W "Drugiej szansy" poznajemy 47- letniego Georga Baileya, który jest policjantem, mieszka w Londynie z żoną Larą oraz dwójką dorastających dzieci: siedemnastoletnim Rufusem i piętnastoletnią Ruby. Pewnego dnia podczas pościgu za drobnym przestępcą przechodzi zawał serca. Życie ratuje mu przeszczep serca, którego dawcą jest dziewiętnastoletni chłopak. George po wyjściu ze szpitala zaczyna się zmieniać, chce wykorzystać drugą szansę jaką dało mu życie. Ubiera się w młodzieżowe ciuchy, zapuszcza włosy, robi tatuaż, włóczy się po barach i dyskotekach...
Żona stopniowo widzi w nim innego człowieka, ma kolejnego nastolatka w domu oprócz dzieci, nieodpowiedzialnego faceta, który nie pracuje i nie przejmuje się przyszłością. Żyje tu i teraz. W końcu zachowanie Georga doprowadza do tego, że musi się wyprowadzić i mieszka ze swoimi rodzicami.
Po jakimś czasie zaczyna do niego docierać, że to nowe życie wcale nie jest dobre. Nie może być "wiecznym chłopcem", uświadamia sobie, że najbardziej zależy mu na żonie i dzieciach, i to na ich twarze chce patrzeć, gdy nadejdzie moment odejścia. Powoli zaczyna wracać do normalnego życia przed transplantacją i stara się odzyskać swoją rodzinę.
Kiedy los daje nam kolejną szansę nie zawsze potrafimy właściwie wybrać. George po okresie "szaleństwa" zrozumiał, że w życiu najważniejsi są bliscy, rodzina, przyjaciele i każda chwila spędzona w takim gronie jest na "wagę złota". Życie mamy tylko jedno i nie zawsze będziemy mieli drugą szansę:)
Jakiś czas temu trafiłam na powieść "Droga", którą napisał Cormac McCarthy. Przeczytałam ją i przez długi czas nie mogłam zapomnieć o przedstawionej w niej wizji postapokaliptycznego świata.