czwartek, 23 października 2014

,,OBŁĘD` 44,,- PIOTR ZYCHOWICZ

Od dawna interesuję się historią Polski i był taki okres w moim życiu, że przez kilka lat czytałam praktycznie tylko książki historyczne. Obecnie sięgam po różne gatunki literackie, ale zamiłowanie do historii pozostało i co jakiś czas czytam typowe pozycje historyczne.
Ostatnio na ,,fali,, ukazujących się powieści i filmów poświęconych Powstaniu Warszawskiemu sięgnęłam po publikację Piotra Zychowicza pt. ,,Obłęd`44,,

Źródło zdjęcia: http://lubimyczytac.pl/ksiazka/182577/obled-44-czyli-jak-polacy-zrobili-prezent-stalinowi-wywolujac-powstanie-warszawskie

Piotr Zychowicz jest absolwentem Instytutu Historycznego Uniwersytetu Warszawskiego. Był dziennikarzem ,,Rzeczpospolitej,, i tygodnika ,,Uważam Rze,, oraz zastępcą redaktora naczelnego miesięcznika ,,Uważam Rze Historia,, Obecnie jest redaktorem naczelnym miesięcznika ,,Historia do Rzeczy,, W swoich publikacjach historycznych pisze o drugiej wojnie światowej i zbrodniach bolszewizmu. Jego książka pt. ,,Pakt Ribbentrop-Beck,, została uznana przez ,,Magazyn Literacki Książki,, za historyczną Książkę Roku 2012. Publikacja ta stała się bestsellerem.

,,Obłęd`44.Czyli jak Polacy zrobili prezent Stalinowi, wywołując Powstanie Warszawskie,, to publikacja o Polskim Państwie Podziemnym , którego kierownictwo według autora opierało swoje koncepcje na pobożnych życzeniach i złudzeniach, zamiast na realiach. Polityka ta była dla sprawy polskiej szkodliwa i spowodowała olbrzymie straty. Ludzie, którzy decydowali o losie Polski podejmowali decyzje opierając się na swoich hurraoptymistycznych przewidywaniach i nadziejach zamiast na chłodnej analizie. Autor opisuje postępowanie premiera Władysława Sikorskiego i Stanisława Mikołajczyka oraz generała Tadeusza Bora-Komorowskiego, który kierował Polskim Państwem Podziemnym. Pokazuje, że walczono niezłomnie przeciw Niemcom, ale z drugim wrogiem, Związkiem Sowieckim, nie walczono, ale współpracowano. Na zachodzie wojsko polskie dzielnie walczyło z armią niemiecką, a na wschodzie 17 września 1939r. marszałek Edward Śmigły-Rydz wydał rozkaz rozlokowanym tam jednostkom ,,z bolszewikami nie walczyć,,. Nieliczne starcia polsko-sowieckie wynikały z tego, że rozkaz nie dotarł na czas do poszczególnych oddziałów, albo został przez niektórych oficerów uznany za prowokację i odrzucony. Polska wobec bolszewików znalazła się w stanie wojny de facto, ale nie de iure. Choć Związek Sowiecki nie ukrywał, że zamierza odebrać Polsce połowę jej terytorium, zarówno rząd na uchodźstwie, jak i Polskie Państwo Podziemne udzielały mu wszelkiej możliwej pomocy i uparcie dążyły do kompromisu.
Polityka ta była jakimś obłędem, jego apogeum przypadło na rok 1944, kiedy doszło do akcji ,,Burza,, i wybuchu Powstania Warszawskiego. Zniszczono w ten sposób polskie elity i Warszawę- najważniejszy polski ośrodek kulturalno-polityczny. Armia Krajowa została unicestwiona i nie było już przeszkód do tego, by Stalin mógł rozpocząć sowietyzację Polski.

Piotr Zychowicz pisze: ,,Jestem dumny z żołnierzy Armii Krajowej, którzy walcząc bez broni przeciwko czołgom, wspięli się na wyżyny ludzkich możliwości i heroizmu. Jestem dumny z miliona warszawiaków, którzy przeszli piekło, tracąc wszystko. Potępiam natomiast sprawców Powstania Warszawskiego, którzy doprowadzili do jednego z największych dramatów w historii mojego państwa. Nikt nigdy nie przekona mnie bowiem, że dla legendy-nawet najpiękniejszej-warto utopić własną stolicę we krwi.,,(s.373)

Powstanie Warszawskie zakończyło się  masakrą dla 150 tys. mieszkańców stolicy, poległo w nim ok. 20 tys. żołnierzy AK, Warszawa wraz z bezcennymi skarbami narodowymi została obrócona w gruzy.

Zaczynając czytać książkę Piotra Zychowicza nie spodziewałam się, że moja świadomość narodowa zostanie tak wstrząśnięta. To co przeczytałam zmieniło moje postrzeganie Powstania Warszawskiego, Władysława Sikorskiego czy też gen. Leopolda Okulickiego. Książka oparta jest na bardzo bogatej bibliografii i zawiera liczne fakty i tezy sprzeczne z utartymi poglądami, jakie propagowane są w podręcznikach szkolnych, mediach i przez wielu polityków. Autor obala mity narosłe wokół Armii Krajowej i Powstania Warszawskiego. Nie boi się zadawać niewygodnych pytań, które szeptem wypowiadano tylko podczas konferencji naukowych, czy też w gabinetach uniwersytetów.
Czy decyzja o wywołaniu powstania na ulicach Warszawy była suwerenna?
Jaki wpływ na decyzję o wybuchu powstania miała sowiecka prowokacja i działania agentów na szczytach polskiej władzy?
Czy ludność cywilna niezmiennie popierała powstańców podczas 63 dni walki?
Pytań jest bardzo dużo, a autor stara się na nie dokładnie odpowiedzieć.

Gdyby polscy przywódcy polityczni i wojskowi kierowali się logiką w wydawaniu decyzji, to przeżyłoby kilkadziesiąt tysięcy żołnierzy AK poległych i zamordowanych podczas akcji wymierzonych w Niemców, nie straciłoby życia ponad 150 tysięcy cywilów zabitych w wyniku decyzji o wybuchu Powstania Warszawskiego, UPA nie zamordowałyby na Wołyniu i w Galicji Wschodniej ok. 150 tys. Polaków, żyłyby dziesiątki Polaków zadenuncjowanych przez polskich komunistów i sowieckich partyzantów.

Książka  Piotra Zychowicza nie jest napisana naukowym językiem, ale dzięki temu bardzo przemawia do współczesnego Czytelnika. Czyta się ją z niesłabnącym zainteresowaniem i szeroko otwiera oczy, bo opadają narosłe latami złudzenia.
,,Obłęd`44,, jest książką ostrzegającą przed popełnieniem tych samych błędów w przyszłości. Oddaje hołd powstańcom, ale nie tuszuje popełnionych błędów.
Polecam.











59 komentarzy:

  1. Samo '44 mnie zachęca. Tematyka wojenna jest mi szczególnie bliska, interesuję się wojną i z pewnością to lektura dla mnie ;)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Też czytam dużo książek na temat II wojny światowej i nie tylko. Pozdrawiam:)

      Usuń
  2. Ja tez lubię historię polski, ale raczej w wersji reportaży, dokumentów - literacka mnie nie wciąga :(

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Książka oparta jest na bardzo bogatej bibliografii.

      Usuń
  3. Lubię książki opisujące ważny kawałek historii Polski, więc chętnie po tę lekturę sięgnę i ja.

    OdpowiedzUsuń
  4. Książka historyczna - zapisuję tytuł, muszę przeczytać.

    OdpowiedzUsuń
  5. Na pewno robi duże wrażenie, ale ja zwykle tego typu książek historycznych nie czytam. Ale pewnie się znajdą osoby, które szybciutko ten tytuł wypolują.

    OdpowiedzUsuń
  6. Mam mały dylemat nad tą książką - przeczytać czy nie przeczytać, oto jest pytanie ;)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Jeśli lubisz historię to czytaj, a jeśli nie jesteś jej zwolenniczką to nie...

      Usuń
  7. Z chęcią po nią sięgnę, zwłaszcza, że jak piszesz, nie jest napisana językiem naukowym.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Czyta się ją miejscami jak powieść sensacyjną:)

      Usuń
  8. Na pewno przypadła by do gustu mojemu mężowi :)

    OdpowiedzUsuń
  9. Widzę, że nie tylko ja ostatnio sięgam po tego typu książki. Nie ukrywam - ten tytuł był na liście książek, które chciałabym przeczytać. I wiem, że na pewno przeczytam. Co do języka - cieszy mnie fakt, że "Obłęd`44" nie jest napisany językiem naukowym. Zdecydowanie lepiej trafi do mnie normalny język niż ten typowo naukowy. Dokończę tylko "Dziewczyny z Powstania" i dorwę "Obłęd`44".

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Autor specjalnie nie użył języka naukowego w publikacji, aby mogła trafić do większego grona odbiorców. ,,Dziewczyny z powstania,, chętnie przeczytam:)

      Usuń
  10. O "Obłędzie 44" akurat nie słyszałam... Ostatnio sporo książek powstały w tym temacie i którąś będę musiała wybrać :)

    http://pasion-libros.blogspot.com/

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Powstało dużo książek i filmów o Powstaniu Warszawskim. Jest w czym wybierać:)

      Usuń
  11. Książki historyczne to jak najbardziej moje klimaty i nie boję się po nie sięgać. Co prawda, bardziej interesuję się wcześniejszymi epokami, niż historią XX wieku, ale nie stronię od ciekawych książek dotyczących tego okresu. Z Twojej recenzji wynika, że książka Zychowicza właśnie taka jest, więc będę ją miała na uwadze :)

    OdpowiedzUsuń
  12. Uwielbiam tu do ciebie kochana zaglądać, bo zawsze mogę dowiedzieć sie o jakiejś ciekawej książce:)
    ściskam kochana cieplutko

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Zaglądaj, zaglądaj:) Jest mi bardzo miło Cię gościć:)
      Pozdrawiam:)

      Usuń
  13. Temat Powstania Warszawskiego to bardzo ciężki temat. Ilu ludzi, tyle opini. Jeśli będę miała okazję, to z chęcią przeczytam.

    OdpowiedzUsuń
  14. Uważam, że takich książek nigdy mało, zwłaszcza, że otwierają oczy na nieporuszane wcześniej tematy. Mam nadzieję, że będę miała okazję się z nią zapoznać

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Zapewniam, że szeroko otworzysz oczy ze zdumienia przy lekturze tej książki.

      Usuń
  15. Podoba mi się ta pozycja! Póki co koło niej "chodzę", ale pewnie niedługo ją przeczytam!

    OdpowiedzUsuń
  16. Ja mam teraz taki czas, że oglądam i czytam wiele pozycji podejmujących temat II wojny światowej, więc ta książka jak najbardziej wpisuje się w krąg moich zainteresowań.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Zychowicz prezentuje odmienne od utartego spojrzenie na rolę Powstania Warszawskiego. Można je skonfrontować z opiniami innych autorów książek o tym okresie.

      Usuń
  17. Lubię lektury, które wstrząsają. A tu na dodatek moja ulubiona historia. Zapisuję tytuł.

    OdpowiedzUsuń
  18. Mój przepis na zimowy wieczór: kawa, film "Miasto '44", książka "Obłęd '44" i do tego w tle soundtrack z filmu "Powstanie Warszawskie".

    OdpowiedzUsuń
  19. Niezbyt interesuje mnie ówczesna historia, dlatego podziękuję.

    OdpowiedzUsuń
  20. Książkę, którą muszę poznać. Bezwzględnie.

    OdpowiedzUsuń
  21. To bardzo potrzebna książka, my Polacy " szastaliśmy" życiem milionów niewinnych, wspaniałych synów Ojczyzny, bo wiecznie ktoś gra na naszych patriotycznych uczuciach!!!!!

    OdpowiedzUsuń
  22. super blog
    http://bastonidifashion.blogspot.it/2014/10/la-moda-e-divertimento.html

    OdpowiedzUsuń
  23. To musi być niezwykła publikacja. I chociaż zazwyczaj czytuje na co dzień zupełnie inne książki, to jednak w powyższym przypadku zamierzam zrobić wyjątek.

    OdpowiedzUsuń
  24. Ja jakoś niechętnie sięgam po książki o tematyce wojennej. Więc sobie odpuszczę.

    OdpowiedzUsuń
  25. Czytałam. Zychowicz zmienia podejście do tematu, ale w wielu interpretacjach idzie za daleko. Warto przeczytać
    Pozdrawiam
    Marta

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Na pewne sprawy inaczej patrzy się z perspektywy czasu. Zychowicz z dokumentów dowiedział się więcej niż ówcześni przywódcy. Momentami też miałam wrażenie, że poszedł za daleko. Pozdrawiam:)

      Usuń
  26. widzę, że w tym roku jest istny bum na książki o powstaniu, ale ja wolę mimo wszystko wersję fabularyzowane. odradzam tylko miasto '44, szczególnie w wersji filmowej.

    OdpowiedzUsuń
  27. Brzmi jak coś, co bym z pasją przeczytała. Aż mnie trzęsie czasem, jak się dowiaduję co poniektórych faktów z historii naszego kraju...

    OdpowiedzUsuń
  28. Dziękuje za recenzję, jakoś nie zauważyłem tej pozycji.

    OdpowiedzUsuń
  29. Pozycja nie w moim guście, ale mój tata by się nią zachwycił ;)

    OdpowiedzUsuń
  30. Lubię taką tematykę, więc mam nadzieję, że kiedyś przeczytam tę książkę:)

    OdpowiedzUsuń