,,PIERWSZY CZŁOWIEK"-JAMES R. HANSEN-ZAPOWIEDŹ

plakat filmowy/UIP

Książka, na podstawie której powstał film z Ryanem Goslingiem!

Pierwszy człowiek Jamesa R. Hansena 

Premiera już 17 października!

19 października na ekrany kin wejdzie niekwestionowany blockbuster – produkcja na podstawie książki Jamesa Hansena First Man: A Life Of Neil A. Armstrong. W roli głównej występuje Ryan Gosling. W pozostałych rolach m.in.: Claire Foy, Jon Bernthal, Corey Stoll, Jason Clarke. Reżyserem filmu jest Damien Chazelle (La La Land). Autorem scenariusza jest Josh Singer (Spotlight). 

Pierwszy człowiek to napisana przystępnym językiem, fascynująca, międzypokoleniowa i ponadczasowa opowieść o potędze ludzkiego umysłu i sile wytrwałości. 

Imponująca ilość szczegółów w biografii Armstronga zebrana nadzwyczaj rzetelnie przez J. Hansena paradoksalnie dodaje biografii niespotykanej lekkości i pozwala odtworzyć obraz Armstronga jako człowieka na wskroś autentycznego, pełnego pasji, odpowiedzialności i oddania nie tylko sprawom ojczyzny, ale ludzkości w ogóle. Hansen obala mity, weryfikuje legendy, patrzy na Armstronga jak na człowieka, a nie ikonę. 

Wielkim walorem Pierwszego człowieka jest również rozległa panorama społeczno-kulturowa nie tylko Stanów Zjednoczonych. Hansen doskonale rekonstruuje atmosferę wielkiej mentalnej przemiany świata od lat 60. - kiedy to tektoniczne ruchy historii pchnęły ludzkość na zupełnie nowe tory. Pierwszy człowiek jest również kopalnią wiedzy o sposobie funkcjonowania i historii przemysłu kosmicznego - obecnie jednej z najbardziej rokujących gałęzi rynku i wciąż niezrealizowanego snu człowieka o podróżowaniu poza czasem i przestrzenią.

Pierwszy człowiek

James R. Hansen

przekład: Patryk Gołębiowski, Andrzej Leszczyński

premiera: 17 października

Planujecie obejrzeć film czy przeczytać książkę?

,,PRZEBŁYSK. DOOKOŁA ŚWIATA, DOOKOŁA SIEBIE"-ROBERT RIENT-ZAPOWIEDŹ

Źródło

Wyprowadził się z Warszawy, spakował plecak i zdecydował wyruszyć w samotną podróż do najdalszych zakątków świata, żeby zgubić siebie i ponownie odnaleźć.

Szlak prowadzi koleją transsyberyjską przez lodowatą Rosję, dalej przez upalną Tajlandię, kolorową Malezję, baśniową Nową Zelandię, tajemnicze Peru i Wyspy Wielkanocne. Jednak w poszukiwaniu siebie przeszkadza mu ciało z jego uciążliwą psychosomatyką, krępująca bliskość ludzi i podstępne pułapki zastawiane przez rozgadany umysł, który staje się jego głównym kompanem. Umysł obarczony wiedzą i doświadczeniem, trenowany przez lata w terapii, medytacji i szamańskich praktykach co chwilę podsyła podróżnikowi myśl, że traci czas, donikąd nie zmierza, niczego nie osiąga.

Poruszająca i intymna opowieść Rienta prowadzi przez intensywny lęk, sen o przebudzeniu i najgłębsze pragnienia, za które gotowi jesteśmy zapłacić każdą cenę. To również sensualna kronika egzotycznych smaków, zapachów, fotografii, wzruszeń i najważniejszego - pojednania.

Jesteście zainteresowani tą książką?

,,KOBIETY WYWIADU"-PRZEMYSŁAW SŁOWIŃSKI

Źródło

Wywiad to głównie domena mężczyzn, ale od wieków korzystano też z usług kobiet agentów, bo wszyscy wiedzieli doskonale, że kobiety idealnie przełamują opór mężczyzn i jak trzeba, to potrafią wydobyć od nich określone tajemnice. Wszystkie wywiady i kontrwywiady świata z całą bezwzględnością, lekceważeniem uczuć i emocji, tych którzy znaleźli się w ich polu zainteresowania korzystają z misternych sekspułapek.

Przemysław Słowiński w książce ,,Kobiety wywiadu" przedstawił sylwetki piętnastu niezwykłych kobiet pracujących w wywiadzie. Anna Chapman nazywana przez rosyjską prasę Agentką 00Sex czy Agent 90-60-90 po zdekonspirowaniu w USA w 2010 roku wróciła do Moskwy i bryluje na salonach. Szybko stała się częścią rosyjskiej popkultury. Izabella Horodecka wychuchana, wychowana w cieplarnianych warunkach dziewczyna z dobrego domu trafiła do oddziału bezlitosnych zawodowych zabójców. Christine Keeler w politycznej historii Wielkiej Brytanii zapisała się jako wyjątkowo przebiegła i bezwzględna femme fatale. Doprowadziła do jednej dymisji sekretarza stanu, do jednego samobójstwa i do upadku jednego rządu. Mathilde Carré czuła się w roli agentki znakomicie. Jej praca wymagała pomysłowości, była urozmaicona i podniecająca. Jej słabym punktem była jednak chorobliwa zazdrość, która ostatecznie jej zaszkodziła. Zaskoczyło mnie, że Coco Chanel pracowała dla hitlerowców. W czasie niemieckiej okupacji zakochała się w baronie von Dincklage i to on zwerbował ją do pracy w niemieckim wywiadzie. Francuski ruch oporu umieścił ją na liście kolaborantów i wydał na nią wyrok śmierci, ale poza tym nie była przez nikogo niepokojona. Przez około sześćdziesiąt lat wywierała ogromny wpływ na paryski świat mody nie przejmując się niczym. Jedną z niezwykłych agentek w historii służb specjalnych była hinduska księżniczka Noor Inayat Khan, która nie chciała używać broni palnej nawet w sytuacjach kiedy mogła uratować jej życie. Do dzisiaj historycy toczą spory czy Helena Mathea była zdrajczynią czy niewinną ofiarą komunistycznej propagandy. Życiorys Zofii Rapp był tak nieprawdopodobny, aż trudno uwierzyć, że to, co przeżyła wydarzyło się naprawdę. Karolina Rzewuska była kochanką Puszkina i Mickiewicza oraz agentką carskiej policji, która niszczyła bez wahania polskich patriotów. Zdolności improwizacji Krystyny Skarbek przeszły do legendy tajnych służb, a Ian Fleming zainspirowany jej dokonaniami stworzył pierwowzór Vesper Lynd, kobiecej bohaterki Casino Royale pierwszej powieści o Jamesie Bondzie. Violette Szabo przedkładając zemstę nad macierzyństwo, jako młoda wdowa wstąpiła w szeregi SOE. Z miłości do Jerzego Sosnowskiego polskiego ułana Benita von Falkenhayn dała się zwerbować do siatki agentów. Jedyną kobietą pośród cichociemnych była Elżbieta Zawacka. Mata Hari tuż przed śmiercią posłała dwunastu stojącym na wprost niej z wymierzonymi karabinami młodym żołnierzom całusa, jakby na pożegnanie.

Były pociągające, piękne, inteligentne, sprytne, niebezpieczne, seksowne i podejmowały się szpiegostwa, by zaznać przygody, by zdobyć fortunę, by dokonać zemsty, bo uważały, że spełniają patriotyczny obowiązek lub zakochały się w mężczyźnie pracującym w wywiadzie. Podejmowały się  najbardziej niebezpiecznych zadań, balansowały na granicy życia i śmierci. Ich życiorysy to gotowe scenariusze filmowe, a książkę Przemysława Słowińskiego czyta się jak najlepszą powieść historyczno-sensacyjną. Serdecznie polecam:)

WPISY POWIĄZANE:

,,Kobiety despotów"-Przemysław Słowiński
,,Nikola Tesla. Władca piorunów"-Przemysław Słowiński, Krzysztof. K. Słowiński,

Tytuł: Kobiety wywiadu
Autor: Przemysław Słowiński
Wydawnictwo: Fronda
Data wydania: 20 lipca 2018
ISBN: 9788380793675
Liczba stron: 360
Kategoria: biografia/autobiografia/pamiętnik
Cytaty: str. 94, 109, 324

,,TRWAJ PRZY MNIE"-ELIZABETH STROUT-ZAPOWIEDŹ

Źródło

Strout udaje się uchwycić tajemniczą mieszankę nadziei 

i smutku. Z rozdzierającą serce jasnością widzi wszystkich zranionych ludzi 

z kart powieści. Obdarza ich zrozumieniem i daje im nadzieję na odkupienie.

"The Washington Post"

Pastor Tyler Caskey wiedzie życie wypełnione ciężką pracą i miłością do Boga. Sam gorliwie ją w sobie pielęgnuje i prowadzi wiernych ku jej źródłom. Przez większość doby obmyśla kazania, których nigdy nie odczytuje z kartki ani nawet nie posługuje się notatkami. Przystojny, skromny i wielkoduszny cieszy się estymą w West Annet - małym miasteczku w Nowej Anglii. Wzbudza zainteresowanie i troskę tym większe, że niedawno zmarła jego żona i osierociła dwie córeczki. Pastor sam wychowuje Katherine, młodsza Jeannie pozostaje pod opieką babci. Starsza córka zaczyna dziwnie się zachowywać w przedszkolu, do tego cierpi na nawracające bóle brzucha. Społeczność West Annet początkowo okazuje wsparcie i zrozumienie pastorowi. Jednak z czasem małomiasteczkowa podejrzliwość i żądza sensacji biorą górę nad rozsądkiem i szczerością serca. Kiedy nagle znika gospodyni Connie Hatch, wszyscy zaczynają szeptać o domniemanym romansie pastora i jego pomocnicy. Mieszkańcy West Annet nawykli do tego: ziemia i pory roku zmieniały się pospołu i jeśli pogoda i żywioły utrudniały życie, cóż, trudno, tak ma być i jest, to wszystko. Jeżeli niektórzy z nich wierzyli w istnienie diabła, powiedzieliby, że diabeł mieszka w bezczynności. A oni nie byli bezczynni. (...) Zniknięcie Connie Hatch wywołało zamęt i pobudziło do rozmów, które dla niektórych były ekscytujące, ale nikogo nie odciągnęły od zajęć. Z wyjątkiem Tylera Caskeya.

Trwaj przy mnie

Elizabeth Strout

Przekład: Agnieszka Wyszogrodzka-Gaik

Premiera: 19 września

Ma ktoś ochotę przeczytać tę powieść?

,,OSIEM MINUT"-DARREN O'SULLIVAN

Źródło

2016 rok. Dworzec kolejowy w March, Cambridgeshire. Na skraju peronu stoi mężczyzna bez butów i lekko się chwieje. Pada mżawka, jest chłodno. Sara wchodzi na dworzec i siada na ławce, zapala papierosa i przygląda się tajemniczemu człowiekowi na peronie. Zastanawia się, dlaczego stoi tak blisko przejeżdżającego pociągu...czyżby chciał popełnić samobójstwo? Sara przez przypadek ratuje Chrisa przed skokiem pod pociąg, czuje się coraz bardziej zaintrygowana małomównym mężczyzną, który wkrótce staje się jej obsesją. 

Wybierając tę powieść do czytania zasugerowałam się opisem na okładce, miał być thriller, ale po jej przeczytaniu bardziej określiłabym tę książkę jako obyczajową z niewielkimi elementami thrillera. Wydarzenia poznajemy z perspektywy Sary i Chrisa. Sara od dziesięciu lat związana jest z Johnem, który od roku ją zdradza i wykorzystuje. W końcu kobieta rozumie, że nic w tym związku już nie będzie jak dawniej, jej miłość nie wystarczy, by naprawić relacje. Czuje się zmęczona i wykorzystana, straciła wiele lat na związek bez przyszłości. Po rozstaniu z Johnem chce tylko, aby wszyscy zostawili ją w spokoju, jednak kiedy ratuje Chrisa przed popełnieniem samobójstwa myśl, że ktoś może kochać tak bardzo, że nic innego dla niego nie istnieje sprawia, że coś przyciąga ją do tego mężczyzny. Wie, że nie może pozwolić, by był sam. Robi wszystko, aby pomimo jego niechęci skłonić go do rozmowy i zwierzeń. Wierzy intuicyjnie, że pod twardą skorupą ukrywa się dobry człowiek, który chce wydostać się na powierzchnię, ale trzeba mu pomóc. Chris obiecał żonie Julii, że dołączy do niej. Wspomina życie z nią-pierwsze spotkanie, rozmowy, uśmiechy, pocałunki i wspólne noce. Bardzo cierpi po jej śmierci i za wszelką cenę stara się zatrzymać w pamięci zacierający się obraz Julii. Niszczy przedmioty w domu, samookalecza się, bo tylko wtedy czuje przez chwilę przyjemność, a gdy furia mija znów widzi twarz żony. Chris kamufluje się i skrycie planuje samobójstwo, ale pojawienie się Sary w jego świecie pozbawia go przewidywalności. Czuje się bezpieczny tylko wtedy, gdy wszystko kontroluje. Nie wszystko w tej powieści było dla mnie wiarygodne. Zachowania Sary były momentami niezrozumiałe i infantylne. Akcja pod koniec powieści wyraźnie przyspiesza, nabiera rytmu stukających kół pociągu, aż miałam ochotę jak najszybciej dowiedzieć się, jak ta historia się zakończy. Początek powieści był obiecujący, środek gorszy i mało wiarygodny, a zakończenie okazało się najlepsze. Szkoda, że powieść jest tak nierówna, ale to debiut, więc może następna książka autora będzie lepsza.

,,Osiem minut" to dobry debiut powieściowy, ale o nierównym rytmie i dosyć przewidywalnej fabule. Depresja, samookaleczanie, planowanie samobójstwa, ataki furii to główne tematy poruszane w książce, ale zachowania bohaterów nie zawsze są wiarygodnie ukazane. Nie polecam książki osobom, które namiętnie czytają thrillery, bo nie zostanie zaspokojona ich potrzeba dreszczy na ciele, gryzienia palców z napięcia i tajemniczych zdarzeń. Jest to powieść dla osób lubiących powieści obyczajowe z domieszką lekkiego napięcia. 

Tytuł: Osiem minut

Autor: Darren O’Sullivan

Tłumaczenie: Katarzyna Ciążyńska

Wydawnictwo: HarperCollins Polska

Data wydania: 11 lipca 2018

ISBN: 9788327637352

Liczba stron: 336

Kategoria: thriller/sensacja/kryminał

,,STARA BAŚŃ"-JÓZEF IGNACY KRASZEWSKI

Źródło

,,Starą baśń" Józefa Ignacego Kraszewskiego po raz pierwszy czytałam w czasach szkolnych, gdy była w kanonie lektur obowiązkowych. Po latach wróciłam do tej baśniowej powieści, aby sprawdzić jak odbiorę ją w dorosłym życiu.

Słowiańszczyzna, ziemie plemienia Polan w IX wieku. Nad jeziorem Gopło mieszka kneź, Chwostek z żoną Niemką Brunhildą. Chcą rządzić absolutnie, podobnie jak to ma miejsce w Niemczech. Nie szanują miejscowych praw i coraz bezwzględniej postępują w stosunku do miejscowych kmieci, którzy nawykli są do szanowania swobód. Smerdowie knezia polują po wszystkich kniejach i robią co chcą-grabią zbiory, mordują, porywają ludzi w niewolę i łapią panny do uciechy. Sytuacja zaognia się coraz bardziej, aż wybucha bunt i kneź wzywa na pomoc wojska niemieckie. Zaczynają się walki...

Magiczny świat dawnych Słowian przedstawiony na kartach powieści niezmiennie mnie zachwyca. Wspaniali bohaterowie, których pokochałam. Dziwa-najmłodsza córka w domu starego Wisza, najpiękniejsza i najukochańsza. Śpiewała pieśni przy każdej okazji. Matka Jaga uczyła ją baśni, a ojciec przekazywał najstarsze legendy. W snach nawiedzały ją duchy i potrafiła przepowiedzieć przyszłość. Szanowali ją wszyscy, a młokosi nie spoglądali na nią zuchwale, bo wiedzieli, że duchy wybrały ją na oblubienicę i strażniczkę świętego ognia. Dziwa jest rozsądna, waleczna i odważna. Doman, który się w niej kocha porywa ją w noc Kupały, ale dziewczyna broni się, rani go sztyletem i ucieka. Doman stara się zapomnieć o Dziwie, ale los chce inaczej. Ten bohater zaimponował mi stałością w uczuciach, wytrwałością, odwagą, ale też wrażliwością i dobrocią. Kolejna postać, którą szczególnie polubiłam to Piastun. Ze wszystkich kmieciów najmniej zamożny, ale najbardziej poważany. Szanowano go i radzono się go we wszystkich sprawach, bo najlepiej wiedział jakie prawo zastosować. Wysłuchał zawsze każdego w milczeniu i dał radę jak postąpić. Nie tylko główni bohaterowie powieści są doskonale przedstawieni, ale też poboczni jak np. wiedźma Jaruha czy Znosek, karzeł na usługach Chwostka.

Urzekły mnie w powieści Kraszewskiego przepiękne opisy przyrody. Ranek był najśliczniejszej wiosny, której już nic z jej królewskich ozdób nie brakło. Najleniwsze dęby głuche stały poubierane w liście, pachniały brzozy, potrząsając długimi warkoczami, u stóp drzew, gdzie zajrzało tylko słońce, kwiatek się ku niemu uśmiechał. Na każdej gałęzi szczebiotał ptaszek, w każdym promieniu złota muszka igrała... Cały ten świat, wody, lasy, ptaki, zwierzęta i muszki złote, i rybki srebrne żyły naówczas życiem jednym w dziwnej zgodzie i braterstwie. Strumień mruczał zrozumiałą mową, ptaki śpiewały pieśni dla ludzi, dziki zwierz bratał się czasem z człowiekiem, by mu służyć. Harmonia wielka panowała w tym świecie zaczarowanym, w którym wszystko składało się na jedną całość. Przyroda i człowiek stanowią w powieści jedność, a emocje, uczucia, nastroje mają odbicie w przyrodzie. Sroka przysłuchująca się rozmowie dziewcząt kręci głową i jakby je przedrzeźnia. Kruki latające nad wieżą w grodzie knezia przeraźliwie kraczą, bo wiedzą, że za chwilę do jeziora wpadną kolejne ciała otrutych stryjów Chwostka. Nie tylko opisy przyrody są wspaniałe, piękne i nastrojowe. Przejmujący jest opis pogrzebu Wisza, za którym na stos poszła też jego żona Jaga czy też otrucie kneziów podczas uczty, gdy od zatrutego miodu Brunhildy padali na podłogę ojcowie i ich młodzi synowie.

,,Stara baśń" zachwyca malowniczymi opisami i pięknym starosłowiańskim słownictwem. Autor stworzył fantastycznych bohaterów, których się kocha lub nienawidzi. Powieść urzeka znakomicie wplecionymi w fabułę mitami i legendami związanymi z powstaniem państwa polskiego. Dla mnie była to wspaniała lektura i chętnie zaczęłabym ją czytać po raz kolejny:)




WPISY POWIĄZANE: ,,Hrabina Cosel"-Józef Ignacy Kraszewski

Tytuł: Stara baśń
Autor: Józef Ignacy Kraszewski
Cykl: Dzieje Polski (tom 1)
Wydawnictwo: Wydawnictwo MG
Data wydania: 2 sierpnia 2018
Liczba stron: 400
Kategoria: Literatura piękna
Cytaty: str. 128

,,SPOWIEDŹ NIKOSIA ZZA GROBU"-TADEUSZ BATYR

Źródło

Trójmiasto już w latach sześćdziesiątych XX wieku miało specyficzny klimat. Zbiegały się tam kontakty międzynarodowe, odbywały liczne transakcje handlowe, granica morska była nieszczelna i w konsekwencji przepływały obce waluty i towary. Port był oknem na świat, a młodzi ludzie myśleli o karierze i dużych pieniądzach niekoniecznie zdobytych uczciwie. Nikodem Skotarczak był chłopakiem z Gdańska i w latach siedemdziesiątych marzył, by zostać przestępczym królem Trójmiasta.

Tadeusz Batyr związany przez całe życie z Trójmiastem, którego tajemnice lubi analizować i odkrywać napisał pierwszą biografię Nikodema Skotarczaka, ojca chrzestnego trójmiejskiej mafii. Książka została oparta na dostępnych materiałach oraz rozmowach z ludźmi, którzy znali ,,Nikosia". Porządkuje powszechną wiedzę o nim, ale do końca nie daje jednoznacznej odpowiedzi, co jest prawdą, a co nie w jego życiorysie. 

Chęć zdobywania świata i wolna dusza Nikodema nie współgrały z zasadami ojca rządzącego w domu twardą ręką. Spory doprowadziły ostatecznie do tego, że ,,Nikoś" już jako siedemnastolatek praktycznie wyprowadził się z domu. Zajmował się pełną gamą wolnych zawodów charakterystycznych dla lat siedemdziesiątych XX wieku. Był ochroniarzem w trójmiejskim nocnym klubie ,,Lucynka", a później w kultowym ,,Maximie w Gdyni. Zajmował się obrotem nielegalnie wydobytym bursztynem, wymianą walut i handlem biżuterią. W latach osiemdziesiątych zorganizował grupę przestępczą przemycającą na skalę przemysłową kradzione samochody z Niemiec i Austrii do Polski. W 1989 roku za kradzież audi trafił za kratki do berlińskiego Moabitu, ale po kilku miesiącach uciekł z więzienia po tym, jak na pierwszym widzeniu zamienił się z bratem ubraniami. W 1992 roku wymknął się z policyjnej obławy w Krakowie, a za jakiś czas uciekł z policyjnego konwoju w Warszawie. Udawało mu się prowadzić nielegalne interesy i wymykać policyjnym obławom aż do 24 kwietnia 1998 roku. W nocy przed trójmiejskim klubem ,,Las Vegas" zamaskowany zamachowiec strzelił do niego sześć razy i uciekł, a egzekucja nigdy nie została wyjaśniona.

Nikodem Skotarczak był egocentrykiem i megalomanem, wiele uwagi poświęcał samemu sobie. Lubił  o sobie słuchać, czytać, oglądać swoje zdjęcia. Odtwarzał bardzo często scenę z filmu ,,Sztos", w którym zagrał. Ostro reagował, gdy ktoś wkraczał z tematem w rewiry zakazane podczas spotkań towarzyskich, o interesach rozmawiał z boku, na osobności. Nielegalnym interesom towarzyszyły kobiety, alkohol i dyskoteki. Królowie życia bawili się w trójmiejskich lokalach Morenka, Srebrny Młyn, Romantica, no i w gdyńskim Maximie. Na imprezach zawsze lał się szampan. Odwiedzali ponadto regularnie najlepsze gdańskie hotele, Hevelius, Marina i Posejdon w Jelitkowie, pod którym zresztą, podobnie jak na Traugutta, parkowała przeznaczona na sprzedaż samochodowa flota. Członkowie bandy szastali pieniędzmi na lewo i prawo-mieli fantazję, ich zabawy to był spektakl. Było ich stać na wszystko.

W książce Tadeusz Batyr pokazuje, dlaczego Nikodem Skotarczak stał się postacią legendarną i uosobieniem świata przestępczego PRL-u. ,,Nikoś" to nie tylko przestępca, ale biznesmen, celebryta, przyjaciel, mąż i ojciec. Bez trudności skrywał swoją przebiegłą naturę pod pozorem serdeczności i jowialności, a osoby będące blisko wciągał w wir przestępstw. W ciągu ponad dwudziestu lat trwała seria tragicznych zgonów najbliższych osób z kręgu Nikodema. Autor pokazuje, jak przenikały się światy zawodowych przestępców i komunistycznych elit. Książkę polecam fanom gangsterskich historii z czasów PRL-u.

Książkę można kupić w KSIĘGARNI LUDZI MYŚLĄCYCH

WYDAWNICTWO ZONA ZERO

Tytuł: Spowiedź Nikosia zza grobu
Autor: Tadeusz Batyr
Wydawnictwo: Zona Zero
Data wydania: 19 marca 2018
ISBN: 9788395019395
Liczba stron: 296
Kategoria: biografia/autobiografia/pamiętnik
Cytaty: str. 27,135, 136