,,WROCŁAWSKA MADONNA"-JOLANTA MARIA KALETA

 

Wrocławska Madonna Jolanty Marii Kalety to powieść, która z powodzeniem łączy w sobie elementy thrillera szpiegowskiego, historii sztuki i refleksji nad znaczeniem dziedzictwa kulturowego. Autorka, z wykształcenia historyczka i politolożka, stworzyła książkę pełną napięcia, zwrotów akcji i ciekawych postaci, których perypetie wciągają od pierwszej strony.

Akcja powieści osadzona jest w jesieni 1970 roku, w czasach, gdy Polska i Europa były areną politycznych intryg i walk wywiadów. W tym czasie doszło do zaginięcia cennego renesansowego obrazu Łukasza Cranacha Starszego Madonna pod jodłami zwanego Wrocławską Madonną. Marek Wolski, główny bohater, postać wyrazista i wiarygodna – odważny historyk sztuki, obdarzony sprytem, inteligencją i urokiem, musi zmierzyć się z wrogo nastawionymi służbami specjalnymi, zarówno wschodnioniemiecką Stasi, jak i polską SB, by po cichu odnaleźć obraz na zlecenie  Kościoła. Poszukiwania obrazu przez Wolskiego, wplątane w sieć politycznych i szpiegowskich tajemnic, prowadzą przez mroczne zakątki Wiednia, Drezna i Wrocławia, co nadaje powieści dynamicznego tempa i nieprzewidywalności. 

Jolanta Maria Kaleta umiejętnie oddaje klimat epoki – duszną, pełną napięć i niepokoju, gdzie wielka polityka miesza się z osobistymi dramatami. Wiedeń jawi się jako miasto pełne piękna, ale i niebezpieczeństw, prawdziwy labirynt intryg, w którym łatwo się zagubić. Autorka kreśli wyrazistych bohaterów – od odważnego Wolskiego po tajemniczą i fascynującą malarkę Tamarę Rubin. 

Wrocławska Madonna to nie tylko thriller szpiegowski, ale również hołd złożony sztuce i historii. Autorka przypomina o wartości dziedzictwa kulturowego, które może stać się narzędziem politycznym i grą interesów. Powieść będzie znakomitą lekturą dla miłośników powieści sensacyjnych, pasjonatów historii sztuki i wszystkich, którzy cenią sobie dobrze skonstruowane, pełne napięcia opowieści. Z wyrazistymi bohaterami i wartką akcją Wrocławska Madonna stanowi nie tylko rozrywkę na kilka wieczorów, ale także refleksję nad wartością naszego kulturowego dziedzictwa. Polecam:)

WPISY POWIĄZANE:

,,Śpiew czerwonych ptaków"-Jolanta Maria Kaleta

,,Złoto Wrocławia"-Jolanta Maria Kaleta

Tytuł: Wrocławska Madonna

Autor: Jolanta Maria Kaleta

Wydawnictwo: Wydawnictwo MG

Kategoria: literatura piękna

Data wydania: 2025-08-18

Data 1. wyd. pol.: 2012-10-26

Liczba stron: 272

ISBN: 9788382413175

,,DINTOJRA"-SYLWIA CHUTNIK

 

Chętnie sięgam po książki Sylwii Chutnik i lubię jej pióro z pazurem, dlatego widząc na bibliotecznej ladzie powieść Dintojra nie zastanawiałam się długo i zabrałam ją ze sobą do domu. 

Dintojra to zbiór jedenastu opowiadań, których wspólnym motywem jest zemsta. Bohaterowie w poszczególnych historiach to kobiety i mężczyźni, którzy żyją gdzieś na marginesie społeczeństwa i doświadczają wielu nieprzyjemnych sytuacji oraz przeżywają trudne emocje. Często nie mogą poradzić sobie z tym co ich spotyka w życiu i czują się samotni, zagubieni, bez perspektyw na przyszłość, a każdego dnia do jako takiej egzystencji napędza ich gniew i zemsta, którą chcą wymierzyć drugiej osobie, przeszłości, zawiedzionym nadziejom. 

Opowiadania są różne tematycznie, a tym co je spaja jest dintojra-zemsta. Niestety te opowieści nie zapadają w pamięć, są słabo skonstruowane, pomimo poruszania trudnych tematów wydają się płaskie, bez wyrazu, jakby autorka nie poświęciła im zbyt wiele czasu. Przyznam, że jestem po raz pierwszy zawiedziona prozą Sylwii Chutnik. Liczyłam na emocjonującą, mocną lekturę z przesłaniem i ironicznym humorem, a dostałam miałkie opowiadania o niczym z bohaterami bez wyrazu i głębi psychologicznej. 

Dintojra Sylwii Chutnik to nie jest lektura dla każdego i zastanawiam się, czy komuś przypadła do gustu. Moim zdaniem jest miałka, bez wyrazu i głębi psychologicznej. Niestety rozczarowała mnie i nie mogę jej polecić.

Tytuł: Dintojra

Autor: Sylwia Chutnik

Wydawnictwo: Znak Literanova

Kategoria: literatura piękna

Data wydania: 2024-02-26

Data 1. wyd. pol.: 2024-02-26

Liczba stron: 224

ISBN: 9788324092734

,,PACJENT"-MAX CZORNYJ

Max Czornyj, a właściwie Maksymilian Dymitr Czornyj to polski pisarz i adwokat, który praktykował prawo w Polsce i we Włoszech. Urodził się 6 września 1989 roku w Lublinie, gdzie nadal mieszka z rodziną. Jak sam mówi, w jego osobie wymieszały się geny, języki i historie licznych przodków-Polaków, Niemców, Ukraińców, Tatarów i innych nacji. W swojej rodzinie ma ofiary rzezi wołyńskiej wymordowane przez UPA, więźniów niemieckich obozów koncentracyjnych, duchownych trzech wyznań i wielu innych przodków z niesamowitymi życiorysami. 

Jako pisarz spełnia się w tworzeniu thrillerów z cyklu o komisarzu Eryku Deryle z Lublina oraz o duecie Langer-Rembert. Pisarz tworzy też powieści oparte na autentycznych zbrodniach. Oprócz thrillerów pisze powieści obyczajowo-historyczne i książki dla dzieci. Trzeba przyznać, że Max Czornyj jest wszechstronnym pisarzem i od dawna chciałam poznać jego twórczość.

Do sięgnięcia po powieść Pacjent zachęciło mnie stwierdzenie, że jest to mocny, pełen emocji i dynamiki thriller, który z pewnością przypadnie do gustu wielu czytelnikom. Sięgnęłam więc po jeden z tytułów z serii o komisarzu Eryku Deryle i od pierwszych stron poczułam to słynne napięcie, które nie opuszczało mnie do ostatnich stron książki. 

Fabuła jest wciągająca i pełna zwrotów akcji, ale czasami czułam, że przestaje być wiarygodna. Historia porwania Tamary Haler, partnerki Deryły, żądania porywaczy i dramatyczny upływ czasu sprawiają, że powieść jest jak film akcji i jest to plus tej historii. Momentami jednak miałam wrażenie, że autor trochę przekombinował z ilością wątków i finałowym rozwiązaniem, które wydawało mi się przesadzone. Mimo to, Czornyj potrafi świetnie oddać klimat mrocznej, pełnej tajemnic historii, a jego narracja jest wartka i pełna napięcia.

Pacjent to dobry thriller, który zadowoli miłośników mocnych wrażeń, szybkiej akcji i emocjonujących historii. Czornyj nie zawiódł mnie, choć spodziewałam się bardziej szczegółowo rozbudowanych postaci i klimatycznej atmosfery Lublina. Zamierzam sięgnąć po kolejne powieści autora i bardziej poznać jego twórczość, a Pacjenta polecam na letnie wieczory z książką:)

Tytuł: Pacjent

Autor: Max Czornyj

Wydawnictwo: Filia

Cykl: Komisarz Eryk Deryło (tom 9)

Seria: Mroczna strona

Kategoria: kryminał, sensacja, thriller

Data wydania: 2021-10-27

Liczba stron: 336

ISBN: 9788381957113

,,KARMINOWY SZAL"-JOANNA MARIA CHMIELEWSKA

Karminowy szal to kolejna odsłona cyklu opowieści osadzonych w magicznym miejscu — Piwnicy pod Liliowym Kapeluszem, którą autorka już wielokrotnie malowała na kartach swoich powieści. Tym razem Joanna Maria Chmielewska zabiera czytelnika w świat trzech dojrzałych kobiet — Marii, Marty i Magdy — które spotykają się po latach, by zmierzyć się z własnymi tajemnicami i problemami, a przy okazji odnaleźć siebie na nowo.

Fabuła skupia się na ich cyklicznych spotkaniach w kawiarni, podczas których wyznają skrywane od lat tajemnice i próbują zamknąć trudny rozdział swojego dzieciństwa oraz dzielą się bieżącymi wydarzeniami ze swojego życia. Karminowy szal to opowieść o przyjaźni, przebaczeniu i sile kobiecej wspólnoty, ukazująca, jak ważne jest, by znaleźć czas na refleksję i rozmowę w natłoku codziennych obowiązków. Autorka mistrzowsko oddaje klimat spotkań przy kawie, herbacie i grzanym winie, pełnych ciepła, zrozumienia i emocji, które poruszają czytelnika i skłaniają do zastanowienia się nad własnym życiem.

Karminowy szal to powieść skierowana do kobiet w każdym wieku, poruszająca tematy związane z relacjami, traumami z przeszłości i próbami naprawy własnego losu. Bohaterki, choć różne pod względem charakteru i doświadczeń, łączą silne więzi przyjaźni, która pomaga im pokonać własne demony. W książce znajdziemy zarówno momenty wzruszeń, jak i refleksji nad przemijaniem, odwadze do zmiany i koniecznością przebaczenia — zarówno innym, jak i samym sobie.

Autorka kreśli portrety bohaterów z dużą wrażliwością i wiarygodnością, choć nie ustrzegła się pewnych schematów i powtarzalnych motywów. Warto jednak docenić jej kunszt w konstrukcji narracji, z przeplatającymi się inwersjami czasowymi i punktami widzenia, które dodają głębi i urozmaicają całość. Niektóre imiona postaci mogłyby być bardziej wyraziste, gdyż na początku trudno odróżnić je od siebie,  ale w miarę poznawania życia bohaterek już można je sobie zwizualizować. Magda idzie przez życie jak burza, nie zastanawia się specjalnie nad tym co się dzieje, działa i żyje nad wyraz szybko. Marta jest przykładna, uporządkowana i żyje od lat w stałym związku, nie łamie zasad, poświęca się dla męża i dzieci. Maria nie umie sobie poradzić z emocjami, ucieka przed nimi, a relacje damsko-męskie są dla niej labiryntem pełnym zwodniczych dróg i pułapek. Każda kobieta jest inna, ale mają wspólną przeszłość i cel, który pcha je do przodu.

Fabuła jest przewidywalna, choć porusza ważne tematy i zawiera istotne przesłanie o potrzebie rozliczenia traum z przeszłości, zatrzymania się, spojrzenia w lustro i odnalezienia własnego szczęścia. Warto również wspomnieć o atmosferze, którą autorka tworzy wokół Piwnicy pod Liliowym Kapeluszem—miejsca, w którym można znaleźć chwilę oddechu, rozmowy z przemiłą właścicielką Weroniką i poczuć się jak u siebie. To przestrzeń, w której wspomnienia, zapach kawy i ciepłe słowa mają moc leczącej magii.

Karminowy szal to spokojna, nastrojowa i pełna refleksji powieść, która choć nie unika schematów, zachwyca swoją delikatnością i pozytywnym przesłaniem. To lektura dla tych, którzy cenią sobie literaturę kobiecą, pełną życiowych prawd, ciepła i nadziei. Dla miłośniczek twórczości Joanny Marii Chmielewskiej będzie to kolejna piękna historia o życiu, które warto doceniać i pielęgnować, nawet w obliczu trudności. Polecam wszystkim, którzy chcą na chwilę zatrzymać się, pomarzyć i zastanowić nad własnym "karminowym szalem"—symbolem siły, miłości i przebaczenia. Powieść w sam raz na letnie i pełne słońca dni:)

WPISY POWIĄZANE: 

,,Poduszka w różowe słonie"-Joanna Maria Chmielewska

,,Mąż zastępczy"-Joanna Maria Chmielewska

,,Sukienka z mgieł"-Joanna Maria Chmielewska

,,Złodziejka opowieści"-Joanna Maria Chmielewska

,,Pod Wędrownym Aniołem"-Joanna Maria Chmielewska

Tytuł: Karminowy szal

Autor: Joanna Maria Chmielewska

Wydawnictwo: Wydawnictwo MG

Kategoria: literatura piękna

Data wydania: 2020-01-29

Data 1. wyd. pol.: 2013-04-17

Liczba stron: 224

Format: 145×205, oprawa zintegrowana

ISBN: 978-83-8241-150-8 – wydanie papierowe

Cytaty: str. 82

,,DZIENNIK 1954"-LEOPOLD TYRMAND

 

Dziennik 1954 Leopolda Tyrmanda to niezwykle mocne i wnikliwe świadectwo epoki, które zasługuje na szczególne uznanie zarówno za swoją wartość poznawczą, jak i literacką. Autor, poprzez zapiski w dzienniku ukazuje realia swojego życia w PRL-u. Opisuje obraz kraju pełnego kontrastów, szarości i iluzji, które maskują głębokie zło i upadek wartości cywilizacyjnych.

Niezaprzeczalną siłą tej książki jest realistyczne przedstawienie ówczesnej Polski i to był jeden z głównych powodów, dla którego sięgnęłam po te zapiski. Tyrmand nie boi się krytykować systemu, wyśmiewając propagandowe kłamstwa i pokazując, jak brak podstawowych artykułów, upodlenie wartościowych ludzi i codzienny szarobury klimat tworzą obraz kraju, który na pierwszy rzut oka wygląda „ładnie”, ale w głębi skrywa głęboką nędzę. Autor zręcznie rozbija mit o socjalistycznej utopii, pokazując, że za fasadą porządku kryje się system oparty na kłamstwie, braku wolności i moralnym upadku.

Tyrmand, jako satyryk i krytyk, nie ogranicza się jedynie do ukazywania złych stron PRL-u. Jego spojrzenie sięga głębiej – na poziom kultury, sztuki i środowiska literackiego. Opisuje z ironią i dystansem postaci ze świata artystycznego, pokazując ich słabości, ambiwalencje moralne, a także własną walkę o niezależność w systemie. W tym kontekście jego własna postawa, pełna niepokorności i krytycyzmu, staje się wyrazem sprzeciwu wobec narzuconej odgórnie konformistycznej mentalności.

Ważnym, choć kontrowersyjnym aspektem Dziennika 1954, jest portret osobisty Tyrmanda, zwłaszcza jego relacja z kobietami i opis przygód miłosnych. Ta część książki rzuca cień na obraz autora jako postaci, która nie stroni od kontrowersji i wyrafinowanego egoizmu. Styl Tyrmanda jest zarazem błyskotliwy, ale momentami nużący. Jego ironia, celne spostrzeżenia i wyrafinowana narracja sprawiają, że książkę czyta się z dużą przyjemnością, choć wymaga od czytelnika pewnej dozy refleksji, krytycznego myślenia i dużego skupienia. Autor nie unika szczegółów, co dodaje autentyczności jego relacji, ale też momentami staje się przesadzone. Niemniej, dzięki takim opisom Dziennik 1954 zyskuje na autentyczności i głębi.

Leopold Tyrmand stworzył dzieło, które jest nie tylko relacją z trudnych czasów, ale także manifestem artysty, który nie zgadza się na podporządkowanie sztuki i życia systemowi. Jego obraz PRL-u to obraz pełen kontrastów – od kolorowych skarpetek i amerykańskich paczek po szarą, pełną fałszu rzeczywistość. To książka, która zmusza do myślenia, zwłaszcza dzisiaj, kiedy powinniśmy pamiętać o tamtych czasach i wyciągać nauki z ich brutalnej prawdy.

Dziennik 1954 Leopolda Tyrmanda to lektura obowiązkowa dla każdego, kto interesuje się historią, literaturą i społecznymi mechanizmami. To nie tylko zapis codzienności w krajowej rzeczywistości, ale także głęboka refleksja nad kondycją człowieka i sztuki w obliczu opresji. Mimo pewnych kontrowersji wokół samego autora, jego dziennik pozostaje jednym z najważniejszych i najbardziej przenikliwych świadectw epoki, które warto znać i pamiętać.

WPISY POWIĄZANE:

,,U brzegów jazzu"-Leopold Tyrmand

,,Zły"-Leopold Tyrmand

,,Życie towarzyskie i uczuciowe"-Leopold Tyrmand

,,Tyrmand warszawski"-Leopold Tyrmand

,,Zapiski dyletanta"-Leopold Tyrmand

,,Siedem dalekich rejsów"-Leopold Tyrmand

,,Zapiski i myśli porucznika Stukułki (Powieść dokończona)-Leopold Tyrmand, Monika Dyrylica, Dagmara Klein

Tytuł: Dziennik 1954

Autor: Leopold Tyrmand

Wydawnictwo: Wydawnictwo MG

Kategoria: biografia, autobiografia, pamiętnik

Data wydania: 2021-03-10

Data 1. wyd. pol.: 1985-01-01

Liczba stron: 370

ISBN: 9788377796917

,,GDY POWRÓCĄ KANARKI"-LAURA BARROW

 

Gdy powrócą kanarki autorstwa Laury Barrow to niezwykle poruszająca i głęboka opowieść o rodzinie, miłości, traumie i przebaczeniu. Książka wciąga od pierwszych stron i nie pozwala o sobie zapomnieć na długo po jej zakończeniu. To historia trzech sióstr-Sue Ellen, Rayanne, Savannah, które wracają do rodzinnej Muscadine w Luizjanie, by stawić czoła bolesnej przeszłości, ukrytym tajemnicom rodzinnym i własnym emocjom, z którymi od dwudziestu pięciu lat nie mogą sobie poradzić po zniknięciu bliźniaczki Savannah-Georgii i śmierci mamy.

Laura Barrow niezwykle klimatycznie odmalowuje Luizjanę.  Muscadine wita gości odręcznie malowanymi szyldami reklamującymi dżemy i arbuzy z własnych upraw, spłowiałymi billboardami, wyboistymi drogami, zachwaszczonymi trawnikami, zardzewiałymi huśtawkami skrzypiącymi przeraźliwie na całą okolicę i odorem siarki unoszącym się z papierni. Aura tego miejsca jest niemal odczuwalna– duszne, lepkie wieczory, śpiew cykad i małomiasteczkowe otoczenie tworzą tło dla wydarzeń rozgrywających się na przestrzeni lat 1969-2023.

Autorka z niezwykłą czułością i wrażliwością przedstawia relacje pomiędzy siostrami, ich wzloty i upadki, żale i nadzieje, tęsknotę za domem rodzinnym, długoletnie rozłąki czy też milczenie, które je rani bardziej niż krzyk. Oddaje głos każdej bohaterce i dzięki temu bardziej można poznać motywy działania i towarzyszące im emocje. Rayanne mieszka na strzeżonym osiedlu na zamożnych przedmieściach Baton Rouge w otoczeniu soczystej zieleni w domu z garażami na trzy samochody. Po zamążpójściu znalazła się w południowej elicie bogactwa i klasy. Ma dwoje dzieci i przystojnego męża, który o nią dba. Rayanne jednak ciągle żyje w strachu i zamartwia się, że jej najbliższej rodzinie może przydażyć się nieszczęście. Sue Ellen jako pierwsza w rodzinie kończy studia na Yale i pracuje na Uniwersytecie Nowojorskim, gdzie odnosi sukcesy. Nie ma męża ani dzieci i podoba jej się hipsterskie życie, które prowadzi. Każdego dnia dopinguje się do większego wysiłku, by osiągnąć w życiu jeszcze więcej. Savannah utrzymuje się z dorywczych prac i jako jedyna pozostała w Muscadine. Choć minęło wiele lat od zaginięcia jej siostry bliźniaczki wciąż czuje się niekompletna, a jej droga życiowa jest kręta i zapętlona. Czuje się pusta w środku, samotna i bez przyszłości. Zdaje sobie sprawę, że nie wyzwoli się z tego stanu, dopóki jej dusza żyje w zawieszeniu pomiędzy tym co było, a tym co jest. Musi rozwikłać zagadkę zniknięcia Georgii, by odzyskać szczęście. Laura Barrow z wielką wrażliwością ukazuje, jak ciężar bólu, strat i nierozwiązanych spraw wpływa na każdą bohaterkę, i jak trudne jest odnalezienie równowagi w obliczu dawnych traum.

Gdy powrócą kanarki to piękna powieść o kobiecym doświadczeniu, o relacjach rodzinnych, które bywają skomplikowane i pełne sprzeczności. To historia o tym, jak niewyjaśnione sprawy, straty i wyrzuty sumienia kształtują nasze życie, a także o tym, że nawet w najciemniejszych momentach można odnaleźć iskierkę nadziei. Laura Barrow stworzyła dzieło, które trudno zapomnieć – słodko-gorzką opowieść o miłości, stracie i odwadze, by poznać prawdę. Czyta się tę powieść bardzo dobrze. Serdecznie ją polecam na letni wieczór:)

Tytuł: Gdy powrócą kanarki

Autor: Laura Barrow

Wydawnictwo: Wydawnictwo Literackie

Kategoria: literatura piękna

Tytuł oryginału: Call the Canaries Home

Data wydania: 2025-06-18

Data 1. wyd. pol.: 2025-06-18

Liczba stron: 378

ISBN: 9788308086209

Tłumacz: Agnieszka Sobolewska

,,U BRZEGÓW JAZZU"-LEOPOLD TYRMAND

 

Książka U brzegów jazzu Leopolda Tyrmanda jest esejem o jazzie i jego miłośnikach namiętnie zatracających się w wielkim świecie muzyki pełnym swobodnych dźwięków i mocnego rytmu. To opowieść o folklorze, ludowej twórczości artystycznej, która wyszła z ludu i po zatoczeniu koła do ludu powróciła, by w latach dwudziestych stać się modą, a w latach trzydziestych stać się swingiem-odmianą jazzu, która zawładnęła wszystkimi warstwami społecznymi w Ameryce i stamtąd ruszyła na cały świat.

Autor w jazzie dostrzega próbę odrodzenia zanikającej idei folkloru, który jest jednym z najważniejszych źródeł sztuki. Muzykę tworzoną codziennie przez ludzi, grajków, czarnych analfabetów nie odczuwających potęgi sztuki, ale jednak ją tworzący, kochają ludzie na całym świecie. Mistrzowie jazzu odznaczali się oryginalnym i żywiołowym talentem oraz niebywałą intuicyjną kulturą muzyczną, gdyż na ogół nie byli wykształceni w konserwatoriach, a doświadczenie zdobywali w salach dansingowych lub na ulicach. Bohaterowie jazzu nie przestają być zwykłymi, indywidualnymi ludźmi i przez to może są wcieleniem, uosobieniem masowych tęsknot estetycznych. Jazz jest kolektywny i jednostkowy, standardowy i indywidualny, masowy i intymny. Okres archaicznego jazzu, instrumentalnego  wypełnili mężczyźni-Jelly Roll Morton czy Louis Armstrong, ale w klasycznym okresie jazzu do głosu dochodzą kobiety-Gertruda Ma Rainey i Bessie Smith wywierające magiczny wpływ na słuchaczy.

Leopold Tyrmand rozpatruje problematykę jazzu z kilku płaszczyzn: zjawiska dźwiękowego, zjawiska społeczno-socjologicznego oraz zjawiska estetyczno-emocjonalnego. Wskazuje, że charakterystyczny rytm jazzu wywodzi się jeszcze z tradycji afrykańskich, tematyka wczesnego jazzu z obrzędowych i religijnych pieśni murzyńskich oraz folkloru amerykańskiego, zaś harmonia jazzu wywodzi się z ówczesnej europejskiej  muzyki koncertowej. Orkiestry jazzowe powstawały przypadkowo. Bezimienni twórcy grali na tym co mieli-klarnet, bas, kornet, gitara, perkusja, a z czasem doszedł puzon, fortepian i saksofon. Zasadą główną i właściwością jazzu jest improwizacja, przekształcana  w chaosie, plątaninie dziejów, wpływów i w różnych wersjach. Muzyka ubogich pod wpływem walk społecznych, wewnętrznych migracji oraz rozpowszechnieniu płyt gramofonowych ukształtowała się w sztukę niezmiernie bogatą i złożoną.

W książce U brzegów jazzu Leopold Tyrmand zanurza Czytelnika w odmęty pięćdziesięcioletniej historii jazzowej muzyki i ukazuje tygiel rasowo-kulturowy, w którym wykształcił się jazz. Podejmuje próbę zrozumienia fenomenu artystycznego jazzu i jego uniwersalizmu. Autor w swoim stylu łączy głęboką refleksję z żywym, pełnym energii językiem, co sprawia, że czyta się książkę z przyjemnością. Publikację polecam miłośnikom jazzu i twórczości Leopolda Tyrmanda. 

WPISY POWIĄZANE:

,,Zły"-Leopold Tyrmand

,,Życie towarzyskie i uczuciowe"-Leopold Tyrmand

,,Tyrmand warszawski"-Leopold Tyrmand

,,Zapiski dyletanta"-Leopold Tyrmand

,,Siedem dalekich rejsów"-Leopold Tyrmand

,,Wędrówki i myśli porucznika Stukułki(Powieść dokończona)-Leopold Tyrmand, Monika Dyrlica, Dagmara Klein

Tytuł: U brzegów jazzu

Autor: Leopold Tyrmand

Wydawnictwo: Wydawnictwo MG

Kategoria: publicystyka literacka, eseje

234 str. 145×205, oprawa twarda

Wydanie 2025 r.:

ISBN:978-83-8241-126-3 – oprawa twarda

Cytaty: str. 16

,,ŚPIEW CZERWONYCH PTAKÓW"-JOLANTA MARIA KALETA

Jolanta Maria Kaleta to Wrocławianka, która z wykształcenia jest historyczką i politolożką, a z zamiłowania twórcą powieści sensacyjno-kryminalno-przygodowych.

Śpiew czerwonych ptaków to najnowsza powieść w dorobku autorki, z akcją osadzoną w okresie konfederacji barskiej.

W 1758 roku do Petersburga przyjeżdża pułkownik Seweryn Jaxa-Rawecki, adiutant Karola Krystiana Wettyna. Seweryn stara się wypełnić obietnicę daną ojcu na łożu śmierci i jeszcze nie wie, że stanie przed wielkim dylematem moralnym. W czasie,  gdy Seweryn gości na dworze wielkiej księżnej Katarzyny i księcia Piotra, z dworu w Koszutach wyjeżdża do Warszawy starościanka Konstancja Niemirska, którą ciocia ma wprowadzić na salony w poszukiwaniu kandydata na męża. Jak nie trudno się domyślić, ścieżki Seweryna i Konstancji przetną się, ale czy ich uczucie będzie miało szansę przetrwać, gdy wokół nich rozgrywa się wielka polityka?

Autorka bardzo starannie przygotowała się do napisania tej  powieści. Przestudiowała wydarzenia związane z konfederacją barską, która wybuchła 29 lutego 1768 roku i była wyrazem sprzeciwu polskiej szlachty wobec Rosji narzucającej siłą swoje prawa, wymuszając je podstępem lub przekupstwem. Pisarka podkreśliła, że wokół konfederacji barskiej narosła czarna legenda stworzona najpierw przez otoczenie króla Stanisława Augusta Poniatowskiego uległego wobec carycy Katarzyny II i finansowanych przez Rosję wolnomyślicieli francuskich, a potem utrwalona podczas zaborów.

Jolanta Maria Kaleta napisała powieść po części historyczną, po części przygodową, by odczarować złą opinię o wydarzeniach związanych z konfederacją barską uznawaną przez niektórych historyków za pierwsze polskie powstanie narodowe. Bohaterowie powiści są bardzo różni. Postacie historyczne jak np. król Stanisław August Poniatowski czy biskup Adam Krasiński są wiernie odtwarzani w sposobie bycia, mówienia, ubierania się, a postacie fikcyjne jak np.  Seweryn Jaxa-Rawecki czy niziołek Fiodor Fiodorowicz Kuropatkin-błazen wielkiego księcia Piotra i bibliotekarz, są przedstawieni barwnie i z rozmachem.

Śpiew czerwonych ptaków niesamowicie mnie wciągnął i trudno było mi odłożyć książkę, gdyż zawiera wszystko to co lubię w powieści, czyli dynamiczną akcję, rozbudowane tło historyczne, wspaniałe opisy dawnych wnętrz, strojów, obyczajów z dbałością o szczegóły, a do tego fakty przeplatające się z fikcją i pełnokrwiści bohaterowie zmagający się z przeciwnościami losu. Piękna powieść. Tylko brać do rąk i czytać:)

WPISY POWIĄZANE:

,,Złoto Wrocławia"-Jolanta Maria Kaleta

Tytuł: Śpiew czerwonych ptaków

Autor: Jolanta Maria Kaleta

Wydawnictwo: Wydawnictwo MG

Kategoria: powieść historyczna

Data wydania: 2025-05-22

Data 1. wyd. pol.: 2025-05-22

Liczba stron: 528

ISBN: 9788382411393

,,PAMIĘTNIK PANI HANKI"-TADEUSZ DOŁĘGA-MOSTOWICZ

Pamiętnik pani Hanki Tadeusza Dołęgi-Mostowicza to niezwykle interesująca i wciągająca powieść, która z pewnością zasługuje na uwagę zarówno miłośników klasyki polskiej literatury, jak i czytelników szukających lekkiej, satyrycznej rozrywki. To ostatnia powieść w dorobku autora, napisana tuż przed wybuchem II wojny światowej i ukazuje obraz wyższych sfer towarzyskich oraz obyczajów polskiej elity w okresie pełnym napięć i niepokoju.

Bohaterką i narratorką jest młoda, 22-letnia pani Hanka, żona dyplomaty Jacka Renowickiego, która z charakterystycznym dla siebie zadziornym i naiwno-prześmiewczym spojrzeniem na świat stara się rozwikłać tajemnicę ukochanego mężczyzny. Jej pamiętnik to nie tylko zapis codziennych perypetii, ale także satyryczne studium na temat wyższych sfer, pełne ironii, sarkazmu i przerysowania. Pani Hanka, zatopiona w świat romansów, plotek i błahych rozrywek, przypadkowo dowiaduje się o bigamii męża, co staje się punktem wyjścia do komicznej, a zarazem krytycznej narracji.

Powieść świetnie oddaje ducha epoki, autor wplatając w treść odniesienia do sytuacji politycznej Europy, dodaje jej głębi i daje dobre wyobrażenie na świat tuż przed wybuchem wojny. Dołęga-Mostowicz bezlitośnie punktuje hipokryzję i fałsz wyższych sfer, robiąc to z dużym humorem, ale też z odwagą i szczerością. Autor wplata swoje własne nazwisko oraz postaci inspirowane prawdziwymi osobami, co nadaje powieści nutę pikanterii i autentyczności.

Muszę podkreślić, że książka jest pełna absurdu, groteski i nieprzewidywalności, co sprawia, że można się przy niej świetnie bawić od pierwszych stron do końca. Choć główna bohaterka jest przerysowana i jej naiwność może z początku drażnić, to jednak stanowi ona celny komentarz na temat powierzchowności i egocentryzmu środowisk, w których się obraca. Warto także zauważyć, że Pamiętnik pani Hanki to powieść wielowymiarowa – oprócz humoru i satyry, zawiera także krytykę społeczną, ukazując z dystansem i ciętym językiem realia tamtych czasów. Mimo staroświeckiego stylu, tekst nie zestarzał się i nadal potrafi zaskoczyć swoją aktualnością, szczególnie w kontekście uniwersalnych tematów dotyczących ludzkiej próżności, fałszu i społecznych maskarad.

Pamiętnik pani Hanki to lektura, którą polecam wszystkim ceniącym inteligentny humor, krytykę obyczajową i polską klasykę literacką. To książka, która bawi, skłania do refleksji, a jej satyryczny ton sprawia, że czytanie staje się nie tylko przyjemnością, ale też okazją do spojrzenia na społeczeństwo z przymrużeniem oka. Z pewnością warto po nią sięgnąć, bo choć osadzona w czasach sprzed wojny, zawiera uniwersalne spostrzeżenia na temat ludzkich przywar i moralności. Polecam:)

WPISY POWIĄZANE:

,,Kariera Nikodema Dyzmy"-Tadeusz Dołęga-Mostowicz

,,Trzecia płeć"-Tadeusz Dołęga-Mostowicz

,,Trzy serca"-Tadeusz Dołęga-Mostowicz

,,Znachor"-Tadeusz Dołęga-Mostowicz

,,Profesor Wilczur"-Tadeusz Dołęga-Mostowicz

Tytuł: Pamiętnik pani Hanki

Autor: Tadeusz Dołęga-Mostowicz

Wydawnictwo: Wydawnictwo MG

Kategoria: literatura piękna

Data wydania: 2025-05-07

Data 1. wyd. pol.: 1971-01-01

Liczba stron: 372

ISBN: 9788382411362

,,KARIERA NIKODEMA DYZMY"-TADEUSZ DOŁĘGA-MOSTOWICZ

Kariera Nikodema Dyzmy to jedna z najsłynniejszych powieści Tadeusza Dołęgi-Mostowicza, która od lat bawi i skłania do refleksji nad ludzką naturą, ambicjami i społecznymi mechanizmami. Książka jest satyrą na polskie społeczeństwo okresu międzywojennego, a ukazując losy tytułowego bohatera – Nikodema Dyzmy –pokazuje, jak dzięki sprytowi i umiejętnościom manipulacji można dokonać sztucznego awansu społecznego.

Książka rozpoczyna się od wyjazdu Nikodema Dyzmy z rodzinnego Łyskowa, gdzie stracił pracę jako urzędnik pocztowy. W Warszawie poszukuje pracy, ale z różnych przyczyn nie może zagrzać miejsca na posadach. Zalega z opłatami za czynsz, nie ma za co kupić jedzenia i zdesperowany błąka się po ulicach. Zdaje sobie sprawę z faktu, że żadne pomyślniejsze perspektywy dla niego nie istnieją. Gdy przypadkowo w jego ręce trafia zaproszenie na raut organizowany przez Prezesa Rady Ministrów, postanawia pójść do Hotelu Europejskiego, by napełnić brzuch, nawet gdyby miano go stamtąd wyrzucić. Podczas rautu ktoś uderza w łokieć Dyzmę i wytrąca mu talerz z jedzeniem. Mężczyzna wpada we wściekłość i krzyczy na nieuważnego gościa, a przez to ściąga na siebie uwagę zgromadzonych. Nikodem Dyzma jest przerażony swoim wybuchem, ale wkrótce podchodzą do niego różni mężczyźni i gratulują, że dał reprymendę zadufanemu w sobie Terlikowskiemu. Dyzma z napełnionym żołądkiem i po wypitym koniaku uspokaja napięte nerwy, a pod koniec wieczoru majętny Leon Kunicki proponuje mu pracę administratora majątkami i zakładami przemysłowymi. Oszołomiony Dyzma zgadza się i od tego momentu jego życie zaczyna się zmieniać.

Narracja w książce jest pełna ironii i satyrycznych akcentów, co sprawia, że lektura jest nie tylko zabawna, ale także krytyczna wobec powierzchowności i korupcji władzy. Autor w mistrzowski sposób portretuje postać Dyzmy jako człowieka próżnego, ambitnego i gotowego na wszystko, by osiągnąć sukces, co czyni go uniwersalnym symbolem społecznych ambicji i fałszu. Książka porusza tematy takie jak dążenie do kariery, manipulacja, fałszywa tożsamość oraz mechanizmy społecznego awansu. Styl Tadeusza Dołęgi-Mostowicza jest barwny, pełen humoru i celnej krytyki, co sprawia, że powieść jest zarówno rozrywkowa, jak i skłaniająca do refleksji nad ciągle działającymi mechanizmami społecznymi.

Kariera Nikodema Dyzmy to lektura obowiązkowa dla miłośników literatury satyrycznej i tych, którzy chcą lepiej zrozumieć mechanizmy społeczne i ludzką naturę. To powieść, która mimo upływu lat pozostaje aktualna i inspirująca do analizy własnych motywacji oraz otaczającego świata. Serdecznie polecam:)

WPISY POWIĄZANE:

,,Trzecia płeć"-Tadeusz Dołęga-Mostowicz

,,Trzy serca"-Tadeusz Dołęga-Mostowicz

,,Znachor"-Tadeusz Dołęga-Mostowicz

,,Profesor Wilczur"-Tadeusz Dołęga-Mostowicz

Tytuł: Kariera Nikodema Dyzmy

Autor: Tadeusz Dołęga-Mostowicz

Wydawnictwo: Wydawnictwo MG

Kategoria: literatura piękna

Data wydania: 2025-04-09

Data 1. wyd. pol.: 1955-01-01

Data 1. wydania: 2013-11-05

Liczba stron: 368

ISBN: 9788382411126

,,JERYCHONKA"-MARIA RODZIEWICZÓWNA

Po przeczytaniu Lata leśnych ludzi oraz Dewajtis zakochałam się w prozie Marii Rodziewiczówny i sięgam po kolejne powieści autorki bez zastanawiania się nad tym, czy warto, czy może lepiej sięgnąć po coś innego. Wiem, że warto:) Kilka dni temu skończyłam czytać Jerychonkę i chciałam podzielić się wrażeniami z lektury.

Do Krakowa powraca zdolna malarka Magda Domontówna, która zamierza poświęcić się pracy twórczej i doskonaleniu warsztatu malarskiego. Magda jest zdrową, szczerą, wesołą i skorą do śmiechu młodą kobietą, która ma wokół siebie grono znajomych i przyjaciół. Żyje w dostatku, a gdy ją porywa natchnienie twórcze, rzeczy ziemskie i ludzkie maleją w jej oczach i myślach. Do Krakowa powraca też przyjaciel Magdy, Filip Osiecki, malarz zakochany w zamężnej baronowej Faustanger, która wykorzystuje bez skrupułów zapatrzonego w nią mężczyznę. Piękna baronowa raz jest uosobieniem dobroci dla Filipa, a innym razem drwi z niego, szydzi, drażni i naciąga na kolejne drogie zakupy. Magda dodaje otuchy przyjacielowi, który jej się zwierza. Stara się zachęcić go do pracy, pobudzić do działania i tworzenia, by nie zaprzepaścił talentu, ale mimo pogody ducha, wytrwałości i dobrych intencji czuje, że może nie uratować przyjaciela od katastrofalnych w skutkach decyzji życiowych.

Fabuła w Jerychonce rozwija się według schematu często wykorzystywanego przez Marię Rodziewiczównę, gdzie dramatyczne zwroty akcji i wysiłki bohaterów koncentrują się wokół miłości, pracy i przemian duchowych. W postaciach odzwierciedlają się wartości moralne, patriotyzm i umiłowanie tradycji, a także charakteryzują się silnym poczuciem honoru, oddaniem rodzinie i przyjaciołom oraz wytrwałością w obliczu trudności. Postaci kobiece odznaczają się odwagą, mądrością i troską o innych, a bohaterowie męscy na ogół reprezentują siłę i patriotyzm. W jej twórczości bohaterowie przechodzą przemiany, ucząc się miłości, wybaczenia i poświęcenia. Miłość nie zawsze jest szczęśliwa, a każda podjęta decyzja ma wpływ na życie nie tylko jednej osoby.

Jerychonkę czyta się bardzo dobrze i szybko dzięki wciągającej fabule, wyrazistym bohaterom, pięknemu językowi i ponadczasowemu humorowi. Tę klasyczną powieść polecam przede wszystkim kobietom i miłośnikom twórczości Marii Rodziewiczówny.

WPISY POWIĄZANE:

,,Błękitni"-Maria Rodziewiczówna

,,Klejnot"-Maria Rodziewiczówna

,,Dewajtis"-Maria Rodziewiczówna

,,Lato leśnych ludzi"-Maria Rodziewiczówna

,,Kądziel"-Maria Rodziewiczówna

Tytuł: Jerychonka

Autor: Maria Rodziewiczówna

Wydawnictwo: Wydawnictwo MG

Cykl: Klasyka Literatury Kobiecej (tom 13)

Kategoria: literatura piękna

Data wydania: 2025-04-09

Data 1. wyd. pol.: 1957-01-01

Liczba stron: 240

ISBN: 9788382410990

Cytaty: str. 52

,,ZŁOTO WROCŁAWIA"-JOLANTA MARIA KALETA

 

Jolanta Maria Kaleta to polska pisarka, która specjalizuje się w literaturze obyczajowej, romansach oraz książkach dla dzieci i młodzieży. Jej twórczość często porusza tematy związane z relacjami międzyludzkimi, miłością oraz codziennymi wyzwaniami. Autorka napisała wiele powieści, które cieszą się ogromną popularnością, dlatego na weekend wybrałam do przeczytania jedną z jej książek pt. Złoto Wrocławia, która łączy w sobie elementy kryminału, historii oraz przygody. 

Fabuła tej powieści rozgrywa się dwutorowo we Wrocławiu oraz w innych miejscach na Dolnym Śląsku od stycznia 1945 roku do lata 1991 roku i osnuta jest wokół poszukiwań skarbu ukrytego przez oficerów Abwehry i SS, gdy do Breslau zbliżali się czerwonoarmiści. Po zakończeniu II wojny światowej ukrytym skarbem zaczyna interesować się wiele osób, a pośród nich jest żądny sławy i awansów mjr Tadeusz Niezgoda z Komendy Wojewódzkiej Milicji we Wrocławiu oraz Niemiec Kurt Ritter z Niemieckiej Służby Bezpieczeństwa. Niezgoda zbiera materiały, przesłuchuje świadków, prowadzi działania penetracyjno-poszukiwawcze, typuje miejsca ukrycia siedmiu ton złota, rozwiązuje piętrzące się przed nim trudności, a to wszystko podczas następujących po sobie kryzysów politycznych w Polsce. Ritter, podobnie jak Niezgoda, ma obsesję nad sprawą odkrycia miejsca ukrycia skrzyń ze skarbem i nie cofnie się przed niczym dopóki nie rozwiąże zagadki. 

Złoto Wrocławia autorstwa Jolanty Marii Kalety to fascynująca i niezmiernie wciągająca powieść, która przenosi w świat tajemnic i intryg związanych z historią Wrocławia. Autorka umiejętnie łączy fikcję z rzeczywistością i tworzy pełnokrwiste postacie zmagające się z trudnościami i przeżywające silne emocje. Pisarka bardzo dobrze buduje napięcie i splata lokalne legendy z historią regionu oraz przełomowymi wydarzeniami historycznymi w kraju. Styl pisania autorki jest przystępny, a jednocześnie pełen wyrazu i książkę czyta się z zapartym tchem. Złoto Wrocławia to pozycja, która z pewnością przypadnie do gustu miłośnikom kryminałów, historii oraz wciągających opowieści przygodowych. Gorąco polecam tę książkę każdemu, kto pragnie przeżyć niezapomnianą podróż po Wrocławiu i jego tajemnicach.

Tytuł: Złoto Wrocławia

Autor: Jolanta Maria Kaleta

Wydawnictwo: Wydawnictwo MG

Kategoria: literatura piękna

Data wydania: 2025-02-12

Data 1. wyd. pol.: 2013-12-03

Liczba stron: 432

ISBN: 9788382411096

,,NASTROJE"-LOUISA MAY ALCOTT

Książka Nastroje autorstwa amerykańskiej pisarki Louisy May Alcott to kolejna powieść, dzięki której spędziłam miło niedzielne popołudnie. Alcott, znana przede wszystkim z Małych kobietek, po raz kolejny udowodniła, że potrafi bardzo dobrze uchwycić emocje i złożoność ludzkiej natury.

Nastroje są pełne wnikliwych obserwacji i subtelnych refleksji na temat życia, miłości i relacji międzyludzkich. Alcott w sposób niezwykle umiejętny przedstawiła wewnętrzne zmagania bohaterów, ich radości i smutki, życie codzienne i marzenia. Każda strona książki emanuje ciepłem i staroświeckim czarem, dialogi są pełne humoru, opisy są dosyć bogate i oddają atmosferę XIX-wiecznej prowincji, a to wszystko sprawia, że lektura jest lekka i przyjemna. Autorka porusza w książce ważne tematy dotyczące ograniczeń i oczekiwań względem kobiet w XIX wieku, a następnie konfrontuje je z pragnieniami niezależności i samorealizacji. Ukazuje różnice klasowe, pokazuje wagę wykształcenia w kształtowaniu własnej tożsamości, podkreśla znaczenie przyjaźni i solidarności w kontaktach międzyludzkich, a dzięki poruszeniu tych zagadnień sprawia, że powieść jest nadal aktualna i inspirująca nawet w dzisiejszych czasach.

Bohaterowie wykreowani przez Alcott wzbudzają sympatię. Sylwia Yule, siedemnastoletnia główna bohaterka jest osobą wrażliwą, introspektywną i emocjonalnie złożoną. Często zmaga się z wewnętrznymi konfliktami, co sprawia, że jest postacią refleksyjną. Jej życie osobiste jest naznaczone poszukiwaniem sensu i zrozumienia, a to prowadzi ją do głębokich przemyśleń na temat miłości, relacji międzyludzkich oraz swojej roli w społeczeństwie. Sylwia jest ukazana jako osoba, która potrafi dostrzegać subtelności i niuanse w emocjach innych, co czyni ją empatyczną i współczującą. Z drugiej strony, jej wrażliwość często prowadzi do cierpienia, osamotnienia i poczucia zagubienia. Jej postać symbolizuje walkę między pragnieniami a rzeczywistością, a jej historia jest pełna emocji i refleksji. Jej relacje z innymi postaciami są kluczowe dla jej rozwoju. Interakcje te pokazują jej dążenie do zrozumienia siebie oraz innych, a także wpływ, jaki mają na nią ludzie w jej otoczeniu. Istotny wpływ na rozwój fabuły i wybory Sylwii mają dwaj mężczyźni: Adam Warwick i Geoffrey Moor. Warwick to mężczyzna o silnym charakterze, często przedstawiany jako romantyk z pasją do życia. Jego postawa jest pełna determinacji, siły, odwagi, temperamentu i prawości. Jest złożoną postacią, gdyż zmaga się z wewnętrznymi konfliktami, a jego relacje z innymi bohaterami, zwłaszcza z kobietami, są głęboko emocjonalne. Moor, z kolei, to postać bardziej refleksyjna i melancholijna. Reprezentuje tęsknotę i poszukiwanie sensu w życiu. Moor często zmaga się z uczuciami izolacji i niezrozumienia, ale jest pełen wdzięku i swobody urodzonego dżentelmena o pogodnym spojrzeniu, serdecznym uśmiechu i wewnętrznym spokoju. Obie męskie postacie, choć różne, odzwierciedlają aspekty ludzkiej natury i emocji, a ich interakcje przyczyniają się do urozmaicenia fabuły.

Nastroje to ciekawa powieść, która choć napisana w lekkim stylu, to zmusza do refleksji nad życiem, jego radościami i smutkami, dokonywanymi wyborami i ich konsekwencjami. Zdecydowanie polecam ją każdemu, kto pragnie zanurzyć się w świecie emocji i odkryć piękno codziennych nastrojów. 

WPISY POWIĄZANE:

,,Pod krzewami bzu"-Louisa May Alcott

,,Małe kobietki"-Louisa May Alcott

,,Dobre żony"-Louisa May Alcott

,,Chłopcy Jo"-Louisa May Alcott

Tytuł: Nastroje. Wydanie ilustrowane

Autor: Louisa May Alcott

Wydawnictwo: Wydawnictwo MG

Gatunek: klasyka

Tytuł oryginału: Moods

Data wydania: 2025-02-12

Data 1. wyd. pol.: 2025-02-12

Liczba stron: 384

ISBN: 9788382411010

Tłumacz: Dorota Tukaj

,,BOLESŁAW CHROBRY. PUSZCZA"-ANTONI GOŁUBIEW

Przed nimi wroga knieja, musieli pokonać ją-garściami, toporem, 

ogniem, wysileniem.

Bolesław Chrobry. Puszcza Antoniego Gołubiewa to pierwszy tom monumentalnej powieści historycznej o panowaniu Mieszka I i początkach rządów jego syna Bolesława Chrobrego. 

Autor porusza w tej książce wiele ważnych tematów związanych z początkami polskiej państwowości, łączy wydarzenia historyczne z fikcją literacką, a także wspaniale opisuje dziewiczą przyrodę i życie ludzi w kniei. Szczególnie urzekło mnie piękno i tajemniczość puszczy, która jest tłem dla wydarzeń. Antoni Gołubiew nadaje jej niemal ludzki charakter, ukazuje jej siłę i zdolność do oddziaływania na losy bohaterów. Życie ludzi biegnie w jej cieniu, w jej grozie i powabie. Noce są pełne strachów, dusznych snów, krzyków oraz długich opowieści szeptanych przy rozgrzanych węglach w mroźne zimy, kiedy wiatr hula na zrębach, a śnieg wciska się do chat.  Ogromne święte dęby, siedliska duchów zrzucają złote żołędzie, grube drzewa pokryte mchem, wilki i niedźwiedzie podchodzące pod chaty, żubry tratujące zasiewy, jelenie majestatycznie unoszące poroża, dziki ocierające się o drzewa, leniwe ropuchy gnieżdżące się nad brzegami rzek, jaskółki zataczające kręgi w pogoni za muchami-puszcza jest wszędzie-rozległa, zwarta, pełna trzęsawisk, gęstwiny, zwalonych pni, pachnąca pleśnią i zgnilizną. Puszcza dygocze głosami miłości, walki i głodu… 

Bohaterowie powieści muszą zmierzyć się z różnymi trudnościami, które stawia przed nimi zarówno natura, jak i ich własne wybory życiowe. Gołubiew bada ludzkie emocje, dążenia i konflikty, co czyni postacie bardziej realistycznymi i złożonymi. Bohaterowie odbywają wędrówki, które są nie tylko fizycznym przemieszczaniem się, ale także duchową podróżą. Wraz z odkrywaniem tajemnic puszczy, poznają także samych siebie, swoje marzenia, lęki i pragnienia. Bolesław Chrobry jest przedstawiony jako postać o silnym charakterze, charyzmatyczny przywódca oraz wybitny władca. Jest kreowany na mężczyznę zdecydowanego, odważnego i zdolnego do podejmowania trudnych decyzji. Gołubiew podkreśla jego ambicje i wizje, które mają na celu nie tylko umocnienie władzy, ale także rozwój kultury i chrześcijaństwa w Polsce. Chrobry jest postacią złożoną, która zmuszona jest walczyć o władzę, stawiać czoła konfliktom i zawierać sojusze, by wzmocnić państwo polskie, a przy tym jest człowiekiem z krwi i kości zmagającym się ze słabościami. 

Bolesław Chrobry. Puszcza Antoniego Gołubiewa to wspaniała i zachwycająca powieść, w której ukazana jest historia początków państwa polskiego, jej tradycje i związki z naturą. Autor, z niezwykłą wrażliwością i znajomością tematu, ukazuje piękno polskich lasów, ich bogactwo fauny i flory oraz niezatarte ślady, jakie zostawia w nich historia. Ukazuje, jak wydarzenia historyczne, konflikty, migracje i rozwój cywilizacyjny wpływają na losy bohaterów, którzy często muszą zmagać się z konsekwencjami decyzji podejmowanych przez swoich przodków. Narracja w powieści jest pełna pasji i archaicznego języka, a malownicze i sugestywne opisy sprawiają, że ma się wrażenie bezpośredniego uczestnictwa w akcji. Polecam poznać tę powieść, a osobiście nie mogę się już doczekać kolejnych części z serii:)

Tytuł: Bolesław Chrobry Puszcza

Autor: Antoni Gołubiew

Wydawnictwo: Wydawnictwo MG

Cykl: Bolesław Chrobry (tom 1)

Kategoria: powieść historyczna

Data wydania: 2021-01-27

Data 1. wyd. pol.: 1954-01-01

Liczba stron: 576

ISBN: 9788377796702

Cytaty kolejno: str. 12

,,BŁĘKITNI"-MARIA RODZIEWICZÓWNA

Maria Rodziewiczówna w powieści Błękitni po raz kolejny udowadnia swój literacki kunszt, kreśląc historię pełną emocji, refleksji i nieoczywistych bohaterów. Błękitni to powieść, która przez pierwsze dwadzieścia stron wydaje się trochę zagmatwana, ale po tym nieudanym wstępie opowieść zaczyna już do końca wciągać, jest spójna, ukazuje w realny sposób świat polskiej arystokracji, jej upadku, mezaliansów i walki z konwenansami.

Głównym bohaterem powieści jest książę Leon Holszański – postać, która przechodzi niezwykłą przemianę. Początkowo wydaje się słabym, niemal pozbawionym charakteru człowiekiem, uwięzionym w świecie zimnych salonów i arystokratycznych reguł. Zachowuje smutną powagę, jest wymizerowany, niezainteresowany czymkolwiek, często jest zły i nadąsany. Bunt i niezadowolenie ukrywa pod maską uprzejmości. Nie znosi krytyki, gwałtownych zachowań, hałasów i zmuszania do jakiegokolwiek wysiłku. Jednak z biegiem fabuły jego postawa ulega stopniowej, a jednocześnie głębokiej metamorfozie. Przez trudne doświadczenia, wyzwania i starcia z własnym sumieniem, Leon staje się kimś więcej – człowiekiem honoru, silnym duchem i gotowym do poświęceń.

Na szczególną uwagę zasługują również postacie drugoplanowe, które nadają powieści wyjątkowej dynamiki. Jerzy Grzymała, prawdziwy mężczyzna z krwi i kości, wyróżnia się na tle pozbawionej wartości arystokracji, a jego niezłomność i poczucie sprawiedliwości czynią go jednym z najbardziej fascynujących bohaterów książki. Iza, siostra Leona, choć początkowo wydaje się być jedynie tłem dla innych postaci, okazuje się osobą o wielkim sercu i sprycie, dodając fabule nieoczekiwanej głębi. Bardzo pozytywnie zaskoczyła mnie przemiana tej kobiecej postaci. Iza podobnie jak Leon pod maską uśmiechów ukrywa młode pragnienia i dziewczęce marzenia o prawdziwej miłości. Wychowana w klasztorze, młoda panienka z głową pełną ideałów, nie za bardzo ma ochotę wyjść za mąż za hrabiego Maszkowskiego, którego wybrała jej apodyktyczna matka. 

Maria Rodziewiczówna mistrzowsko splata różnorodne wątki – od wciągających historii rodzinnych, przez dramatyczne losy rodów Sumoroków i Holszańskich, aż po refleksję nad upadkiem moralnym części wyższych sfer. Powieść porusza tematykę odpowiedzialności za własne życie, odwagi w podejmowaniu trudnych decyzji oraz tego, jak wielką rolę odgrywa w życiu człowieka dążenie do bycia lepszym.

Czytając Błękitnych, trudno nie ulec pięknemu językowi autorki. Malownicze opisy przyrody, subtelne dialogi i wnikliwe portrety psychologiczne sprawiają, że książka ma w sobie coś ponadczasowego. Choć została napisana ponad sto lat temu, jej przesłanie wciąż jest aktualne. To opowieść o miłości – zarówno tej romantycznej, jak i miłości do prawdy, godności i samego siebie. Ta opowieść, to coś więcej niż tylko romans i mezalians – to opowieść o dojrzewaniu, odkupieniu i przekraczaniu granic narzuconych przez pochodzenie.

Błękitni to powieść, która zmusza do zadumy nad ludzkimi przemianami. To książka dla tych, którzy cenią dobrze skonstruowaną historię, piękny język i bohaterów, którzy przechodzą autentyczne, głębokie przemiany. Polecam tę lekturę na zimowy wieczór:)

WPISY POWIĄZANE:

,,Klejnot"-Maria Rodziewiczówna

,,Dewajtis"-Maria Rodziewiczówna

,,Lato leśnych ludzi"-Maria Rodziewiczówna

,,Kądziel"-Maria Rodziewiczówna

Tytuł: Błękitni

Autor: Maria Rodziewiczówna

Wydawnictwo: Wydawnictwo MG

Cykl: Klasyka Literatury Kobiecej (tom 17)

Gatunek: literatura piękna

Data wydania: 2025-01-15

Data 1. wyd. pol.: 1989-01-01

Liczba stron: 256

ISBN: 9788382410938