Magia w każdym dniu: ,,PAMIĘTNIKI. NAJWIĘKSZY KOCHANEK WSZECHCZASÓW"-GIACOMO CASANOVA

niedziela, 3 kwietnia 2022

,,PAMIĘTNIKI. NAJWIĘKSZY KOCHANEK WSZECHCZASÓW"-GIACOMO CASANOVA

I wiem, że żyłem, gdyż czułem to, jestem pewien, że gdy czuć przestanę, przestanę istnieć. Zmysłowe używanie miłosne było mi namiętnością, czułem, że stworzony jestem dla płci pięknej. Kochałem i pozwalałem się kochać, jak tylko nadarzyła się po temu sposobność.

Giacomo Casanova urodził się w Wenecji, 2 kwietnia 1725 r. jako syn Gaetano Casanovy, aktora komediowego i Zanetty Farussi również aktorki. Studiował w szkole księdza Gozzi, a następnie chemię, matematykę, filozofię i prawo na Uniwersytecie w Padwie. W roku 1742 otrzymał stopień doktora z prawa cywilnego i prawa kanonicznego. Dzięki protekcji senatora Malipiero rozpoczął karierę w hierarchii kościoła w Neapolu, a potem w Rzymie. Karierę w strukturach Kościoła popsuł jego niepohamowany pociąg do kobiet. Popadł w niełaskę z powodu porwania i ukrycia w pałacu Acquavivy córki francuskiego profesora. Porzucił sutannę i zaczął podejmować różne dorywcze zajęcia—skrzypka, zawodowego gracza w karty, oszusta, finansisty, wilka morskiego i bibliotekarza. W 1746 r. pracował jako skrzypek w teatrze Saint-Samuel należącym do rodziny Grimani. Użył swojej pseudowiedzy w dziedzinie nauk okultystycznych do uzdrowienia senatora Matteo Bragadina. W dowód wdzięczności Bragadin adoptował go i do końca swojego życia traktował jak własnego syna oraz w znacznym stopniu przyczynił się do posiadania przez Casanovę wielkiego majątku. Casanova przemierzał ówczesną Europę w poszukiwaniu przyjemności oraz przygód i nie wahał się po drodze wykorzystywać naiwnych, łamać prawa, uwodzić zamężne kobiety i uciekać w obliczu porażek. W 1755 r. Casanova zaprzyjaźnił się z opatem de Bernis. Wspólnie korzystali z wdzięków mniszki z klasztoru des Anges de Murano, Mariny Marii Morosini. Kiedy ta relacja wyszła na jaw, Bernis wyjechał do Francji, a Casanova popadł w niełaskę i został osadzony w weneckim więzieniu. Po 14 miesiącach uciekł z niego wraz z księdzem Marinem Balbi i oddawał się kolejnym przygodom. W 1790 r. spisał swoje przygody. Historia mojego życia została wydana po jego śmierci w wersji ocenzurowanej. W 1834 r. Pamiętniki umieszczono w indeksie ksiąg zakazanych. Obecnie możemy je czytać i poznawać niesamowite przygody osiemnastowiecznego kochanka.

Życie Casanovy było pasmem cielesnych przyjemności, zabaw, krętactw i podróży przez całą Europę. Nie dążył do określonego celu, ale poddawał się przypadkowi w życiu. Żył chwilą obecną i nie troszczył się nigdy o swoją przyszłość. Z lekkością i zachwytem opisywał kobiety, które poznał w swoim życiu. Były to kobiety reprezentujące różne warstwy społeczne, ale często swobodnie podchodzące do kwestii miłości. Niesamowite jest to, że uczucia Casanovy do tych wszystkich Łucji, Kryś, Lukrecji, Bettin, Henryk i wielu, wielu innych kobiet nie były udawane, wybuchał namiętnością tak potężną, że nie myślał o niczym innym. Każdą miłość czy miłostkę dogłębnie przeżywał, a kiedy coś nie szło po jego myśli złościł się, krew uderzała mu do głowy i prawie odbierała przytomność. Nie mógł żyć bez spełnienia, zawieszony między ziemią a niebem... Jego wesołość i dowcip znikały, gdy dama jego serca nie odwzajemniała w widoczny sposób jego uczuć. Działał i uwodził jednak tak długo, aż stopniowo zmysły zwalczyły skrupuły. Zatracał się w sentymentalnych miłostkach i wykorzystywał każdą nadarzającą się okazję, by zbliżyć się do pięknej kobiety. Był ofiarą zmysłów i zdawał sobie z tego sprawę. Jego ognisty temperament nie znał umiarkowania. Grał w karty i szukał miłosnych przygód, które często kończyły się krwawymi awanturami. Gdy był młody, zdrowy, szczęśliwy to wszyscy się do niego garnęli, ale kiedy popadał w niedolę mało kto wyciągał do niego pomocną dłoń. Kiedy miał dużo pieniędzy mówiono o nim, że jest dowcipny i zajmujący, ale gdy popadał w długi, nazywano go bezdusznym i płytkim.

W Pamiętnikach Casanova pokazuje, że mężczyzna chce być pożądany, atrakcyjny i akceptowany przez kobiety. Wykazuje, że miłość i erotyzm są tak samo ważne jak przyjaźń, zasady moralne, pozycja społeczna i majątek. Miłosne deklaracje, namiętność, zachwyt nad kobietami i liczne przygody to cały świat nieokiełznanego kochanka. Byłam ciekawa jak żył i odczuwał Giacomo Casanova, a po przeczytaniu jego pamiętnika mam własny obraz tego kochanka, karciarza, awanturnika, złodzieja i filozofa. Czy warto przeczytać jego pamiętniki? Myślę, że warto:)