Źródło |
W obecnych czasach każdy człowiek podlega powszechnej inwigilacji. Na rogach ulic i w wielu pomieszczeniach zamontowane są kamery, które śledzą każdy krok i gest. W powszechnym użyciu są telefony komórkowe, elektroniczne konta oraz identyfikacja papilarna. Szpiedzy w dawnych czasach z pewnością mieli ułatwioną pracę, ale nie miej niebezpieczną.
Sebastian Rybarczyk-dziennikarz i publicysta specjalizujący się w historii służb specjalnych w latach 1997-2001 pracował w Departamencie Ministra Koordynatora Służb Specjalnych. Publikował w „Uważam Rze”, „Do Rzeczy”, „Focus Historia”, „Więzi” oraz „Międzynarodowym Przeglądzie Politycznym”. Wydał dwie książki: „Najtajniejszą broń wywiadu" i „Niewidzialną wojnę szpiegów".
W ,,Najtajniejszej broni wywiadu" opisał piętnaście sensacyjnych historii, które wydarzyły się naprawdę. Każdy rozdział poświęcony został jednej znanej lub mniej znanej aferze szpiegowskiej oraz intymnym relacjom szpiegów związanych z kobietami pośredniczącymi w zdobywaniu tajnych informacji. W przeważającej części książka zawiera historie związane z działalnością sowieckich szpiegów m.in. werbunek Kima Philby'ego, największego szpiega wszech czasów, który stworzył siatkę sowieckiego wywiadu na Wyspach Brytyjskich. ,,Piątkę z Cambridge" (Kim Philby, Guy Burgess, Anthony Blunt, Donald Maclean, John Cairncross), która zdradziła swój kraj w imię idei proletariackiej rewolucji. Dmitrij Brystolotow, szpieg nielegał władający dwudziestoma językami, który z miłości zwerbował żonę na szpiega. Autor przedstawił też sylwetki kobiet szpiegów np. Judith Coplon-sekretarkę pracującą w Sekcji Departamentu Sprawiedliwości w Waszyngtonie zajmującą się rejestracją obcych agentów wciągniętą do współpracy z sowieckim wywiadem poprzez przystojnego szpiega Władimira Prawdina. Opuszczone i zdesperowane kobiety stawały się czasem groźną bronią, a jedna z takich kobiet zatrzęsła sceną polityczną USA. Elizabeth Terrill Bentley i jej kochanek Jakub Gałos byli sowieckimi szpiegami i kierowali siatką innych szpiegów, w tym tych zajmujących się bronią atomową.
Sebastian Rybarczyk ciekawie opisał służby sowieckie wyspecjalizowane w wykorzystywaniu jaskółek, czyli agentek czy też kobiet nie związanych z wywiadem do pozyskiwania informacji od zagranicznych biznesmenów i turystów. Operacje były bardzo subtelnie przygotowywane. Zbierano wszelkie możliwe wiadomości na temat zainteresowań, potrzeb, upodobań, a następnie planowano operację. Wybierano odpowiednią do gustu ofiary dziewczynę, o odpowiednich zainteresowaniach i urodzie. Organizowano pierwsze przelotne spotkania, a kiedy sieć już oplotła dyplomatę dochodziło do zbliżenia seksualnego, a całość nagrywano, by użyć do szantażu. Mężczyźni wystraszeni komplikacjami rodzinnymi, utratą stanowiska i skandalem decydowali się na współpracę z sowieckimi służbami specjalnymi. Przykładem takiego działania byli np. Walter Duranty-moskiewski korespondent ,,New York Timesa"; Clayton Lonetree-żołnierz US Marine Corps czy Maurice Dejean-ambasador Francji w Moskwie.
Z publikacji można też dowiedzieć się trochę o Mossadzie albo np. o najdziwniejszej historii szpiegowskiej okresu zimnej wojny dotyczącej podwójnej ucieczki pułkownika Witalija Jurczenki.
Gra wywiadów, małżeństwa nielegałów, seks, pieniądze i ideologie jako sposoby na werbowanie nowych agentów, a do tego szantaż, zdrada, wpadki szpiegów, skorumpowani politycy wpadający w ręce obcych wywiadów. Dobrze się czyta dzięki lekkiemu językowi oraz ciekawym i prawdziwym historiom. Polecam miłośnikom literatury szpiegowskiej, historycznej, biograficznej:)
Sebastian Rybarczyk ciekawie opisał służby sowieckie wyspecjalizowane w wykorzystywaniu jaskółek, czyli agentek czy też kobiet nie związanych z wywiadem do pozyskiwania informacji od zagranicznych biznesmenów i turystów. Operacje były bardzo subtelnie przygotowywane. Zbierano wszelkie możliwe wiadomości na temat zainteresowań, potrzeb, upodobań, a następnie planowano operację. Wybierano odpowiednią do gustu ofiary dziewczynę, o odpowiednich zainteresowaniach i urodzie. Organizowano pierwsze przelotne spotkania, a kiedy sieć już oplotła dyplomatę dochodziło do zbliżenia seksualnego, a całość nagrywano, by użyć do szantażu. Mężczyźni wystraszeni komplikacjami rodzinnymi, utratą stanowiska i skandalem decydowali się na współpracę z sowieckimi służbami specjalnymi. Przykładem takiego działania byli np. Walter Duranty-moskiewski korespondent ,,New York Timesa"; Clayton Lonetree-żołnierz US Marine Corps czy Maurice Dejean-ambasador Francji w Moskwie.
Z publikacji można też dowiedzieć się trochę o Mossadzie albo np. o najdziwniejszej historii szpiegowskiej okresu zimnej wojny dotyczącej podwójnej ucieczki pułkownika Witalija Jurczenki.
Gra wywiadów, małżeństwa nielegałów, seks, pieniądze i ideologie jako sposoby na werbowanie nowych agentów, a do tego szantaż, zdrada, wpadki szpiegów, skorumpowani politycy wpadający w ręce obcych wywiadów. Dobrze się czyta dzięki lekkiemu językowi oraz ciekawym i prawdziwym historiom. Polecam miłośnikom literatury szpiegowskiej, historycznej, biograficznej:)
Jeżeli makler giełdowy z miłości popełni błąd, to ludzie tracą pieniądze. Jeżeli z tych samych powodów błąd popełni szpieg, ludzie tracą życie.
Książkę można kupić w Księgarni Ludzi Myślących
Tytuł: Najtajniejsza broń wywiadu
Autor: Sebastian Rybarczyk
Wydawnictwo: Fronda
Data wydania: 2018-10-26
Kategoria: Literatura faktu, reportaż
ISBN: 978-83-8079-410-8
Liczba stron: 352
Cytaty: str. 11
Cytaty: str. 11
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz