 |
| Źródło |
Warszawa, czasy współczesne. W prywatnym konserwatorium odbywa się uroczystość z okazji trzydziestolecia założenia szkoły przez Konstancję Nutę. Za rozesłanie zaproszeń do absolwentów i gości, zatrudnienie ekipy audiowizualnej i cateringowej oraz reklamę odpowiedzialna jest najstarsza córka Konstancji, Seweryna-pełniąca funkcję dyrektorki. Seweryna czuje się odpowiedzialna za uroczystość i wie, że będzie musiała stworzyć przed publicznością iluzję pewnej siebie właścicielki firmy, która wiele wymaga od nauczycieli i uczniów, ale również wiele daje w zamian od siebie. Szczególnie zależy jej na tym, by matka była z niej dumna. W uroczystości bierze też udział rodzeństwo Seweryny: Bogusz-brat biznesmen z żoną i dziećmi oraz młodsza siostra Julia, która jest fotografką. Starannie zaplanowana gala stopniowo wymyka się spod kontroli, emocje biorą górę nad logiką i ożywają wzajemne animozje rodzinne.
Akcja tej powieści obyczajowej rozgrywa się w czasie jednego wieczoru, podczas uroczystej gali jubileuszowej. Przeszłość rodziny poznajemy ze wspomnień i przemyśleń rodzeństwa, które nie szczędzi sobie uszczypliwości. Dla zasadniczej Seweryny najważniejsza jest muzyka i rodzina. W każdej sferze życia dąży do perfekcji. Nie przepada za okazywaniem uczuć i starannie ukrywa swoje sekrety. Julia jest bardziej otwarta i skora do wylewności. Jeździ po świecie ścigając to okazję, to marzenie. Jej fotografie cieszą się powodzeniem, a uzyskane z nich środki finansowe pozwalają jej na prowadzenie niestałego trybu życia. Pościg za marzeniami dodaje jej fotografiom blasku, ale gnębi ją to, że odpowiedzialność za rodzinę zrzuca na barki rodzeństwa. Bogusz od zawsze myślał perspektywicznie. Już w czasie studiów grał na giełdzie, a z czasem stało się to jego pasją i przyniosło duże pieniądze. Gra w golfa pozwala mu na obracanie się w elitarnym towarzystwie, a także jest pretekstem do spędzenia czasu na świeżym powietrzu z dala od rodziny i codziennych problemów. Bogusz jest świadom odpowiedzialności za przedłużenie rodu, ale coraz częściej czuje, że traci kontrolę nad tym, co jest, a czego pragnie. Każdy z bohaterów ma swoje wady i zalety, wzloty i upadki. Autorka wyposażyła postacie w cały wachlarz odczuć, emocji i przeżyć, choć dla mnie zabrakło pogłębionej analizy psychologicznej.
,,Fortepian" to lekka w odbiorze powieść o relacjach rodzinnych i wzajemnych oczekiwaniach. Autorka pokazuje jak ważne są w rodzinie rozmowy o tym co nas nurtuje, denerwuje i jakie mamy oczekiwania wobec siebie. Szczera rozmowa potrafi oczyścić atmosferę i znacząco wpłynąć na poprawę życia bliskich sobie osób. Książkę czyta się szybko, nie ma potrzeby nadmiernie skupiać się nad treścią, więc wystarczy przeznaczyć na nią dwa wieczory. Życzę miłego relaksu z książką:)
Tytuł: Fortepian
Autor: Gaja Kołodziej
Wydawnictwo: HarperCollins
Kategoria: literatura obyczajowa, romans
Data wydania: 2020-09-16
Liczba stron: 288
ISBN: 9788327655325
Cytaty: str. 12, 20
Szczerze mówiąc obawiam się tej powieści i raczej nie mam w planach po nią sięgać.
OdpowiedzUsuńTeż się jej trochę obawiałam, ale jednak okazała się dobrą książką na wieczór.
UsuńTa książka mogłaby mi się spodobać.
OdpowiedzUsuńMyślę, że tak :)
UsuńMyślę, że mogłabym się skusić na lekturę tej książki.
OdpowiedzUsuńPolecam jako lekturę, przy której nie trzeba się zbytnio skupiać, szybko się czyta.
UsuńPrzekonałaś mnie :) Poszukam tej książki!
OdpowiedzUsuńMiłego zaczytania :)
UsuńMyślę, że książka mogłaby mi się spodobać :)
OdpowiedzUsuńPewnie, że tak:)
UsuńAkcja w jeden wieczór - jestem ciekawa jak to wyszło
OdpowiedzUsuńBohaterowie wracają do przeszłości, dużo rozmyślają...
UsuńRaczej nie dla mnie, nie przepadam za lekkimi książkami.
OdpowiedzUsuńWidzę, że założycielka szkoły muzycznej ma nazwisko kojarzące się z muzyką. :)