Magia w każdym dniu: ,,PARADOKS"-ARTUR URBANOWICZ

poniedziałek, 5 października 2020

,,PARADOKS"-ARTUR URBANOWICZ

Po przeczytaniu ,,Inkuba" wiedziałam, że będę sięgać po kolejne książki Artura Urbanowicza. Najnowsza powieść autora ,,Paradoks" to wciągający thriller psychologiczny, którego głównym bohaterem jest wyróżniający się student matematyki na Uniwersytecie Gdańskim Maksymilian Okrągły.

Postać Maksa została doprowadzona do perfekcji pod względem kreacji psychologicznej. Chłopak ciągle główkuje, analizuje sytuacje, prowadzi logiczne rozważania, wyciąga wnioski i prognozuje. Jest bardzo precyzyjny, zwraca uwagę na każdy szczegół nawet w codziennym życiu. Natrętne myśli wbijają mu się do głowy i nie chcą się ulatniać, męczą go. Maks wciąż coś sprawdza, zastanawia się czy nie popełnił jakiegoś błędu, zaciska zęby i nimi zgrzyta, poci się i wciąż zadręcza, że coś zrobił źle. Wysłanie zwykłej paczki czy kupienie koszuli jest dla niego problemem, gdyż nie może się zdecydować i szybko podjąć decyzji, a upływający czas jeszcze bardziej go irytuje. Ma bezkompromisowe podejście do obowiązków, a zwłaszcza do czystości. Prowadzi komputerowy dziennik, w którym dokumentuje każdy dzień z życia w pliku tekstowym w formie szczegółowego streszczenia wydarzeń. Odpręża się i polepsza własne samopoczucie komentując internetowe artykuły przez wytykanie ich autorom błędów w rozumowaniu. Zawsze chce mieć rację, rozmawia z ludźmi z poczuciem wyższości, w jego głosie słychać agresję i napastliwość, a kiedy polemizuje wywraca oczy. Maksymilian ma dwa oblicza. Ułożonego, zdolnego studenta i gardzącego sobą za popełnianie błędów złośnika, który ma paranoiczne myśli i wizje, a przez to popada w obsesję doskonałości. Nie znosi przyznawać się do błędu. Skrajny perfekcjonizm wyniszcza go psychicznie. Poczucie winy wypełnia go i zaczyna się samookaleczać. Stopniowo eliminuje z życia obszary, w których można popełnić błąd i wyciąga wnioski na przyszłość. Często czuje się osaczony, atakowany i źle oceniany. Za cel życia stawia sobie maksymalną efektywność działania. Moim zdaniem autor włożył bardzo dużo pracy w wykreowanie głównego bohatera. Mam wrażenie, że udzielił mu się perfekcjonizm Maksa.

Z każdą przeczytaną stroną atmosfera wokół Maksa robi się gęstsza. Do akcji wkracza komisarz Papaj, który stara się wyjaśnić, kto osacza Maksa i stosuje przy tym gangsterskie metody. W trakcie dochodzenia fundamentalne zasady pracy w policji rozsypują się jak domek z kart, gdy Papaj zdaje sobie sprawę, że przez całe życie opierał się na błędnych założeniach, że odciski palców, ślady zapachowe i biologiczne stanowią niepodważalne dowody winy. Nagle zdaje sobie sprawę, że jego umysł nie jest w stanie pojąć abstrakcyjnego zachowania niektórych podejrzanych. Pod koniec książki byłam coraz bardziej ciekawa, jak autor wybrnie z gmatwających się tropów i rozwiąże ten węzeł gordyjski. Nie chcę zdradzać zakończenia i pozbawiać przyjemności czytania osób, które mają to jeszcze przed sobą, ale dla mnie zakończenie było nie takie jak bym się mogła spodziewać. Nie mówię, że było złe lub dobre, ale autor poszedł w inną stronę niż zakładałam i postawił na banalne zwieńczenie działań.

,,Paradoks" to bardzo dobra powieść psychologiczna o chorobliwym perfekcjonizmie niszczącym życie bohatera. Jest to też powieść o samotności, strachu o własne życie, braku porozumienia między ludźmi inaczej patrzącymi na świat, o wpływie dysfunkcyjnej rodziny na życie dziecka w dorosłym życiu. Powieść wydana przez wydawnictwo Vesper, więc jak zawsze szata graficzna i jakość druku na najwyższym poziomie. Pozostaje mi tylko polecić Wam książkę na jesienne wieczory:)

Wpisy powiązane: ,,Inkub"-Artur Urbanowicz