,,MAGNES"-LARS SAABYE CHRISTENSEN-PREMIERA

Źródło

Oslo, 1976 rok. Na kampusie Sogn poznaje się dwoje studentów-Jokum i Synne. On studiuje literaturoznawstwo i planuje zostać pisarzem, a ona studiuje historię sztuki. Jokum jest przekonany, że rzadko coś mu wychodzi. Bardzo chce napisać coś oryginalnego, wyjątkowego albo osobistego, ale nie wie za bardzo jak. Jego problemem jest też nadmierny wzrost przez, który garbi się i chowa jakby miał coś do ukrycia, a chciałby prezentować się ładnie, zwyczajnie, być gdzieś pośrodku tłumu. W obszarze pogardzanym przez wielu ludzi on widzi jasne i piękne miejsce, w którym nie musiałby się wyróżniać, wysuwać, wystawać. Często czuje się samotny, pogrąża się wśród własnych myśli podczas, gdy inni studenci piją piwo w pubie, spotykają się z dziewczynami lub imprezują. Piękna i chłodna Synne, która mieszka w pokoju obok wydaje się początkowo Jokumowi nieosiągalna, niedoganialna, ale stopniowo przełamują lody i stają się parą. Synne zafascynowana amatorskimi fotografiami Jokuma wiszącymi na ścianie w jego pokoju namawia go, by zajął się fotografią na poważnie. Wyjeżdżają do San Francisco, gdzie Jokum odnosi sukcesy jako fotografik, a Synne jest jego menedżerem i jednocześnie pisze doktorat. Wydaje się, że są szczęśliwi, ale czy na pewno? Czy zdołają uratować swoją miłość?

Lars Saabye Christensen jest jednym z najbardziej cenionych współczesnych pisarzy norweskich i nie spodziewałam się, że napisze prostą historię o miłości, gdyż to nie byłoby w jego stylu. Opowieść o dwojgu ludzi, którzy poznali się na studiach i pokochali została wzbogacona o rozważania na temat literatury, sztuki, muzyki, upływającego czasu i życia, a do tego okraszona humorem i surrealizmem. Jokum  Jokumsen snuje rozważania na temat Procesu Kafki, Wielkiego Gatsby'ego Fitzgeralda, Obcego Camusa, Wyzwolonego człowieka Lagerkvista. W rzeźbie Giacomettiego Idący człowiek odnajduje siebie-oderwanego od podstawy, od swego pierwiastka, uciekiniera z muzeum, który jest uosobieniem samotności, ale też piękna. Synne stara się odnajdywać słowa i określenia, które mogłyby oddać jej przeżycia, ale czy istnieje język , który w pełni odda to, co myśli człowiek, to co widzi i czego doświadcza? Dziewczyna zmierza do tego, by jej życie było sztuką i po części manipuluje Jokumem. Niepodważalnym bohaterem powieści obok Jokuma i Synne jest czas. Czas to najcenniejsza rzecz, jaką mogą ci ukraść. Twój czas. Najpierw zabierają ci czas, potem wspomnienia, i zostajesz jak pusta skorupa. Czas objawia się pod postacią wspomnień, które lśnią albo przypominają o tym, o czym chciałoby się jak najszybciej zapomnieć. Czas upływa nieubłaganie... A czymże jest czas, jeśli nie samym życiem?

Lars Saabye Christensen w Magnesie bardzo dobrze oddaje aurę Oslo lat 70. i San Francisco lat 80. Swoją opowieść rozpoczyna od historii miłosnej, ale stopniowo przekształca ją w krytykę systemu społecznego oraz łączy codzienne losy bohaterów z przeżywanymi przez nich dramatami. Dziwaczni bohaterowie, bogactwo myśli, uciekający czas to kolejne charakterystyczne filary tej powieści. Ponad tysiąc stron książki, ale nie żałuję czasu poświęconego na jej przeczytanie, bo od dawna chciałam poznać prozę  i specyficzny styl autora.

PREMIERA 31 PAŹDZIERNIKA 2018 R.

Tytuł: Magnes
Autor: Lars Saabye Christensen
Tłumaczenie: Iwona Zimnicka
Wydawnictwo: Wydawnictwo Literackie
Tytuł oryginału: Magnet
Data wydania: 31 października 2018
ISBN: 9788308065648
Liczba stron: 752
Kategoria: literatura współczesna
Cytaty: str. 26, 94,164, 224

,,UPIORNA OPOWIEŚĆ"-PETER STRAUB

Źródło

,,Upiorna opowieść" ukazała się po raz pierwszy w 1979 r. i przyniosła autorowi uznanie  zarówno czytelników i krytyków. Peter Straub, jeden z najpopularniejszych amerykańskich pisarzy grozy otrzymał w 1981 r. za tę powieść nagrodę Word Fantasy, a także posłużyła ona za scenariusz do filmu.

Stany Zjednoczone-Milburn, lata siedemdziesiąte XX wieku. W miasteczku powstaje Stowarzyszenie Chowder, które tworzą starsi panowie, przyjaciele: Sears James-prawnik, jego wspólnik Ricky Hawthorne, Lewis Benedikt-playboy podejrzewany o zabicie żony i lekarz John Jaffrey. Piąty przyjaciel zmarł rok wcześniej i tragiczne wydarzenia odsłaniane są przez retrospekcje. Starsi panowie, śmietanka towarzyska Milburn, spotykają się regularnie i snują upiorne opowieści, dzięki którym starają się uporać z własnymi traumami. Co stanie się kiedy w tym męskim gronie pojawi się kobieta?

,,Upiorna opowieść" to powieść-horror czerpiąca z tradycji powieści XIX-wiecznej, a jednocześnie współczesna. Peter Straub sprawnie nawiązuje do twórców takich jak: Henry James, Edith Wharton, Arthur Machen, Nathaniel Hawthorne, Washington Irving, M. R. James  czy Bram Stoker. Można śmiało powiedzieć, że jest to powieść w powieści, gdyż istoty z różnych innych strasznych opowieści spotykają się, by opowiadać sobie nawzajem upiorne historie. Odnaleźć też można w niej elementy powieści gotyckiej, gdyż zawiera mroczną przeszłość, obsesję i tragiczną przyszłość. Autor umieszcza w fabule duchy, Ewa Galli przybywa do Milburn z zaświatów. Gregory Bate jest duchem, samym złem, a potem nabiera cech wampira, gdyż żywi się krwią i ciałami pomordowanych. Autor jednak nie epatuje przemocą i krwawymi opisami, ale pozwala czytelnikowi domyślać się co się stało, pobudza wyobraźnię i podsuwa możliwe scenariusze. Bohaterki opowiadań-Ewa, Helen i Carmilla wprowadzają w życie swoje demoniczne plany. Helen wybiera swoje ofiary w ekskluzywnych klubach na West Endzie i podobnie jak Ewa uwodzi i niszczy mężczyzn. Demoniczna aktywność kobiet wiąże się z ich seksualnością. Ewa mści się za czyn, jakiego dopuścili się na niej mężczyźni. Carmilla słusznie reaguje na potworność, a narodzenie Helen zostało poprzedzone uwiedzeniem matki przez doktora Clarke'a. Bohaterów w powieści jest bardzo dużo i autor poświęcił każdemu z nich odpowiednio dużo miejsca. 

W ,,Upiornej opowieści" odnaleźć można starannie zbudowany klimat grozy, sugestywną atmosferę,  złożoną i przemyślaną strukturę, bardzo dobrze stworzone portrety psychologiczne postaci, delikatne przeplatanie się jawy ze snem oraz teraźniejszości z przeszłością. Peter Straub to erudyta, który doskonale buduje wielowarstwowe historie, a dzięki wieloznaczności i niepokojącym postaciom wybija się na szczyt literatury grozy. ,,Upiorna opowieść" to kanoniczna pozycja w literackich horrorach i warto ją znać. Serdecznie polecam:)

Tytuł: Upiorna opowieść

Autor: Peter Straub

Tłumaczenie: Irena Ciechanowska-Sudymont, Jan Stanisław Zaus

Seria: Klasyka grozy

Wydawnictwo: Vesper

Tytuł oryginału: Ghost Story

Data wydania: 17 października 2018

ISBN: 9788377313015

Liczba stron: 614

Kategoria: horror

,,DIABELSKI MŁYN"- DARIA ORLICZ

Źródło

W miasteczku nad Bałtykiem na skraju zagajnika policja znajduje zamarzniętą  młodą Litwinkę w zaawansowanej ciąży. Ktoś porywa dwudziestosiedmioletnią Klaudię, córkę bogatego prawnika, ktoś też brutalnie gwałci turystkę. W miasteczku trwają poszukiwania zaginionej dwuletniej dziewczynki, a do tego przy dworcu młody mężczyzna nagabuje samotne młode kobiety. Wszystkimi kryminalnymi sprawami musi zająć się młodszy aspirant Krzysztof Bugaj i starszy sierżant Wojtek Kiciński, a także prokuratorka Nina Morawska, której gliny nie znoszą, ale szanują za dorobek i oddanie.

Autorka przeplata wątki kryminalne z wątkami obyczajowymi i porusza szokujące tematy w książce. Każda sprawa kryminalna i każdy z bohaterów umiejętnie przenikają się, by w finale dać odpowiedź na wszystkie postawione na początku lektury pytania. Historie bohaterów są rozbudowane i choć początkowo wydaje się, że są to odrębne wątki to ostatecznie wszystkie pasują do siebie.

Nie polubiłam głównego bohatera- Krzysztofa Bugaja i przyznaję rację jego żonie Annie, która uważała go za żałosnego gnojka. Ciągle zostawiał żonę samą z problemami i pracą, wdawał się w kolejne romanse i podrywał nieznajome kobiety, by przeżyć z nimi przygodny seks. Notorycznie kłamał, nie lubił siedzieć w domu i mówił, że idzie pracować na komendę podczas, gdy tak naprawdę jechał do kochanki lub opalał się na plaży nudystów. Wychodził z łóżka kochanki i wchodził do łóżka żony. Małżeństwo Krzysztofa i Anny nie było w najlepszej kondycji. On uważał, że najlepsze lata mają już za sobą, a ona okazywała mu lodowatą obojętność i tak naprawdę łączył ich tylko piętnastoletni syn.

Daria Orlicz ciekawie przedstawiła problem swingersów i zwróciła uwagę jakie niebezpieczeństwa niesie ze sobą zabawa w czworokąt. Małżeństwo z dwudziestoletnim stażem-Paweł i Karolina mają bardzo dobrą pracę, dziecko w wieku nastoletnim, kredyt i budowę domu na karku. Pawłowi jednak codzienność dostarcza za mało wrażeń i proponuje żonie, by znaleźli parę w podobnym do nich wieku i wymienili się partnerami na jakiś czas, aby spróbować czegoś nowego. Paweł tak zapalił się do tego pomysłu, że ignorował opór Karoliny, która ostatecznie, choć bardzo niechętnie przystała na jego propozycję, by go nie stracić. I jak to możliwe, że ich małżeństwo dotarło do punktu, w którym szukają obcych ludzi, żeby w ogóle jeszcze poczuć jakieś łóżkowe emocje?

Przejmująco autorka opisała relacje samotnego hodowcy nutrii-pedofila i jego ofiary-jedenastoletniej dziewczynki mieszkającej w tej samej wsi. Pan Remigiusz stopniowo osacza dziecko, każe nazywać się wujkiem, mówi że jej zawsze pomoże, że nie musi się go wstydzić kiedy stoi na środku kuchni w samej spódniczce i skarpetkach... Udaje przyjaciela i posuwa się w swoich poczynaniach coraz dalej. Wykorzystuje samotność, strach, potrzebę miłości i ciepła, by zniewolić dziecko. Jeszcze kilka dni wcześniej Remigiusz zdawał się wręcz żebrać o jej uczucie i uwagę. Teraz wysługiwał się nią i pomiatał, jakby nagle straciła na wartości. Myjąc zostawione przez niego w zlewie talerze, pomyślała, że może powinna być dla niego milsza, ale na wspomnienie tamtej chwili, gdy zwalił się na nią i dyszał, prawie zwymiotowała.

,,Diabelski młyn" to bardzo dobra powieść obyczajowo-kryminalna poruszająca problem pedofilii, porwań, alkoholizmu, prostytucji, zdrad, samotnego rodzicielstwa, handlu noworodkami i innych szokujących tematów. Prawdziwi bohaterowie z krwi i kości, których można spotkać na ulicy w każdym mieście. Ta powieść bawi, przeraża, szokuje i sprawia, że nie można się od niej oderwać. Polecam na jesienny wieczór:)

Książkę można kupić w księgarni  

Tytuł: Diabelski młyn
Autor: Daria Orlicz
Wydawnictwo: HarperCollins Polska
Data wydania:19 września 2018
ISBN: 9788327640079
Liczba stron: 320
Kategoria: thriller/sensacja/kryminał
Cytaty: str. 32, 121

,,NĘDZNICY TOM I"-VICTOR HUGO

Źródło

1815 rok. Miasteczko Digne we Francji. Biskup Karol Franciszek Benvenuto Myriel oddaje pałac biskupi szpitalowi, a sam zamieszkuje w kilku izbach z siostrą i gosposią. Bierze datki od bogatych i rozdaje biednym. Pewnego dnia do miasteczka przybywa wypuszczony z więzienia Jean Valjean i tylko biskup przyjmuje go przychylnie, a gdy policja zatrzymuje w nocy Valjeana z zastawą stołową biskupa, ten mówi, że mu ją podarował i nie wnosi oskarżenia. Były więzień poruszony postawą biskupa postanawia zmienić swoje życie. 

W Paryżu Fantyna zostaje porzucona przez swojego partnera, z którym żyła w wolnym związku. Zostawia swoją córkę Kozetę u rodziny oberżystów koło Paryża i rusza do miasta w poszukiwaniu pracy. W stolicy rządzi szanowany mer Madeleine-nikomu nieznany przemysłowiec. Inspektor policji Javert nie ufa merowi i ciągle go obserwuje. 

Victor Hugo bardzo rozbudował postacie główne w powieści, ale też nie pominął drugoplanowych bohaterów. Wokół Jeana Valjeana umieścił Fantynę, Kozetę, Eponinę, biskupa i wiele innych postaci. Oprócz głównego bohatera-Valjeana szczególnie zapadła mi w pamięć postać biskupa Benvenuto, który nie zraża się odmowami ludzi i zawsze potrafi znaleźć słowa wpływające na zachowanie drugiego człowieka. Traktuje tak samo bogaczy i ubogich, jest taki sam dla ludzi z ,,towarzystwa" i dla prostaczków. Niczego nie potępiał pochopnie, bez uwzględnienia okoliczności. We właściwy dla siebie sposób osądza zjawiska zachodzące na świecie. Nie boi się nocy, niebezpiecznych dróg ani napaści. Zawsze łagodny, prosty, dokonuje wielkich i odważnych czynów choć ich nie dostrzega. We wszystkim sprawiedliwy, szczery, rozumny, pokorny i dobroczynny. Wierzy, że każdy najgorszy złoczyńca może zmienić się jeśli tylko tego zechce. 

W poruszający sposób autor przedstawił problemy społeczne. Panująca wszędzie bieda, a wręcz nędza. Bardzo duża śmiertelność. Matka Valjeana umiera na zaniedbaną gorączkę pokarmową, ojciec spada z drzewa i zabija się, a chłopcem zajmuje się starsza siostra, która jest wdową i ma siedmioro dzieci. Młodość upływa Valjeanowi na ciężkiej i źle płatnej pracy, nie ma czasu na miłostki. Strzyże drzewa, najmuje się do żniw, za robotnika, za parobka, za pastucha, do wszelkiej roboty. Jego siostra także pracuje jak tylko pozwala jej na to siódemka dzieci. Żałosną tę gromadę ujęła w swe kleszcze nędza i dławiła powoli. Nastała bardzo ostra zima. Jean nie miał roboty. Rodzina nie miała chleba. Ani kawałka. Dosłownie. Siedmioro dzieci. Jean, aby ratować dzieci włamuje się w nocy do sklepu i z rozpaczy kradnie bochenek chleba. Zostaje skazany za to na pięć lat galer. Za kilkakrotne próby ucieczki dostaje dodatkowe lata i w sumie uwięziony jest przez dziewiętnaście lat. Przejmujące, rozpaczliwe i niesprawiedliwe ...

Realizm, romantyzm, przygoda, elementy kryminału, dygresje filozoficzne i wspaniale przedstawione tło historyczne to elementy, które można odnaleźć w powieści Victora Hugo. Wspaniała fabuła, piękny język, rozbudowane postacie bohaterów i ich wewnętrzne zmagania, walka dobra ze złem, bogactwo i nędza, barwny obraz dziewiętnastowiecznego Paryża, a do tego mnóstwo refleksji i zadumy po przeczytaniu książki. Serdecznie polecam:)

Tytuł: Nędznicy. Tom 1
Autor: Victor Hugo
Tłumaczenie: praca zbiorowa
Cykl: Nędznicy (tom 1)
Wydawnictwo: Wydawnictwo MG
Tytuł oryginału: Les Miserables
Data wydania:19 września 2018
ISBN: 9788377795026
Liczba stron: 600
Kategoria: klasyka
Cytaty: str. 19, 69

,,MIASTO W MORZU I INNE UTWORY POETYCKIE"-EDGAR ALLAN POE-RECENZJA PRZEDPREMIEROWA

Źródło

Za życia Edgar Allan Poe (1809-1849) nie doczekał się pełnego uznania, kołtuńskie społeczeństwo odtrąciło go i nie doceniło twórczości. Dopiero kilkadziesiąt lat od śmierci utrwaliła się legenda tego amerykańskiego poety. 

Poe był wyjątkowo nielubiany w Nowej Anglii, gdyż w swoich artykułach, esejach i recenzjach nie ukrywał pogardy dla tamtejszego środowiska intelektualnego, podśmiewywał się  z kręgów i koterii, wyszydzał moralną żarliwość transcendentalistów. Był człowiekiem pełnym skrajności. Z jednej strony czuły i kochający mąż i zięć oraz dobry przyjaciel; świetny nowelista i poeta. Z drugiej strony człowiek o trudnym charakterze, poważnie skonfliktowany z ojczymem, złośliwy i niesprawiedliwy recenzent. Jak pisze w posłowiu Maciej Płaza Poe ze swoją posępną twórczością, tragiczną biografią, skłonnością do pijaństwa oraz żałosną śmiercią stał się patronem dekadentów.

Największy rozgłos przyniósł Poemu opublikowany w 1845 roku poemat Kruk, który przedrukowywano, recytowano w salonach literackich, parodiowano i czytano wszędzie. Do tej pory jest to najbardziej znany utwór poety i jeden z najsławniejszych wierszy w dziejach literatury, a tytułowy kruk jest posłańcem śmierci. Natchniona poezja Poego jest precyzyjna formalnie, inspirowana twórczością współczesnych mu romantyków, a jednak nadal oryginalna. W wierszach odnaleźć można tęsknotę za nieokreślonymi ideałami, romantyczną miłość do kobiecości, ale też ranę sieroctwa, gdyż poeta w dzieciństwie został sierotą. Jego poezja dąży do jak największej melodyjności. W wierszu Baśń Poe idealizuje swój okres dzieciństwa i żali się, że nie może powrócić już do barwnych i magicznych lat młodości. Dużo wierszy odnosi się do licznych kobiet w życiu Poego. W utworach tych są frazy o miłości romantycznej i erotycznej, radości i nadziei, szczęściu i wdzięczności. Niezwykle osobisty jest sonet Do matki przeznaczony dla teściowej, która zastępowała poecie matkę. Miłość Poemu kojarzyła się ze śmiercią, bo wszystkie kobiety, które kochał przedwcześnie umierały. W wierszach przebija się koszmar żałoby i lęk przed zapomnieniem ukochanej, choć takie rozpamiętywanie sprawia ból. W utworze Dzwony pokazuje, że życie nieuchronnie zmierza do śmierci. Cały tomik zawiera 29 utworów w klasycznych przekładach m. in. Włodzimierza Lewika, Antoniego Lange i Zenona Przesmyckiego.

Poezja Edgara Allana Poego jest eteryczna, baśniowa, fantastyczna, gotycka, a zarazem odzwierciedla życie poety, jego wzloty i upadki, marzenia, tęsknoty i udręki. Wiersze przepełnione są smutkiem, los nie szczędził poecie upokorzeń, a ledwie czterdziestoletnie życie zakończyło się nagle i w tajemniczych okolicznościach. Utwory Poego można czytać pomimo upływu lat. Wydawnictwo Vesper wydało po raz pierwszy w Polsce dwujęzyczny wybór wierszy poety, a do tego opatrzony ilustracjami niemieckiego artysty Hugo Steinera-Praga i posłowiem Macieja Płazy.

PREMIERA 17 PAŹDZIERNIK 2018 

Wydawnictwo: Vesper
Tłumaczenie: zbiorcze
Data wydania: październik 2018
ISBN: 978-83-7731-307-7
Oprawa: twarda
Format: 140x205 mm
Liczba stron: 144
Cena: 29,90 zł
Ilustracje: Hugo Steiner-Prag
Cytaty: str. 142

,,ŻYCIE. SPOSÓB UŻYCIA"-MARIAN PILOT

Źródło

Czytając zapowiedź i fragment książki ,,Życie. Sposób użycia" Mariana Pilota czułam, że będzie to niezwykle oryginalna i zarazem bajkowa lektura. Po przeczytaniu wszystkich opowiadań zawartych w tomie muszę przyznać, że moje przeczucia były słuszne.

Marian Pilot to powieściopisarz, nowelista, poeta, eseista, dziennikarz, scenarzysta filmowy, autor słuchowisk i leksykograf. Opublikował m. in.: powieści ,,Pióropusz", ,,Osobnik", ,,Niebotyki", tom opowiadań ,,Pantałyk", nowelę ,,Zawodna zabawka albo Vin d'adieu, słownik ,,Ssapy, szkudły, świętojanki:słownik dawnej gwary Siedlikowa, eseje etnograficzne ,,Nowy matecznik" oraz poemat hybrydowy ,,Dzikie mięso".

Tom zawiera cztery opowiadania: ,,Końskie jatki", ,,W butach", ,,Bitnik Gorgolewski" i ,,Tam, gdzie much nie ma" albo Brzydactwa". Bohaterowie tych opowiadań są bardzo ciekawi i wyraziści, zapadają w pamięć. Starzejący się aktor grający konia w postmodernistycznej sztuce w Teatrze na Targówku, gdzie rządzi młody, energiczny, ambitny, entuzjastyczny i maniakalny Raciborski. Aktor przełamując swoje słabości, odrazy i niechęci usilnie ćwiczy koński chód. Aura pobliskiego bródzieńskiego cmentarza działa na niego deprymująco, gdyż z racji wieku napełnia jego głowę ponurymi myślami. Zbieszona wisielcza wyobraźnia z cyrkowym bezwstydem galopować poczynała-na oklep na moim trupie. Aktor trwoży się, że jego ciało niedługo nazbyt będzie odarte z powabu, nazbyt będzie niekształtne i cuchnące zgnilizną. Pogrąża się w pokrętnościach i zboczeniach. Dręczy się swoją niepowagą, gani za wypłoszowatość wyobraźni. Czarnymi myślami doprowadza się do duchowej ruiny i tylko nienawiść do Raciborskiego przynosi mu ukojenie. Kolejny bohater, który zwrócił moją uwagę, to muzyk Pietrek Pelc. Muzyka to jego żywioł. Gra na trąbce, grzebieniu, organkach, na listku brzozy, źdźble trawy, na piszczałce z wierzby. Aż po kres swojego życia gra na czym się tylko da. Krysi zbrzydło wszystko. Ojczenasz ona nam nie mówi, zdrowaś za sobą nie każe powtarzać i nawet anielestróżu tylko najmądrzejsi z nas umieją, bo niczego ona nie mówi, tylko: że zbrzydło. Od nie wiedzieć jakiego czasu miała ona na języku jedno: brzydaków i brzydactwo. Poczynania bohaterów zadziwiają, przerażają, a czasem wydają się z granicy jawy i snu.

We wszystkich opowiadaniach przewija się motyw śmierci. Zaskoczyły mnie nietypowe i sugestywne opisy  poczynań kostuchy-śmierdu-śmierciuchy, pani gnojowicznej, dziewki z chlewa skrofulicznej. Śmierć nie zna łaski, co to litość nie wie, miłosierdzia nie ma, nienażarta, nienasycona, połaszczy się na najmniejszy skrawek żywego mięsa.... Śmierć, śmierducha przemogła niewczesnego buntownika, wzięła go pod obcas, połamała krzyże, żyć musi w hańbie i upodleniu, w porucie, robaczywym życiem hycla, co go psi jedzą, wygryźli mu rozum, wygryzą mu jajca. 

Wszystkie opowiadania są pełne malowniczych, przepięknych opisów przyrody, wydarzeń, ludzi, zwierząt i czynności dnia codziennego np. świniobicia, a także baśniowych dziadów, wyrwidębów, grajków i innych stworów. Pachniało pełnym żabiskrzeku stawkiem, zimnym korzeniem tataraku, nasiąkniętym wodą rzemieniem, mokrymi chmurami może nawet pachniało, deszczową krzemienną wodą, czystym też, omytym przez pioruny powietrzem, wiatrem jak spod wiatracznej śmigi, przyprawionym śrutą i żarnową mąką. Trudno mi się powstrzymać przed umieszczaniem kolejnych cytatów, bo są niesamowite i jest ich całe mnóstwo, ale dodam już ostatni określający, jak autor opisał porażenie oczu przez słońce: Łzawiły porażone słomianym blaskiem żytnich przestworzy oczy. Dla mnie to mistrzostwo frazy!

Życie jest niebywałe i proza Mariana Pilota jest tak samo zaskakująca i niezwykła. Może to baśń? Może dawne gusła? A może dziwaczne sny przeplatające się z groteską? Świat z opowiadań autora widziany jest jakby przez szkło powiększające-wyolbrzymiony, z jednej strony straszny, a z drugiej jednak piękny, a do tego okraszony barwnym i soczystym językiem. Dla mnie mistrzostwo frazy, groteski, klimatu realizmu magicznego. Oryginalna, niebanalna, wysmakowana proza. Polecam:)

Tytuł: Życie. Sposób użycia
Autor: Marian Pilot
Wydawnictwo: Wydawnictwo Literackie
Data wydania:12 września 2018
Liczba stron: 539
ISBN: 9788308065723
Cytaty: str. 9, 14, 16,160,170, 223, 235, 454

Kategoria: literatura współczesna

,,OMEN"-DAVID SELTZER

Źródło

Biblia to skarbiec pełen ukrytych przesłań, przepowiedni i życiowych mądrości. David Seltzer w Księdze Objawienia znalazł inspirację do napisania scenariusza do filmu ,,Omen". Książka ,,Omen" nie powstałaby, gdyby nie film Richarda Donnera. Poza drobnymi różnicami powieść Saltzera jest prawie odzwierciedleniem scenariusza.

Amerykański ambasador w Wielkiej Brytanii Jeremy Thorn i jego żona Katherine od wielu lat bezowocnie starają się o potomka. Kiedy nowo narodzony synek umiera Thorn po kryjomu adoptuje dziecko, którego matka zmarła podczas porodu i pokazuje żonie jako ich własne. Wokół ich syna od najmłodszych lat mają miejsce tajemnicze wydarzenia, a Jeremy Thorn stara się je rozwikłać i zapobiec kolejnym.

Opowieść Davida Seltzera powiązana jest z okultyzmem i satanizmem. Sataniści jątrzą i destabilizują sytuację w wielu krajach, szerzą nienawiść i chaos, poczucie zagrożenia aż do chwili, gdy na świecie pojawi się Antychryst i zbierze owoce aktywności satanistów. Antychryst ma się wyłonić z politycznego zamętu i upadającej demokracji oraz zagrożeń związanych z produkcją broni atomowej. Sfera spiskowa splata się z polityczną. Antychryst, czyli Damien rodzi się w rodzinie wpływowego polityka-Thorna, który z czystej dobroci serca popełnił katastrofalny w skutkach błąd, gdy jego własne dziecko  umarło po przyjściu na świat, a on za namową księdza Spilletto przyjął podrzutka i przedstawił go jako swojego syna. 

Damien jest bohaterem negatywnym, a przy tym zupełnie niewinnym. Rodzi się szóstego czerwca o szóstej rano, a jak wiadomo strach przed liczbą 666 jest ogromny, bo to liczba Antychrysta. Nie jest świadomy swojego pochodzenia i przeznaczenia. Jest całkowicie bezbronny, a jednocześnie zły. Nie da się unicestwić Antychrysta, który jest w jego genach, bez zabijania małego dziecka, a w otoczeniu Damiena przytrafiają się nagłe i malownicze śmierci. 

Charakterystyka Thorna jest w powieści pogłębiona. Czterdziestodwuletni ambasador jest bardzo blisko z prezydentem Stanów Zjednoczonych, z którym razem studiował ekonomię. Pochodzi z katolickiej rodziny, choć nie jest zbyt wierzący. Jest odpowiedzialny, szlachetny i mocno stąpa po ziemi. Rewitalizuje najbiedniejsze dzielnice i udziela małych kredytów wszystkim zdolnym i potrzebującym. Posiada wyjątkowy talent, w którym łączy się umiejętność gromadzenia pieniędzy i poczucie odpowiedzialności za tych , co pieniędzy nie mają. Swoją żonę zna prawie od dziecka i już w wieku siedemnastu  lat zdradza ona objawy niestabilności psychicznej, ale Thornowi odpowiada rola opiekuna. Gdy zaczyna dużo podróżować jako polityk Katherine czuje się samotna, porzucona i odizolowana od świata. Nie może utrzymać ciąż i Jeremy rozumie, że jeśli nie będą mieli dziecka jego żona całkowicie się załamie.

,,Omen" to klasyczna powieść o mrocznym i złowrogim klimacie oraz ciągle zmieniającej się akcji. Wyraziści, a czasem nawet ekscentryczni bohaterowie, sataniści i okultyzm, zagrożenie i próba zapobieżenia nieszczęściom. Czyta się bardzo dobrze, a książkę zdecydowanie polecam wielbicielom horrorów.

Tytuł: Omen

Autor: David Seltzer

Tłumaczenie: Lesław Haliński

Wydawnictwo: Vesper

Tytuł oryginału: The Omen

Data wydania: wrzesień 2018

ISBN: 9788377313152

Kategoria: horror
Cytaty: str. 14

,,PRZEŹROCZYSTE GŁOWY"-DANIEL ODIJA

Źródło

O książkach dziennikarza, prozaika i animatora kultury Daniela Odiji słyszałam same pozytywne komentarze i oczywiście chciałam z tego powodu poznać jego twórczość. Wybrałam na początek najnowszą książkę ,,Przeźroczyste głowy".

Opowiadania w tej książce przedstawiane są z perspektywy dzieci, młodzieży i osób dorosłych, a wspólnym motywem jest jakieś ważne wydarzenie, słowa lub gest, które sprawiają, że w życiu bohatera następuje przemiana. Autor z różnorodności dnia codziennego układa niezwykłe opowieści. Inspiracją dla niego są sensacyjne doniesienia o ucieczkach i brutalności wojny, zwykła praca zarobkowa i zgiełk uliczny, rodzinne kłótnie i harmider bazaru, dziecięce przyjaźnie i wrażliwość.  Jak wzorowy gawędziarz podaje na tacy słowa do schrupania, połknięcia i popicia rzeką zdań. By trwała opowieść, jaką snuli praprzodkowie przy ogniskach, a która dziś mknie światłowodami wirtualnej współczesności. 

Jacy są bohaterowie tych opowiadań?

Na przykład Daniel żyjący z renty i pracy rodziców. Zbiera puszki, by kupić za nie papierosy. Chodzi po świecie krokiem zwichniętym kolorowymi pigułkami, które łyka, by nasz świat stał się jego światem. Przed oczami tasują mu się dwa światy i sprawiają, że wszystko kręci mu się w mózgu. Osiemnastolatka jadąca stopem po Europie z grupą przyjaciół ucieka śmierci za życia i po latach uświadamia sobie prawdziwą skalę niebezpieczeństwa jakie jej groziło podczas podróży. Chłopiec chory na raka, który  chce tak jak jego rówieśnicy grać w kosza, biegać i kąpać się w jeziorze, choć mu nie wolno. Osiemnastolatek uzależniony od narkotyków, leków i alkoholu, który pije niezmiennie i systematycznie, by jak najdłużej czuć otumanienie i nie zdawać sobie sprawy z tego co robi. Samotny kierowca tira zmagający się z wyrzutami sumienia, zagłuszający samotność bluesem i książkami czytanymi na postojach. Kobieta samotna pośród tłumu, bo nikt nie potrafi wniknąć w jej szaleństwo i kobieta pragnąca dziecka, którego nie może mieć. Bohaterowie są bardzo różni, podobnie jak ich doświadczenia i tajemnice.

W ,,Przeźroczystych głowach" przelewają się zwykłe-niezwykłe opowieści poszczególnych bohaterów, plotki powtarzane z ust do ust, przeplatają się narodziny i śmierć, narzekania z wychwalaniem, wybaczenie z przekleństwem, nuda z euforią, zabawne wydarzenia z nieszczęściami, głośne okrzyki z ciepłem spokoju, miłość z nienawiścią, namiętność z sennym nastrojem. Zaglądamy w głowy bohaterów jakby były przeźroczyste i poznajemy ich przeszłość, teraźniejszość i marzenia na przyszłość. Czasem jeden moment wystarczy, by odmieniło się ich życie, a wspomnienia przestały być przekleństwem. Oryginalna proza zmuszająca do zadawania pytań o myśli, rozterki, marzenia i kwintesencję życia. Moje pierwsze spotkanie z twórczością autora uważam za udane i na pewno sięgnę teraz po kolejne powieści:)

Tytuł: Przezroczyste głowy

Autor: Daniel Odija

Wydawnictwo: Wydawnictwo Literackie

Data wydania:19 września 2019

ISBN: 9788308065631

Liczba stron: 204

Kategoria: literatura współczesna
Cytaty: str. 6-7, 9, 

,,WIELKIE NADZIEJE"-CHARLES DICKENS

Źródło

Anglia, XIX wiek. Filip Pirrip, w skrócie Pip nie zna matki ani ojca, wychowuje go o dwadzieścia lat starsza siostra i szwagier kowal. Pewnego dnia mały Pip spotyka na cmentarzu mężczyznę, który uciekł z galer. Przynosi mu po kryjomu ukradzioną ze spiżarni siostry żywność i pilnik do przepiłowania kajdanek zabrany z warsztatu szwagra Joego. Pip ma początkowo wyrzuty sumienia, że okradł rodzinę, aby pomóc obcemu mężczyźnie, ale zbieg okoliczności uwalnia go od tego. Pip rośnie i jako młodzieniec pomaga w warsztacie szwagra. Wkrótce też po raz pierwszy się zakochuje w Estelli wychowywanej przez starą i bogatą pannę Havisham. Podarunek od nieznajomej osoby pozwala mu rozpocząć edukację w Londynie, ale szybko traci podarowane pieniądze i musi sam zarabiać na swoje utrzymanie. 

Charles Dickens w swoisty sposób ukazuje przemiany zachodzące w bohaterach pod wpływem podejmowania życiowych decyzji.  Pip nie zaznał od siostry  czułości, był ciągle karcony, straszony, bity, pozbawiany jedzenia i picia. Rozumiał, że siostra ma kapryśne i burzliwe usposobienie, że niesprawiedliwie się z nim obchodzi i z tego powodu stawał się coraz bardziej skryty i drażliwy. Strach dziecka doprowadził do nieporozumień i źle podjętych decyzji. Do szwagra Joego Pip był przywiązany od najmłodszych lat i obawa przed utratą jego zaufania i niemożność spojrzenia mu prosto w oczy, jako swojemu najlepszemu towarzyszowi i przyjacielowi, sprawiła że nie powiedział mu prawdy na temat zbiega. Zabrakło mu odwagi, by postąpić tak, jak należało, ale zabrakło mu także odwagi, by uniknąć czynu, choć uważał go za zły. Nieoczekiwany prezent od darczyńcy sprawia, że Pip porzuca zawód kowala, którego się uczył i wyjeżdża do stolicy. Stopniowo zaczyna się wstydzić swojego pochodzenia i zrywa stosunki z rodziną. Fortuna jednak kołem się toczy i pieniądze jak łatwo przyszły tak samo łatwo znikły, a Pip musiał podjąć pracę i przewartościować swoje życie.

,,Wielkie nadzieje" to piękna powieść o dojrzewaniu i przemianie moralnej pod wpływem życiowych doświadczeń. To także opowieść o marzeniach, nadziejach na odmianę losu, złudzeniach i dokonywaniu życiowych wyborów. Autor w swój wyjątkowy sposób pokazuje, że na wszystko w życiu trzeba zapracować, bo nic nie przychodzi łatwo i bez wysiłku. Klasyka w najlepszym wykonaniu-piękny język, interesujący bohaterowie i aura bajkowości. Polecam:)

WPISY POWIĄZANE:
 ,,Klub Pickwicka"-Charles Dickens
,,Maleńka Dorrit"-Charles Dickens

Tytuł: Wielkie nadzieje
Autor: Charles Dickens
Tłumaczenie: Antoni Mazanowski
Wydawnictwo: Wydawnictwo MG
Tytuł oryginału: Great Expectations
Data wydania: 22 września 2018
ISBN: 9788377794982
Liczba stron: 425
Kategoria: klasyka