Od dłuższego czasu miałam zamiar przeczytać debiut powieściowy brytyjskiej pisarki Annabel Pitcher pt. ,,Moja siostra mieszka na kominku,, i ostatnio udało mi się to zrobić.
 |
| Źródło zdjęcia: http://lubimyczytac.pl/ksiazka/178524/moja-siostra-mieszka-na-kominku |
Głównym bohaterem w powieści jest dziesięcioletni Jamie i wszystkie wydarzenia poznajemy z jego perspektywy. Chłopiec miał kochających rodziców oraz siostry bliźniaczki Rose i Jasmine. Podczas rodzinnego spaceru po parku Rosie ginie od wybuchu bomby podłożonej w koszu na śmieci przez muzułmańskich zamachowców. Ten dzień zmienia całe życie rodziny. Każdy w inny sposób stara się uporać z bólem, strachem, paniką i stratą ukochanej osoby.
Prochy Rosie stoją w urnie na kominku i co roku odbywa się ten sam rytuał podczas, którego ojciec wraz z Jamie i Jasmine jedzie nad morze i próbuje wysypać prochy do wody. Nie może tego jednak zrobić, bo wciąż nie uporał się ze stratą dziecka. Sytuacja powtarza się od pięciu lat w rocznicę śmierci Rosie. Jest to szczególnie przykre dla pozostałych dzieci.
Rodzice kłócą się i obwiniają wzajemnie o śmierć dziewczynki. Nie mogą zaakceptować nowej rzeczywistości i zmuszają dzieci do tego, aby również żyły w przeświadczeniu, że ich siostra nadal jest z nimi. Czasem są to absurdalne sytuacje jak chociażby zostawianie kanapek na kolację przy urnie, aby Rosie także miała co jeść.
Rodzina stopniowo rozpada się. Ojciec popada w alkoholizm, rzadko chodzi do pracy, nie zajmuje się dziećmi. Matka nie mogąc uporać się z bólem po stracie córki wyprowadza się z domu i zamieszkuje z kochankiem, nie odwiedza dzieci. Piętnastoletnia Jasmine stara się opiekować młodszym bratem, ale sama popada w anoreksję i zaczyna wagarować.
Jamie nie pamięta zmarłej siostry, był zbyt mały, gdy wydarzyła się tragedia. Za bardzo nie rozumie dlaczego wszyscy płaczą za Rosie? Dlaczego ciągle go pytają, czy pamięta siostrę? Dlaczego nikt nie przejmuje się jego problemami? Dlaczego mama i tata nie wezmą go za ręce, nie przytulą? Czy nie powinni jeszcze bardziej kochać dzieci, które im zostały? Jamie czuje się bardzo samotny.
Musi ukrywać swoją przyjaźń z muzułmańską dziewczynką Sunyą, gdyż tata obwinia wszystkich muzułmanów za śmierć Rosie.
Rodzice kłócą się i obwiniają wzajemnie o śmierć dziewczynki. Nie mogą zaakceptować nowej rzeczywistości i zmuszają dzieci do tego, aby również żyły w przeświadczeniu, że ich siostra nadal jest z nimi. Czasem są to absurdalne sytuacje jak chociażby zostawianie kanapek na kolację przy urnie, aby Rosie także miała co jeść.
Rodzina stopniowo rozpada się. Ojciec popada w alkoholizm, rzadko chodzi do pracy, nie zajmuje się dziećmi. Matka nie mogąc uporać się z bólem po stracie córki wyprowadza się z domu i zamieszkuje z kochankiem, nie odwiedza dzieci. Piętnastoletnia Jasmine stara się opiekować młodszym bratem, ale sama popada w anoreksję i zaczyna wagarować.
Jamie nie pamięta zmarłej siostry, był zbyt mały, gdy wydarzyła się tragedia. Za bardzo nie rozumie dlaczego wszyscy płaczą za Rosie? Dlaczego ciągle go pytają, czy pamięta siostrę? Dlaczego nikt nie przejmuje się jego problemami? Dlaczego mama i tata nie wezmą go za ręce, nie przytulą? Czy nie powinni jeszcze bardziej kochać dzieci, które im zostały? Jamie czuje się bardzo samotny.
Musi ukrywać swoją przyjaźń z muzułmańską dziewczynką Sunyą, gdyż tata obwinia wszystkich muzułmanów za śmierć Rosie.
,,Moja siostra mieszka na kominku,, to przejmująca relacja dziecka na oczach, którego rozpadła się rodzina. W prosty, dziecięco naiwny sposób przedstawia kolejne wydarzenia. Nie brak jednak tej relacji głębi uczuć, silnych emocji i zadumy.
Szczególnie podobało mi się przedstawienie więzi łączącej brata z siostrą. To jak wzajemnie wspierali się w tym trudnym okresie i podejmowali próby scalenia rodziny.
Jest to mądra, szczera i wartościowa książka.
Polecam:)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz