 |
| Źródło |
Fascynuje mnie świat pszczół i kiedy tylko mogę, to poszerzam wiedzę o tych pracowitych owadach. Im więcej o nich się dowiaduję, tym trudniej mi wyobrazić sobie świat bez nich. Natura nie byłaby już taka sama, podobnie jak kultura człowieka.
Sarah Hambro, norweska dziennikarka książką ,,Świat według pszczół" stworzyła literacki manifest w obronie życia pszczół. Autorka skupia się na pszczołach miodnych, Apis mellifera i podaje szereg argumentów za tym, by dbać o małe bzykające owady zbierające nektar. Dzięki książce poznajemy wpływ pszczół na środowisko, poznajemy ich ewolucję oraz fakty i mity. Sarah Hambro wspomina o mężczyznach, którzy prawdopodobnie mieli największy wkład w szerzenie wiedzy o pszczołach: Charls Butler, Jan Swammerdam, Francois Huber, Karl von Frisch, Martin Lindauer, Markus Sydenham. Nie tylko mężczyźni zajmowali się pszczelarstwem i badaniami nad pszczołami. Eva Crane z Anglii jest najbardziej znaną badaczką pszczół. W 1942 roku zaczęła zajmować się pszczelarstwem, by mieć dostęp do słodyczy podczas wojny, kiedy Wielka Brytania była odizolowana od kontynentu europejskiego i USA. Popadła w obsesję nad pszczołami, porzuciła fizykę jądrową i zagłębiła się w świat owadów. Dzięki jej badaniom można się dowiedzieć, że wiele kultur ze zbiorami miodu łączyło różne rytuały. W kraju Bassari w Senegalu mężczyźni, którzy mieli wziąć udział w polowaniu na miód, musieli przez kilka dni przed zbiorem powstrzymywać się od seksu. Ci, którzy złamali tabu, mieli obowiązek pozostać w domu. Musieli także zdać się na łaskę swoich towarzyszy, którzy ustalali odpowiednią karę za przestępstwo.
Autorka twierdzi, że żadne zwierzę nie odzwierciedla naszej intelektualnej i kulturowej historii tak jak pszczoła. W wielu kulturach świata istnieje przekonanie, że ludzkie dusze przybierają postać pszczół. Hieroglif przedstawiający pszczołę reprezentował króla Dolnego Egiptu. Babilończycy i Sumerowie używali miodu w egzorcyzmach. Za pomocą słodyczy złe duchy miały zostać wywabione z ciała. Pszczoły jako symbol religijny stały się częścią religii greckiej. Były związane z muzami, boginiami sztuki, ale były też łącznikiem między światem żywych i umarłych. Pogański zwyczaj podawania miodu zmarłym odbywał się w Rosji i przetrwał po chrystianizacji kraju. W chrześcijaństwie pszczołę przedstawiano głównie jako alegorię-moralny przykład do naśladowania za niestrudzoną pracę i uporządkowane społeczeństwo. Autorka podaje przykłady wykorzystania pszczół i miodu w bitwach i wojnach. Napoleon uczynił pszczołę swoim symbolem i stosował go wszędzie. Na szacie koronacyjnej, w herbie, w dekoracji stołu i na dywanach, na szkle, ceramice, a nawet na kapciach żony Józefiny. Sarah Hambro podaje przykłady inspiracji pszczołami w kulturze np.: instalacja Josepha Beuysa Pompa miodowa z 1976 roku, Lot trzmiela Nikołaja Rimskiego-Korsakowa, powieść Sekretne życie pszczół Sue Monk Kidd, zbiór wierszy Ariel Sylvii Plath i wiele innych.
,,Świat według pszczół" to fasynująca opowieść utkana z faktów, rozmów i ciekawych anegdot, która zdradza wiele sekretów z życia pszczół i w wielkim skrócie zarysowuje kolejne kroki w rozwoju pszczelarstwa. Autorka udowadnia, że pszczoły mogą być pryzmatem, przez który można spojrzeć na cały świat. Nie pozwólmy im na masowe wymieranie spowodowane urbanizacją, zanieczyszczeniami i pestycydami. Zakładajmy łąki kwiatowe, gdzie będą mogły żyć pszczoły, trzmiele i inne owady. Niech żyją obok nas:)
Dla miłośników literatury faktu i reportaży polecam książki z Księgarni Tania Książka.
Tytuł: Świat według pszczół
Autor: Sarah Hambro
Wydawnictwo: Mova
Kategoria: literatura faktu
Data wydania: 2021-03-01
Liczba stron: 208
Tłumacz: Joanna Barbara Bernat
Cytaty str. 81, 113, 130
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz