Od jakiegoś czasu zagłębiam się w fikcję literacką stworzoną przez Marię Rodziewiczównę i poznaję jej kolejne powieści. W upalne lipcowe dni czytałam Kądziel, która pełna jest kobiecych bohaterek.
Cała akcja powieści krąży wokół Taidy Skaraszewskiej samotnie zarządzającej majątkiem ziemskim i wychowującej dwóch synów po śmierci męża. Taida wychowywała się w biedzie i ciężko pracowała przez całe życie, a trudne doświadczenia sprawiły, że jej serce stwardniało i wykształcił się u niej despotyczny charakter. Nie toleruje słabości, próżniactwa, a praca jest jej celem życiowym. Niewiele osób odwiedza ją w Rudzie, gdyż prawie każdy słyszy od niej kazanie i gorzką prawdę prosto w oczy. Taida przez długie lata doświadczeń nabiera mądrości życiowej i uczy się cierpliwości. W trudach życia wspiera ją przez wiele lat niezamężna siostra Jadwiga, nazywana przez wszystkich Dysią. Cichutka, łagodna, skrzętna, pracowita i troskliwa kobieta, która pomaga w majątku, prowadzi szpitalik dla okolicznych mieszkańców i jest niezastąpioną powiernicą oraz pocieszycielką dla siostrzeńców. Dysia nigdy nie robi wokół siebie zamieszania, a każdemu stara się pomóc i ulżyć w niedoli. Młodszą bohaterką powieści jest Stasia, córka kuzynki Taidy. Stasia w dzieciństwie jest samolubna, nieokiełznana, szalona, a do tego bardzo zdolna i ambitna. Wypowiada posłuszeństwo wszelkim prawom, zwyczajom i formom. Czyta najskrytsze dzieła, wygłasza rewolucyjne poglądy i emancypuje się. Nie jest ładna, ale urzeka charakterem i inteligencją. W wieku siedemnastu lat Stasia nie zamierza przestrzegać tradycji i obyczajów, a wszystkie rady matki i ciotki uważa za anachronizmy, bo dlaczego kobiecie nie wypada się uczyć, nie wypada jeździć konno i chodzić na polowania? Dlaczego kobieta nie może wybrać sobie zawodu i wyprowadzić się z domu rodzicielskiego? Dlaczego nie wypada ściąć warkoczy, zrzucić gorsetu, palić tytoniu i mieć swój indywidualny charakter? Stasia jest dumna, zacięta, woli zmarnieć niż prosić o pomoc, a poprzez bunt, pokonywanie przeszkód dnia codziennego i oporów otoczenia zmierza do obranego celu. Są w tej powieści także inne kobiece postacie oraz dwóch bohaterów męskich w osobach synów Taidy. Starszy Włodzio jest rozmowny, uprzejmy, wesoły, żartobliwy i lubi czytać książki. Młodszy Kazio jest skryty, zacięty, dziki i nieufny przy nieznajomych, lubi pomagać w polu, polować, łowić ryby i jeździć konno. Życie tych wszystkich postaci zazębia się, przenika i wspólnie kreuje ziemską podróż.
Kądziel to niewielkich rozmiarów powieść, która przedstawia całą galerię kobiecych postaci starających się żyć według własnych zasad i przekonań. Jedne hołdują tradycjom i patriotyzmowi, inne popierają feminizm i ciężką pracę. Nie brakuje w tej książce przyjaźni, miłości i zwykłej codzienności, a choć pewne sprawy już trącą myszką, to jednak warto przeczytać tę powieść Marii Rodziewiczówny:)
WPISY POWIĄZANE:
,,Lato leśnych ludzi"-Maria Rodziewiczówna
,,Dewajtis"-Maria Rodziewiczówna
,,Klejnot"-Maria Rodziewiczówna
Tytuł: Kądziel
Autor: Maria Rodziewiczówna
Wydawnictwo: Wydawnictwo MG
Cykl: Klasyka Literatury Kobiecej (tom 8)
Kategoria: literatura piękna
Data wydania: 2024-06-20
Data 1. wyd. pol.: 1939-01-01
Liczba stron: 176
ISBN: 9788382410235
Piękne jest to wydanie. Warto poznać tę książkę.
OdpowiedzUsuńNie miałam jeszcze okazji poznać tego cyklu.
OdpowiedzUsuńWspaniała recenzja. Niestety nie znam tego tytułu, ale bardzo mnie zaciekawił. Chętnie poznam go bliżej jak tylko będę miała okazję... choć nie wiem kiedy ona nastąpi :) Dziękuję za inspirację!
OdpowiedzUsuń