Magia w każdym dniu: ,,ALPINIŚCI STALINA"- Cédric Gras

1920 rok. Syberia, Krasnojarsk. Do domu Iwana Abałakowa, majętnego kupca wchodzą żołnierze armii bolszewickiej z rozkazem aresztowania. Nowa władza często dokonuje doraźnych egzekucji popleczników mieszczaństwa i tym razem groźba śmierci zawisła nad rodziną Abałakowów. Czternastoletni Witalij i trzynastoletni Jewgienij próbują nie dopuścić do wyprowadzenia wuja, który przygarnął ich pod swój dach, gdy zostali sierotami. Czerwonogwardzista w takiej sytuacji postanawia aresztować też nastolatków... Tak rozpoczyna się opowieść o braciach Abałakowach, którą snuje Cédric Gras, francuski pisarz i podróżnik przemierzający przez dziesięć lat tereny byłego Związku Radzieckiego. Za książkę ,,Alpiniści Stalina" otrzymał francuską nagrodę dziennikarską Albert Londres Prize.

Cédric Gras uznał za swój obowiązek zgłębienie historii braci Abałakowów i uchronienie jej przed zapomnieniem. Korzystając z różnych źródeł m. in. z zachowanych dzienników Jewgienija, artykułów prasowych, materiałów z archiwów, odkrywa niezwykłą historię braci i światowego alpinizmu. Z wielką pasją odkrywa kolejne fragmenty z życia Witalija i Jewgienija. Pierwsze wyprawy wspinaczkowe w okolice Stołb, gdzie jak twierdzi autor, wciąż czuć opiekuńcze cienie braci, którzy dorastali przywarci do skały, rzucając wyzwanie grawitacji, wykonując figury akrobatyczne tuż przy krawędzi. Opisuje Jewgienija, artystę, wspinacza akrobatę, bohatera bez skazy i Witalija, inżyniera, mruka, skazańca u bram łagru. Pokazuje jak bracia wtapiają się w tłum budowniczych komunizmu i przedstawiają siebie jako dawno osieroconych kozackich synów. Wskazuje na to, jak dochodzi u nich do wewnętrznego przetasowania, gdy Witalij poświęca się sprawie postępu, bo ZSRR potrzebni są przodownicy pracy i wizjonerscy konstruktorzy oraz jak Jewgienij aspiruje do awangardy, gdyż trwa rewolucja kulturalna i młodszy z braci odkrywa kręgi moskiewskiej bohemy.

To czego dokonali bracia Abałakowie zrobiło na mnie ogromne wrażenie. Podziwiam ich nie tylko za dorosłe osiągnięcia, ale także za tygodniowe wspinaczki w dziewiczych masywach górskich Ałtaju i Syjanów, które ich ukształtowały. Za podróżniczy bakcyl i młodzieńcze wypady podczas, których uczyli się orientacji w terenie obserwując gwiazdy lub posługując się kompasem, spędzali noce na gołej ziemi rozgrzewanej tylko ciepłem ogniska i pływali tratwą po zmrożonej rzece. Za wspinaczki w górach Kaukazu, gdzie nie mieli na czym stopić śniegu w czasie siarczystego mrozu, by ugasić pragnienie, gdzie za wyposażenie służyły im liny strażackie, a mimo to jako pierwsi Rosjanie wspieli się na szczyt i zaczęli budować swoją legendę w alpinizmie.

Świat Abałakowów odszedł w zapomnienie, a jedyne skojarzenie, jakie wywołuje ich nazwisko, to wynalazek Witalija, czyli system do łatwego mocowania liny na lodowej ścianie zwany abałakowem. Cédric Gras stara się trzymać prawdziwej wersji wydarzeń, zachowywać krytyczność wobec źródeł radzieckich, ale też unikać ich kwestionowania. Mam wrażenie, że udało mu się rzucić nowe światło na młodość Abałakowów, inne niż oficjalne ukrywające niewygodne dla władzy radzieckiej epizody z życia alpinistów.

Cieszę się, że poznałam tę niezwykłą historię Witalija i Jewgienija Abałakowów, a książkę polecam szczególnie miłośnikom gór, alpinizmu i ciekawych biografii, a jednocześnie zapraszam do zapoznania się z innymi ciekawymi publikacjami z księgarni Tania Książka:)