,,POKÓJ SŁUŻĄCEJ"- FIONA MITCHELL

Źródło

Singapur, apartamentowce Greenpalurs. Siostry Dolly i Tala pochodzące z Filipin pracują jako służące w rodzinach brytyjskich imigrantów. W kraju zostawiły dzieci, za którymi bardzo tęsknią. Śpią w komórkach bez okien, które są schronami bombowymi. Mieszczą się tam wąskie łóżka, a rzeczy osobiste trzymają w pudle. W Singapurze pracuje ponad dwieście tysięcy pomocy domowych pochodzących z Indonezji i Filipin. Na blogu Vandy ukazują się porady jak ze służącej zrobić posłuszną niewolnicę. Tala jest zbulwersowana blogiem Vandy i zakłada własny blog Wymiataczka, w którym opisuje codzienność służących choć grozi jej za to wydalenie z kraju.

Brytyjska dziennikarka i pisarka Fiona Mitchell przez trzy lata pracowała w Singapurze i mieszkała na osiedlu, na którym razem z rodzinami mieszkały  na stałe pomoce domowe. Rozmawiała ze służącymi, które dzieliły się z nią swoimi przeżyciami i historiami. Natknęła się także na blog, gdzie umieszczone były zasady obowiązujące pomoce domowe. Dzięki zebranym materiałom napisała powieść, która porusza kwestie współczesnego niewolnictwa i jest głosem w walce o godność i prawa kobiet.

Autorka bardzo wzruszająco przedstawiła macierzyństwo i poświęcenie kobiet, by zapewnić lepszą przyszłość swoich dzieciom. Dolly w kraju zostawiła z matką dziesięciomiesięczną córeczkę, którą od pięciu lat widuje tylko przez Skype'a. W bezsenne noce kołysze małego synka pracodawców, wtula się w ciałko pachnące kremem i pragnie znaleźć się obok córeczki. Tala nie mieszka ze swoimi synami już od osiemnastu lat. Z rodziną kontaktuje się przez Skype'a i jeździ do rodzinnej wioski tylko w nagłych sprawach. Gdy wyjeżdżała po raz pierwszy do pracy nie było jeszcze komunikatorów internetowych i przez trzy lata nie widziała synów. Wracając do Tagudin, zastanawiała się, czy się zmieniła i czy oni się zmienili. Czy będą jeszcze do siebie pasować? Mąż Tali nie nosi obrączki, gdy ona wyjeżdża. Więź między nimi rozluźnia się i nie są ze sobą tak blisko jak dawniej. Tala nie ma miejsca, które mogłaby nazwać domem.

W powieści ukazany jest smutny obraz kobiet pracujących jako pomoce domowe w Singapurze. Zbuntowana Tala nie może znieść Vandy strzykającej jadem na zagraniczne pomoce domowe. Vanda pisze jak postępować ze służącą, jak pozbyć się jej z domu, gdy nie jest już potrzebna, obwinia je o zaniedbania i kradzieże, publikuje rozmowy z niezadowolonymi pracodawcami, ale najgorsze jest to, że zamieszcza zdjęcia służących, ich nazwiska i listę uchybień. Na swoim blogu Tala pisze o wykorzystywaniu i obłudzie pracodawców. Wymienia uchybienia: stosowanie monitoringu, by potajemnie obserwować służące w ich pokojach, kradzież zarobków, zakaz opuszczania domu, zmuszanie do spania pod stołem, zatrzymywanie paszportu, szczypanie za pośladki, bicie po twarzy, wykorzystywanie seksualne i inne. 

,,Pokój służącej" to bardzo dobra powieść poruszająca w przystępny sposób ważne tematy związane ze współczesnym niewolnictwem, dyskryminacją rasową, walką o godność i prawa kobiet oraz o lepszy byt dla swoich rodzin. Przejmująca i smutna historia filipińskich kobiet, ale napisana z humorem i dająca nadzieję. Polecam:)

Kiedy człowiek nie ma może mieć tej jednej rzeczy, na której mu zależy, wydaje się, jakby nie miał nic.

Tytuł: Pokój służącej

Wydawnictwo Literackie

Wydanie: I

Przekład: Katarzyna Makaruk

Oryginalny tytuł: The Maid's Room

Data premiery: lipiec 2018

Format: 145x207 mm

Oprawa: broszurowa ze skrzydłami

Liczba stron: 392

ISBN: 978-83-08-06526-6
Cytaty: str. 35,186, 296