości życiowych, trafnych spostrzeżeń i misternie utkanych zdań:)

WPISY POWIĄZANE: ,,W stronę Swanna"-Marcel Proust

Tytuł: W cieniu zakwitających dziewcząt

Autor: Marcel Proust

Wydawnictwo: Wydawnictwo MG

Cykl: W poszukiwaniu straconego czasu (tom 2)

Gatunek: klasyka

Tytuł oryginału: Á l'ombre des filles en fleur

Data wydania: 2021-10-13

Data 1. wyd. pol.: 1957-01-01

Liczba stron: 476

ISBN: 9788377797594

Tłumacz: Tadeusz Boy-Żeleński

TO, CO ZA NAMI"-VI KEELAND, DYLAN SCOTT

Źródło

Vi Keeland jest amerykańską prawniczką, ale bardziej znana jest jako autorka bestsellerowych książek znajdujących się na listach New York Timesa i USA Today.  Ma w swoim dorobku takie bestsellery jak: EGOmaniac, powieści z cyklu MMA fighter: Walka, Szansa i Przebaczenie oraz romanse napisane wspólnie z Penelope Ward: Drań z Manhattanu, Playboy za sterami, Milioner i bogini, Słodki drań, Zbuntowany dziedzic i inne. Przyznam, że bardzo rzadko wybieram  do czytania typowe romanse, ale tak głośno zrobiło się na blogach czytelniczych o książkach Vi Keeland, że postanowiłam sprawdzić o co tyle szumu. Wybrałam z księgarni Tania Książka powieść Vi Keeland ,,To, co za nami".

Teksas. Nikki ma siedemnaście lat i mimo młodego wieku wiele już przeszła w swoim życiu. Od najmłodszych lat, gdy jej mama trafia do szpitala z powodu choroby dwubiegunowej, Nikki przebywa w rodzinach zastępczych. Po śmierci mamy zostaje sama w przyczepie kempingowej, która służyła im za lokum, a pewnego dnia odkrywa, że mama miała przed nią tajemnicę. Nikki wyrusza w podróż do Kalifornii, by dowiedzieć się prawdy o swoich bliskich.

Kalifornia. Zack zakochał się w Emily, zanim jeszcze zrozumiał, co to jest miłość. Miał dziewięć lat, gdy poznał przyjaciółkę i od tej chwili nie rozstawał się z nią ani na chwilę. Emily w stroju cheerleaderki pocieszała go po przegranym meczu i donośnie wiwatowała, gdy jego drużyna wygrywała. Mieli wieść wspólne życie, ale nie przewidzieli tragedii, która ich dotknęła.

Jak można się domyślać, Nikki i Zack spotykają się w Kalifornii. Oboje próbują uporać się z bólem i żałobą po stracie bliskich. Zack przy Nikki nie czuje gniewu, zaczyna się znów uśmiechać, przy niej nic nie przypomina mu o poprzednim życiu z Emily, zaczyna budzić się z odrętwienia. Nikki nie zwraca uwagi na popisujących  się chłopaków ani na wystrojone dziewczyny. Biblioteka jest jej sanktuarium, gdzie może schować się przed rzeczywistością. Strata, którą dzielą Nikki i Zack łączy ich pomimo zmienności nastrojów i wyrzutów sumienia. Ogólnie polubiłam tych młodych bohaterów, choć czas nastoletni już dawno mam za sobą. Autorzy dobrze oddali nastrój i emocje towarzyszące młodym osobom. Pojawiły się lekkie scenki erotyczne, ale takie na miarę pierwszych doznań nastolatków. Fabuła jest schematyczna i bardzo przewidywalna, ale też nie spodziewałam się czegoś innego, więc nie czułam rozczarowania. 

,,To, co za nami" to wzruszająca historia dwójki zranionych, zagubionych i tęskniących za bliskością nastolatków. Prosta i schematyczna fabuła, łatwe do przewidzenia zachowania bohaterów, którzy jednak budzą sympatię. Niewyszukany język i dialogi, ale dzięki temu bardzo szybko się czyta. Infantylna słodko-gorzka lektura na jeden wieczór i bez gwarancji, że zapadnie w pamięć na dłużej, ale może znajdą się Czytelnicy, którym przypadnie do gustu.

Fanom literatury kobiecej polecam księgarnię Tania Książka:)

Tytuł: To, co za nami

Autorzy: Vi Keeland, Dylan Scott

Wydawnictwo: Wydawnictwo Kobiece

Kategoria: literatura obyczajowa, romans

Data wydania: 2021-12-08

Data 1. wyd. pol.: 2021-12-08

Data 1. wydania: 2014-10-14

Liczba stron: 336